Google

* آخرین فعالیتهای دسته جمعی توسط اعضای تالار تخصصی

موج مثبت


سپیدار سیستم


آموزش حسابداري جهت مصاحبه و استخدام


گپ وخنده


ختم قرآن ویژه ماه مبارک رمضان


انجمن کوهنوردی و طبیعت گردی متا


یاران محک


کاربازی-بازی کار


دفتر جناب آقای کیانی


دفتر جناب آقای فریدون مظفر نژاد


حسابداری تک کاربره IR




veryhot_post - شعر،شعر،وفقط شعر - متا نویسنده موضوع: شعر،شعر،وفقط شعر  (دفعات بازدید: 95742 بار)

0 کاربر و 1 مهمان درحال دیدن موضوع.

آفلاین DELFAN

  • کاربر متایی
  • ******
  • index - شعر،شعر،وفقط شعر - متا
  • تعداد ارسال: 1.834
  • متا امتیاز 18141 تومان
  • لیست کدهای من
  • تشکر و اهداء امتیاز به DELFAN
  • رای برای مدیریت : 21
  • يکي باش براي يک نفر،نه تصويري مبهم در خاطر صد نفر.
  • تخصص: حسابداری
  • سمت: حسابدار
  • سپاس شده از ایشان: 29
  • سپاس کرده از دیگران: 4
xx - شعر،شعر،وفقط شعر - متا
پاسخ : شعرهائی که من دوست دارم.
« پاسخ #15 : ۱۵ مهر ۱۳۸۹ - ۱۱:۴۴:۱۰ »
ای ساربان آهسته رو کآرام جانم می​رود                                            وان دل که با خود داشتم با دلستانم می​رود

من مانده​ام مهجور از او بیچاره و رنجور از او                                          گویی که نیشی دور از او در استخوانم می​رود

گفتم به نیرنگ و فسون پنهان کنم ریش درون                                      پنهان نمی​ماند که خون بر آستانم می​رود

محمل بدار ای ساروان تندی مکن با کاروان                                         کز عشق آن سرو روان گویی روانم می​رود

او می​رود دامن کشان من زهر تنهایی چشان                                     دیگر مپرس از من نشان کز دل نشانم می​رود

برگشت یار سرکشم بگذاشت عیش ناخوشم                                     چون مجمری پرآتشم کز سر دخانم می​رود

با آن همه بیداد او وین عهد بی​بنیاد او                                               در سینه دارم یاد او یا بر زبانم می​رود

بازآی و بر چشمم نشین ای دلستان نازنین                                         کآشوب و فریاد از زمین بر آسمانم می​رود

شب تا سحر می​نغنوم و اندرز کس می​نشنوم                                     وین ره نه قاصد می​روم کز کف عنانم می​رود

گفتم بگریم تا ابل چون خر فروماند به گل                                            وین نیز نتوانم که دل با کاروانم می​رود

صبر از وصال یار من برگشتن از دلدار من                                             گر چه نباشد کار من هم کار از آنم می​رود

در رفتن جان از بدن گویند هر نوعی سخن                                          من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می​رود

سعدی فغان از دست ما لایق نبود ای بی​وفا                                      طاقت نمیارم جفا کار از فغانم می​رود

      
هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

آفلاین elahe

xx - شعر،شعر،وفقط شعر - متا
پاسخ : شعرهائی که من دوست دارم.
« پاسخ #16 : ۱۵ مهر ۱۳۸۹ - ۱۱:۴۹:۴۲ »
مولانا

