Culprit /kulʹ  prit/ IPA /'kʌlprɪt/n

Syn. Offender; person guilty of a fault or crime; criminal; wrong – doer; delinquent; sinner

:Examples

A.     who is the culprit who has eaten all the strawberries
چه کسی متهم به خوردن همه توت فرنگی ها است؟

B.     T he police caught the culprit with the stolen articles in his car
پلیس مجرم را به همراه لوازم دزدی در اتومبیلش دستگیر کرد.

C.     In the Sherlock Holmes story, the culprit turned out to be a snake
در داستان "شرلوک هولمز"، مجرم، مار خوش خط و خالی از آب در آمد.