بسم الله الرحمن الرحیم
إنـّا أعـطـیـنـاکــ الـکـوثــــر
فـصـلّ لـربــّک و الـنـحــــر
إنّ شـانـئـک هــو الأبــتــر

سخنرانی حضرت زهرا علیها السلام در مسجد پیامبر صلی الله علیه و آله

ترجمه این کتاب:

عبدالله بن حسن- نواده ی امام مجتبی علیه السلام- از پدرانش علیهماالسلام نقل می کند(١)

هنگامی که ابوبکر و عمر همدست شدند تا از دسترسی حضرت فاطمه علیهاالسلام به فدک جلوگیری نمایند، این خبر به آن علیا جناب رسید (٢)

ایشان مقنعه زد و چادر را بر خود پیچید و همراه با گروهی از بستگان و زنان قومش -بنی هاشم- به سوی مسجد آمد(٣)

در هنگام راه رفتن -چندان پوشش ایشان بلند بود که پا برپائین لباس دامن خویش می گذاشت و راه رفتن ان جناب مانند راه رفتن پدرش رسول خدا صلّی الله علیه و اله بود (٤)

تا اینکه بر ابوبکر که در جمع زیادی از مهاجرین و انصار و دیگران حضور داشت، وارد شد. به خاطر آن حضرت پرده ای آویختند (٥)

و ایشان نشست؛ آنگاه ناله ای سر داد که همه ی مردم بخاطر او به گریه افتادند (٦)

و مجلس به خروش در آمدو منقلب شد، سپس حضرت لحظاتی درنگ نمود تا صدای گریه ی ان جمعیت فرو نشست و از خروش افتادند (٧)

آنگاه سخن را با حمــد و ثــنــــای خداوند متعال و صلوات بر رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم آغاز کرد. -با یادآوری پیامبر خدا صلی الله علیه و اله و سلم- مردم دوباره به گریه افتادندو چون ساکت شدند حضرت فاطمه علیهاالسلام سخن را از سر گرفت و فرمود: (٨)

سپاس و ستایش خداوند را به خاطر نعمت هایی که بخشید، و او را شکر به خاطر آنچه الهام کرد و مدح و ثنا شایسته اوست بخاطر نعمت های فراگیری که از پیش فرستاد، نیکی هایی تمام که بی سابقه ارزانی نمود و احسان های کاملی که روا داشت (٩)

و انها بیش از ان است که شمارش شودو والاتر از ان است که جبران گردد و پایندگی اش فراتر از آن است که به اندیشه آید. آفریدگان را به ستایش فرا خواند تا نعمت را بر آنان بیشتر کند و پایدار سازد (١٠)

و با نثار نعمت فراوان شکر آنان را خواستار شدو با دعوت دوباره بندگان به شکر خواسته است نعمت ها رو دو چندان نماید (١١)

.... ادامه دارد