پرده بـــردار ای حیات جان و جــان افــــزای من
غمگســار و همنشین و مونس شبهـــــای من
ای شنــیده وقت و بیوقــت از وجودم نـاله هـــــا
ای فکنده آتشی در جمــلـــــه‌ی اجـــــــزای من
در صدای کوه افتــد بانگ من چـون بشــنــــوی
جفت گـــردد بانــگ کـُـــه بـا نـعره و هیهای من
ای ز هر نقشــی تو پاک و ای ز جانـها پاکـتــــر
صورتت نـــی لیــک مغناطـیس صورتهـــای من
چـــون ز بی‌ذوقــی دل من طـالب کــاری بــــود
بسته باشـــم، گر چه باشد دلگشا صحرای من
بی‌تو باشد جیش‌و ‌عیش‌و‌ باغ‌و راغ‌و نقل‌و عقل
هر یکی رنــج دمـــاغ و کــنــده ای بـــر پــای من
تا ز خود افـــزون گریزم، در خــودم محبـــوس تر
تا گشایـــم بند از پـــا، بسته بینـــم پــــای من
ناگهان در نـــا امیــــدی یـــا شبی یا بــــــامداد
گـــویی ام: ” اینــــک برآ بــــر طــارم بالای من”
آن زمـــان از شکر و حلـوا چــنان گــردم که من
گم کنــم کاین خود منم یا شکـّــر و حلوای من
امشب از شبهــــای تنهاییست رحمی کن بیا
تا بخوانــــم بـر تـــو امشب دفتــــر سودای من
همچو نای‌انبان درین شب من از‌آن خالی‌شدم
تا خوش و صافی بــــــــرآید نــاله ها و وای مـن
زین سپس انبــــان بادم، نیــستم انبـــان نـان
زان که زین ناله‌ســت روشن این دل بینای من
درد و رنجـــوری ما را داروی غـــیــر تو نیـــست
ای تـــو جالینوس جــــان و بوعلی سینای من
سخاوت ، زیباست آن زمان که دست نیازی به سویتان گشوده آید ، اما زیباترآن ایثار که نیازمند طلب نباشد و از افق های تفحص و ادراک برآید .

آفلاین elahe

xx - شعر،شعر،وفقط شعر - متا
پاسخ : شعرهائی که من دوست دارم.
« پاسخ #17 : ۱۵ مهر ۱۳۸۹ - ۲۲:۵۷:۱۲ »

تو به من خندیدی و نمی دانستی
من به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدم
باغبان از پی من تند دوید
سیب را دست تو دید
غضب آلود به من کرد نگاه
سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک
و تو رفتی و هنوز،
سالهاست که در گوش من آرام آرام
خش خش گام تو تکرار کنان می دهد آزارم
و من اندیشه کنان غرق در این پندارم
که چرا باغچه کوچک ما سیب نداشت
سخاوت ، زیباست آن زمان که دست نیازی به سویتان گشوده آید ، اما زیباترآن ایثار که نیازمند طلب نباشد و از افق های تفحص و ادراک برآید .

آفلاین A.Ehsani

xx - شعر،شعر،وفقط شعر - متا
پاسخ : شعرهائی که من دوست دارم.
« پاسخ #18 : ۱۶ مهر ۱۳۸۹ - ۱۰:۲۵:۱۵ »
شعر زیبای حمید مصدق و پاسخ فروغ فرخزاد به وی


 

حمید مصدق خرداد  ١٣۴٣
تو به من خندیدی و نمی دانستی
من به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدم
باغبان از پی من تند دوید
سیب را دست تو دید
غضب آلود به من کرد نگاه
سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک
و تو رفتی و هنوز،
سالهاست که در گوش من آرام آرام
خش خش گام تو تکرار کنان
می دهد آزارم
و من اندیشه کنان غرق در این پندارم
که چرا باغچه کوچک ما سیب نداشت

............................................................................................
پاسخ زیبای فروغ فرخزاد
من به تو خندیدم
چون که می دانستم
تو به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدی
پدرم از پی تو تند دوید
و نمی دانستی باغبان باغچه همسایه
پدر پیر من است
من به تو خندیدم
تا که با خنده تو پاسخ عشق تو را خالصانه بدهم
بغض چشمان تو لیک لرزه انداخت به دستان من و
سیب دندان زده از دست من افتاد به خاک
دل من گفت: برو
چون نمی خواست به خاطر بسپارد گریه تلخ تو را ...
و من رفتم
و هنوز سالهاست که در ذهن من آرام آرام
حیرت و بغض تو تکرار کنان
می دهد آزارم
و من اندیشه کنان غرق در این پندارم
که چه می شد اگر باغچه خانه ما سیب نداشت

