fortunate /fôrʹ chə nit/ IPA /'fɔ:t∫ənət / adj

Syn. lucky; advantageous; happy

Ant. unfortunate; unhappy

:Examples
a-  Wesley was fortunate to have an adequate* sum of money in the bank
"وسلی" سعادتمند بود که پول کافی در بانک داشت.

b- It is fortunate that the famine* did not affect our village
مایه ی خوشبختی است که قحطی روی روستای ما تاثیر نگذاشت.

 c.  The underdog* was fortunate enough to come out a winner
آدم بازنده به اندازه ی کافی نیک بخت بود که به عنوان برنده از مسابقه بیرون آمد.