متادون داروي شبه افيوني (اوپيوئيد) صناعي است و علاوه بر اينكه باعث مي شود از وقوع علائم محروميت ناشي از قطع مواد جلوگيري شود، مصرف مواد افيوني را نيز تا حدي بي تأثير مي كند و باعث
مي شود تا فرد تمايل زيادي براي مصارف بعدي مواد در خود حس نكند. علاوه بر اين، با اينكه درمان با متادون درمان وابستگي به مصرف ديگر انواع مواد (مانند مواد محرك مثل آمفتامينها) نيست، ولي در اغلب موارد، باعث كاهش يا حتي قطع مصرف اين مواد، در افرادي مي شود كه در درمان با متادون تثبيت شده اند. در تجويز و مصرف صحيح، متادون باعث نشئگي يا سرخوشي نمي شود، در تجويز متادون بايد اصول تجويز را رعايت كرد تا بهترين تأثير و كمترين عوارض نصيب فرد شود. براي مثال در روز اول توصيه مي شود كه حتي اگر مقدار مادة مصرفي روزانة فرد زياد باشد، بيش از مقدار مشخصی متادون تجويز نشود ، يا اينكه افزايش دوز مصرفي متادون بايد به تدريج انجام شود. در غير اين صورت مي تواند در ابتدا موجب نشئگي و عوارض بعدي مانند مسموميت و بيش مصرفي متادون شود، معمولاً دوز متادون به تدريج و با سرعت آهسته (مطابق با راهنماهاي درمان با متادون) افزوده مي شود، تا آنجا كه علائم محروميت كاملاً از بين بروند و وسوسة مصرف مواد وجود نداشته باشد و فرد به حالت سرخوشي نرسد.
در صورتي كه متادون در مقادير مشخص و مطابق با اصول درمان با متادون تجويز شود، هيچ اثر سمي براي بدن فرد نخواهد داشت، و فرد مي تواند تا هر زمان كه لازم باشد به مصرف متادون (با نظارت و راهنماي مراكز درمان و كاهش آسيب) ادامه دهد.
منبع:http://kambiz-mahzari.blogfa.com
Linkback: https://irmeta.com/meta/b2042/t6231/
اشتراک و بوک مارک کردن این تاپیک در شبکه های اجتماعی
۴ تیر ۱۳۹۲ - ۱۹:۳۱:۴۵