آفلاین nadi

xx - شعر،شعر،وفقط شعر - متا
پاسخ : شعرهائی که من دوست دارم.
« پاسخ #19 : ۱۷ مهر ۱۳۸۹ - ۰۰:۵۴:۱۷ »
به دريا شكوه بردم از شب دشت،

وز اين عمري كه تلخ تلخ بگذشت،

به هر موجي كه مي گفتم غم خويش؛

سري ميزد به سنگ و باز مي گشت .!
پشت دریاها شهریست که در آن پنجره ها رو به تجلی باز است.

آفلاین nadi

xx - شعر،شعر،وفقط شعر - متا
پاسخ : شعرهائی که من دوست دارم.
« پاسخ #20 : ۱۷ مهر ۱۳۸۹ - ۰۱:۰۵:۵۴ »
طلوع

چشم صنوبران سحر خيز

بر شعله بلند افق خيره مانده بود .

دريا، بر گوهر نيامده ! آغوش مي گشود .

سر مي كشيد كوه،

آيا در آن كرانه چه مي ديد ؟

پر مي كشيد باد،

آيا چه مي شنيد، كه سرشار از اميد،

با كوله بار شادي،

از دره مي گذشت ،

در دشت مي دويد !

***

هنگامه اي شگفت ،

يكباره آسمان و زمين را فرا گرفت !

نبض زمان  و قلب جهان، تند مي تپيد

دنيا،

در انتظارمعجزه ... :

خورشيد مي دميد !
پشت دریاها شهریست که در آن پنجره ها رو به تجلی باز است.

آفلاین DELFAN

  • کاربر متایی
  • ******
  • index - شعر،شعر،وفقط شعر - متا
  • تعداد ارسال: 1.834
  • متا امتیاز 18141 تومان
  • لیست کدهای من
  • تشکر و اهداء امتیاز به DELFAN
  • رای برای مدیریت : 21
  • يکي باش براي يک نفر،نه تصويري مبهم در خاطر صد نفر.
  • تخصص: حسابداری
  • سمت: حسابدار
  • سپاس شده از ایشان: 29
  • سپاس کرده از دیگران: 4
xx - شعر،شعر،وفقط شعر - متا
پاسخ : شعرهائی که من دوست دارم.
« پاسخ #21 : ۱۷ مهر ۱۳۸۹ - ۱۱:۰۳:۳۶ »
یار دبستانی من با من و همراه منی
چوب الف بر سر ما بغض من و آه منی

حک شده اسم من و تو رو تن این تخته سیاه
ترکه ی بیداد و ستم مونده هنوز رو تن ما

دشت بی فرهنگی ما هرزه تموم علف هاش
خوب اگه خوب، بد اگه بد، مرده دل های آدماش

دست من و تو باید این پرده ها رو پاره کنه
کی می تونه جز من و تو درد ما رو چاره کنه

یار دبستانی من با من و همراه منی
چوب الف بر سر ما بغض من و آه منی

حک شده اسم من و تو رو تن این تخته سیاه
ترکه ی بیداد و ستم مونده هنوز رو تن ما

یار دبستانی من با من و همراه منی
چوب الف بر سر ما بغض من و آه منی

حک شده اسم من و تو رو تن این تخته سیاه
ترکه ی بیداد و ستم مونده هنوز رو تن ما

دشت بی فرهنگی ما هرزه تموم علف هاش
خوب اگه خوب، بد اگه بد، مرده دل های آدماش

دست من و تو باید این پرده ها رو پاره کنه
کی می تونه جز من و تو درد ما رو چاره کن

یار دبستانی من با من و همراه منی
چوب الف بر سر ما بغض من و آه منی

حک شده اسم من و تو رو تن این تخته سیاه
ترکه ی بیداد و ستم مونده هنوز رو تن ما
هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

