تالار گفتگوی تخصصی متا
بخش عمومی تالار و آشنایی با متا => تالار مشترک بین تخصصها => نويسنده: CIVILAR در ۲۹ تیر ۱۳۸۹ - ۲۳:۴۶:۱۱
-
زندگی ما در عصری است که پست مدرنش می نامند. عصر خرد، عصر اطلاعات و هر چیز دیگری را پشت سر می گذاریم. اما همیشه یک چیز فراموش شده است؛ انسان. در عصری که هر کس داعیه داشتن والاترین فلسفه زندگی را دارد. از بی نواترین بی نوایان تا والاترین والایان. از عام تا خاص. از صفر تا بی نهایت. انواع و اقسام فلسفه که هر کس داعیه داشتن آن را داراست، ما را به راهی رسانده که مرکز همه این فلسفه ها هیچ شده است. در دوره تحصیلی کارشناسی درسی وجود دارد به نام تاریخ تحلیلی صدر اسلام، در این درس گفته می شود که عرب ها موجوداتی هستند بس عجیب الخلقه. (این قوم شایسته یدک کشی نام انسان را ندارند. این واژه از لحاظ قومیت کاربرد دارد و به زبان عربی هیچ سخنی وارد نیست.) همه ما وصف اعراب جاهلیت را شنیده ایم. از دعواهای قومی - قبیله ای حیوان گونه خود ال پست ترین کارها از جمله موروثی بودن مادر.
همه سخن من در مورد همین حرف است، همیشه در ذهنم فکر می کردم که امثال اعراب جاهلیلت دیگر پا به عرصه هستی نخواهند گذاشت. همیشه فکر می کردم این نوع موجود منقرض شده و دیگر نیامده. همیشه فکر می کردم رفتاری که این موجودات از خود بروز می دهند رفتار منحصر به فرد عربی است و دیگر مثالی نخواهند داشت. اما برای اولین بار در عمرم مجبورم از این موجوداتی که تمثال انسانی دارند معذرت بخواهم زیرا اینان وارثانی دارند. وارثانی که در عصر پست مدرن به راه اجداد ملخ خور خود قدم نهاده اند.
روزگار و چرخ انجم سر به سر بازیستی
گر نه این روز دراز دهر را فرداستی
حکیم ناصر خسرو قبادیانی این شعر را سروده اند اما:
لعنت بر این چرخ انجم و گردون
اگر عرب ها موجوداتی به ظاهر انسان بودند ولی هستند موجوداتی که در عصر ارتباطات که پس از عصر خرد آمده است، اقدام به رفتار کذایی اعراب جاهلی نموده اند. اگر در اعراب در 1400 سال پیش در مهمانی های خود انسان قربانی می کردند، اکنون هستند کلیساهای شبطانی که این رفتار را به مراتب زشت تر انجام می دهند. اگر اعراب جنگ های خونین چندین ساله داشتند و در 1400 سال پیش کشت و کشتار بی پایانی داشتند، هم اکنون به ظاهر انسان هایی با بمب های عظیم چندین تنی خود به کشورهایی حمله می کنند و کشتاری فجیع تر از آن به راه می اندازند. اگر اعراب همیشه در راه جنگ قدم بر می داشتند آیا در این دوره از زندگی ناپاک ترین خلقت خداوند بیشترین هزینه برای تسلیحات انجام نمی پذیرد. در پایان اگر اعراب رسم مادر موروثی را داشتند، آیا در کشورهای غربی که داعیه تمدن بشری را دارند، این رفتار صورت نمی پذیرد. کشورهایی که با دزدی میراث کشورهای بزرگ و ریشه مندی چون ایران و با بستن دروغ به تاریخ و علم کردن دانشمندانی که در علم آن ها جای بحث است، تاریخ را به سخره نگرفتند. آیا رسوم عربی با ظاهری نوین دوباره زنده نشده است. در حمله اسکندر به ایران جای شک است اما نکته ای که باقی می ماند؛ احمقانه ترین تفکر بشری، یعنی خدایان مسخره یونانی چرا در عصر خرد و ازتباطات دوباره زنده می شوند. چرا خدایان جنگ و زن و زیبایی و ... که به نظر شخصی بنده از رفتار اعراب جاهلی هم جاهلانه تر است، باید دوباره زنده شوند.
تا الان به چرخه ای بودن تاریخ خیلی اعتقاد نداشتم ولی الان با دیدن این رفتار بشری مطمئن شدم.
امضای یکی از دوستان خیلی زیبا بود: "خدایا تو می دانی که انسان بودن و ماندن در این دنیا چه دشوار است. چه رنجی می کشد آن کس که انسان است."
مرغ سحر ناله سر کن
داغ مرا تازه‌تر کن
زآه شرربار این قفس را
برشکن و زیر و زبر کن
بلبل پربسته! ز کنج قفس درآ
نغمهٔ آزادی نوع بشر سرا
وز نفسی عرصهٔ این خاک توده را
پر شرر کن
ظلم ظالم، جور صیاد
آشیانم داده بر باد
ای خدا! ای فلک! ای طبیعت!
شام تاریک ما را سحر کن
الهی به مستان میخانه ات
به غقل آفرینان دیوانه ات
در پایان سوال من این است: راه و رسم درست زیستن چیست؟