اکثر مشاوره های صورت گرفته با خانواده هایی که عضوی معتاد به شیشه و مواد روانگردان داشته اند ، عدم تمایل به درمان و انکار اعتیاد آن عضو معتاد در خانواده را بعنوان سد و مانع ایی برای بهبودی قلمداد میکنند،لذا بر آن شدیم تا نکاتی را برای رفع این مانع بصورتی مختصر توضیح دهیم:
1-بعنوان یک اصل کلی ، خانواده ها نمی بایست به عضو معتاد خود در خانواده باج دهند، توجه داشته باشید تامین هزینه مواد اعتیاد آور آن عضو معتاد در خانواده و مساعدت های دیگر به ادامه اعتیاد وی در خانواده دامن میزند.
2-اکثر و یا تمامی معتادین هنگامی به فکر درمان اعتیاد خود میافتند که دچار مشکل حادی بشوند،البته بنا به تفاوت های فردی ، سطح اجتماعی و وضعیت شخصیتی فرد معتاد قبل از اعتیاد ،بحران و مشکل متفاوت میشود،مثلا در یک نفر معتاد ،ممکن است هنگامی که در تامین هزینه های اعتیاد و مواد مصرفی خود دچار مشکل شد به فکر درمان بیافتد و یا فردی دیگر وقتی که در موقعیت اجتماعی خود نسبت به قبل از اعتیاد، پس رفت ببیند ،احساس کند که دچار مشکل شده است، ولی بعنوان یک قاعده کلی زمانی که فرد احساس نماید دچار مشکل و تنگنا است به فکر کمک خواستن و درمان اعتیاد خود خواهد بود.
نتیجه:
پس میبایست مساعدت هایی را که اعضاء خانواده میکنند محدود و هماهنگ با هم بوده و سعی کنند همراهی با فرد معتاد در خانواده نداشته باشند البته این برای شرایطی است که عضو معتاد در خانواده به درمان رضایت ندهد و اعتیاد خود را انکار کند.
یادآوری :
ناامیدی و خود را محکوم به سرنوشت محتوم دانستن مخربترین عامل برای دست یابی به سلامت و دور شدن از مواد اعتیاد آور است.
وضعیت موجود حاصل و نیجه تصمیمات شما در طول زندگی بوده است ، پس در خصوص درمان خود حداقل برای یک بار هم که شده خود را به آنانی بسپارید که از تخصص و تعهد لازم برای بهبودی شما برخوردار اند.
توصیه به خانواده ها:
1- در درمان عضوی وابسته به مواد محرک در خانواده ،سایر اعضاء مخصوصا آنانی که ارتباطی نزدیک با فرد مصرف کننده مواد دارند ،میبایست مشارکت فعالانه داشته باشند، اولین قدم در مشارکت فعالانه بالا بردن سطح اگاهی و اطلاعات از تغییراتی است که مواد اعتیاد آور بر روی جسم و روان فرد معتاد میگذارند.
2- برای برخورد مناسب و چگونگی رفتار با عضوی معتاد به مواد محرک در خانواده ،میبایست از متخصصین راهنمایی گرفت.بیاد داشته باشید دلسوزی ناآگاهانه اگر ضرر نداشته باشد قطعا سودمند نیز نیست.
3-برای رسیدن به درمانی مناسب تنها فرد مصرف کننده مواد در خانواده نیست که می بایست در روان و شخصیت خود تغییرات ایجاد کند،شما نیز در طول زمان اعتیاد او و با توجه به مشکلاتی که داشته اید متاسفانه دچار تغییرات رفتاری و بعضی عادات نامناسب شده اید،لذا بدنبال شناسایی عادات و رفتارهای نامناسب خود باشید.
4-روح معنوی را در خانواده جاری سازید.معنویت نه بمعنای رفتن به مسجد، کلیسا و کنیسه و برپا داشتن فرایض دینی و مذهیی،بلکه داشتن احساسی که فرد خود را وابسته به قدرتی بداند که برترین و کاملترین قدرت هاست و این وابستگی فرد را از آرامش برخوردار کند،متاسفانه اکثر افراد معنویت را در ظاهر و رفتار مذهبی مییابند،بدون آن تعمق و آرامشی که نتیجه جاری شدن روح معنویست.
سخن پایانی:
بدانید تا زمانی که زنده هستیم ، پتانسیل تغییر و برخورداری از یک زندگی متعالی را خداوند در ما نهاده است،اگر قادر به یافتن و درک آن نیستیم خود را ملامت نکنیم و تقدیر را از پیش رقم خورده ندانیم و از کسانی که دارای تخصص لازم هستند کمک بطلبیم.
منبع :http://www.behroozan.ir]
Linkback: https://irmeta.com/meta/b2042/t6195/