آفلاین سید علا سبزپوش

xx - شعر،شعر،وفقط شعر - متا
پاسخ : شعرهائی که من دوست دارم.
« پاسخ #22 : ۱۷ مهر ۱۳۸۹ - ۱۳:۲۸:۱۷ »
آلبوم یادگار دوست، شهرام ناظری

اندر دل بی وفا غم و ماتم باد
آنرا که وفا نیست ز عالم کم باد
دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد
جز غم که هزار آفرین بر غم باد

در عشق توام نصیحت و پند چه سود
زهراب چشیده ام مرا قند چه سود
گویند مرا که بند بر پاش نهید
دیوانه دل است پای بر بند چه سود

من ذره و خورشید لقایی تو مرا
بیمار غمم، عین دوایی تو مرا
بی بال و پرم در پی تو می پُرم
من که شده ام چو کهربایی تو مرا
ما عاشق فهم و ادب ومعرفتیم،
ما خاک قدوم هر چه زیبا صفتیم،
http://math2easy.com

آفلاین امیر شهباززاده

xx - شعر،شعر،وفقط شعر - متا
پاسخ : شعرهائی که من دوست دارم.
« پاسخ #23 : ۱۸ مهر ۱۳۸۹ - ۲۲:۰۷:۲۲ »

 
دلارام نهان گشته ز غوغا                   همه رفتند و خلوت شد برون آ
                                       
 برآور بنده را از غرقه خون                     فرح ده روي زردم را ز صفرا
                                       
  کنار خويش دريا کردم از اشک               تماشا چون نيايي سوي دريا
                                       
 چو تو در آينه ديدي رخ خود                     از آن خوشتر کجا باشد تماشا
                                         
 غلط کردم در آيينه نگنجي                        ز نورت مي‌شود لا کل اشياء
                                           
 رهيد آن آينه از رنج صيقل                        ز رويت مي‌شود پاک و مصفا
                                     
 تو پنهاني چو عقل و جمله از تست             خرابي‌ها عمارت‌ها به هر جا
                             
 هر آنک پهلوي تو خانه گيرد                        به پيشش پست شد بام ثريا
                                         
 چه باشد حال تن کز جان جدا شد             چه عذر آورد کسي کز تست عذرا
                                         
  چه ياري يابد از ياران همدل                       کسي کز جان شيرين گشت تنها
                                       
 به از صبحي تو خلقان را به هر روز                 به از خوابي ضعيفان را به شب‌ها
                                           
 تو را در جان بديدم بازرستم                         چو گمراهان نگويم زير و بالا
                                           
 چو در عالم زدي تو آتش عشق                    جهان گشتست همچون ديگ حلوا
                                                   
همه حسن از تو بايد ماه و خورشيد              همه مغز از تو بايد جدي و جوزا
                                         
 بدان شد شب شفا و راحت خلق                 که سوداي توش بخشيد سودا
                                           
چو پروانه‌ست خلق و روز چون شمع              که از زيب خودش کردي تو زيبا
                                             
  هر آن پروانه که شمع تو را ديد                     شبش خوشتر ز روز آمد به سيما
                                               
  همي‌پرد به گرد شمع حسنت                      به روز و شب ندارد هيچ پروا
                                           
نمي‌يارم بيان کردن از اين بيش                     بگفتم اين قدر باقي تو فرما
                                             
بگو باقي تو شمس الدين تبريز                      که به گويد حديث قاف عنقا

(مولوي)

آفلاین A.Ehsani

xx - شعر،شعر،وفقط شعر - متا
پاسخ : شعرهائی که من دوست دارم.
« پاسخ #24 : ۱۹ مهر ۱۳۸۹ - ۰۹:۴۴:۵۲ »
آدم نشدن پسر
پدری با پسری گفت به قهر

که تو آدم نشوی جان پدر



حیف از آن عمر که ای بی سروپا

در پی تربیتت کردم سر



دل فرزند از این حرف شکست

بی خبر از پدرش کرد سفر



رنج بسیار کشید و پس از آن

زنده گشت به کامش چو شکر



عاقبت شوکت والایی یافت

حاکم شهر شد و صاحب زر



چند روزی بگذشت و پس از آن

امر فرمود به احضار پدر



پدرش آمد از راه دراز

نزد حاکم شد و بشناخت پسر




پسر از غایت خودخواهی و کبر

نظر افگند به سراپای پدر



گفت گفتی که تو آدم نشوی

تو کنون حشمت و جاهم بنگر



پیر خندید و سرش داد تکان

گفت این نکته برون شد از در



«من نگفتم که تو حاکم نشوی

گفتم آدم نشوی جان پدر»



جامی

آفلاین A.Ehsani

xx - شعر،شعر،وفقط شعر - متا
پاسخ : شعرهائی که من دوست دارم.
« پاسخ #25 : ۱۹ مهر ۱۳۸۹ - ۱۵:۱۰:۴۷ »
من فکر می کنم
هرگز نبوده قلب من
این گونه گرم و سرخ
احساس می کنم
در بدترین دقایق این شام مرگ زاری
چندین هزار چشمه خورشید در دلم
می جوشد از یقین
احساس می کنم
در بدترین دقایق این شام مرگزاری
چندین هزار چشمه خورشید در دلم
می جوشد از یقین
احساس می کنم
در هر کنار و گوشه این شوره زار یأس
چندین هزار جنگل شاداب ناگهان
می روید از زمین
آه ای یقین گمشده، ای ماهی گریز
در برکه های آینه لغزیده تو به تو
من آبگیر صافیم اینک به سحر عشق
از برکه های آینه راهی به من بجو

من فکر می کنم
هرگز نبوده
دست من
این سان بزرگ و شاد
احساس می کنم
در چشم من
به آبشر اشک سرخ گون
خورشید بی غروب سرودی کشد نفس
احساس می کنم
در هر رگم
به هر تپش قلب من
کنون
بیدار باش قافله ای می زند جرس

آفلاین اجـاقـی

xx - شعر،شعر،وفقط شعر - متا
پاسخ : شعرهائی که من دوست دارم.
« پاسخ #26 : ۱۹ مهر ۱۳۸۹ - ۱۵:۴۲:۵۵ »
تو را من چشم در راهم
تو را من چشم در راهم شباهنگام
که میگیرند در شاخ تلاجن سایه ها رنگ سیاهی
وزان دلخستگانت راست اندوهی فراهم
تو را من چشم در راهم

     ***

شباهنگام در آن دم که بر جا،دره ها چون مرده ماران خفتگانند ؛
در آن نوبت که بندد دست نیلوفر به پای سرو کوهی دام
گرم یاد آوری یا نه من از یادت نمی کاهم
تو را من چشم در راهم
mahak2 - شعر،شعر،وفقط شعر - متا
دفتر تلفن مشاغل سامانه پیام کوتاه ویژه اعضای دفتر تلفن مشاغل

آفلاین DELFAN

  • کاربر متایی
  • ******
  • index - شعر،شعر،وفقط شعر - متا
  • تعداد ارسال: 1.834
  • متا امتیاز 18141 تومان
  • لیست کدهای من
  • تشکر و اهداء امتیاز به DELFAN
  • رای برای مدیریت : 21
  • يکي باش براي يک نفر،نه تصويري مبهم در خاطر صد نفر.
  • تخصص: حسابداری
  • سمت: حسابدار
  • سپاس شده از ایشان: 29
  • سپاس کرده از دیگران: 4
xx - شعر،شعر،وفقط شعر - متا
پاسخ : شعرهائی که من دوست دارم.
« پاسخ #27 : ۱۹ مهر ۱۳۸۹ - ۱۷:۵۱:۴۱ »
تا صورت پیوند جهان بود علی بود
تا نقش زمین بود و زمان بود علی بود
آن قاعه گشایی که در قلعه ی خیبر
برکند به یک حمله و بگشود علی بود
آن گرد سرافراز که اندر ره اسلام
تا کار نشد راست نیاسود ، علی بود
آن شیر دلاور که برای طمع نفس
بر خوان جهان پنجه نیالود علی بود
این کفر نباشد ، سخن کفر نه این است
تا هست علی باشد و تا بود علی بود
شاهی که ولی بود و وصی بود علی بود
سلطان سخا و کرم و جود علی بود
هم آدم و هم شیث و هم ادریس و هم الیاس
هم صالح پیغمبر و داوود علی بود
هم موسی وهم عیسی و هم خضر و هم ایوب
هم یوسف و هم یونس و هم هود علی بود
مسجود ملایک که شد آدم ، ز علی شد
آدم چو یکی قبله و مسجود علی بود
آن عارف سجّاد ، که خاک درش از قدر
بر کنگرهی عرش بیفزود علی بود
هم اول و هم آخر و هم ظاهر و باطن
هم عابد و هم معبد و معبود ، علی بود
آن لحمک لحمی ، بشنو تا که بدانی
آن یار که او نفس نبی بود علی بود
موسی و عصا و ید بیضا و نبوت
در مصر به فرعون که بنمود ، علی بود
چندان که در آفاق نظر کردم و دیدم
از روی یقین در همه موجود ، علی بود
خاتم که در انگشت سلیمان نبی بود علی بود
آن نور خدایی که بر او بود علی بود
آن شاه سرافراز که اندر شب معراج
با احمد مختار یکی بود علی بود
آن کاشف قرآن که خدا در همه قرآن
کردش صفت عصمت و بستود علی بود .
هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

آفلاین elahe

xx - شعر،شعر،وفقط شعر - متا
پاسخ : شعرهائی که من دوست دارم.
« پاسخ #28 : ۱۹ مهر ۱۳۸۹ - ۲۰:۳۱:۲۶ »
سهراب سپهری:
واحه ای در لحظه


به سراغ من اگر مي آييد،

پشت هيچستانم.

پشت هيچستان جايي است.

پشت هيچستان رگ هاي هوا، پر قاصدهايي است

كه خبر مي آرند، از گل واشده دور ترين بوته خاك.

روي شن ها هم، نقش هاي سم اسبان سواران ظريفي

است كه صبح

به سر تپه معراج شقايق رفتند.

پشت هيچستان، چتر خواهش باز است:

تا نسيم عطشي در بن برگي بدود،

زنگ باران به صدا مي آيد.

آدم اينجا تنهاست

و در اين تنهايي، سايه ناروني تا ابديت جاري است.

***

به سراغ من اگر مي آييد،

نرم و آهسته بياييد، مبادا كه ترك بر دارد

چيني نازك تنهايي من.


من این تکه ی آخر رو واقعا دوست دارم :-[
سخاوت ، زیباست آن زمان که دست نیازی به سویتان گشوده آید ، اما زیباترآن ایثار که نیازمند طلب نباشد و از افق های تفحص و ادراک برآید .

آفلاین elahe

xx - شعر،شعر،وفقط شعر - متا
پاسخ : شعرهائی که من دوست دارم.
« پاسخ #29 : ۲۰ مهر ۱۳۸۹ - ۱۵:۱۶:۰۶ »
سهراب سپهری
از سبز به سبز:

من در اين تاريكي

فكر يك بره روشن هستم

كه بيايد علف خستگي ام را بچرد.

***

من در اين تاريكي

امتدادتر بازوهايم را

زير باراني مي بينم

كه دعاهاي نخستين بشر را تر كرد.

***

من در اين تاريكي

در گشودم به چمن هاي قديم،

به طلايي هايي، كه به ديواراساطير تماشا كرديم.

***

من در اين تاريكي

ريشه ها را ديدم

و براي بته نورس مرگ، آب را معني كردم
سخاوت ، زیباست آن زمان که دست نیازی به سویتان گشوده آید ، اما زیباترآن ایثار که نیازمند طلب نباشد و از افق های تفحص و ادراک برآید .


اشتراک گذاری از طریق facebook اشتراک گذاری از طریق linkedin اشتراک گذاری از طریق twitter
 

anything