تالار گفتگوی تخصصی متا

مرجع پزشکی متا => مرجع پزشکی جامعه گرا => پزشکی جامعه گرا => نويسنده: اکبرزاده در ۲۳ آذر ۱۳۸۹ - ۰۸:۲۶:۵۸

عنوان: دیابت
رسال شده توسط: اکبرزاده در ۲۳ آذر ۱۳۸۹ - ۰۸:۲۶:۵۸
دیابت» بیماری خاموش در کشور
 
مرض قند یا دیابت به تغییرات پایداری در مواد شیمیایی بدن گفته می شود كه سبب بالا رفتن زیاد میزان قند در خون می شود.علت این امر، كمبود هورمون انسولین است. هورمونها پیام رسانان شیمیایی در بدن هستند كه در یك قسمت از بدن ساخته شده، به داخل جریان گردش خون رها می شوند تا اثر خود را در مناطق دیگر بدن نشان دهند.
دیابت به دو دسته نوع یك و نوع دو تقسیم می شود.در دیابت نوع یك هیچگونه انسولینی در بدن بیمار تولید نمی شود و همین مسأله سبب می شود تا كنترل گلوكز خون از بین رفته، علایم بیماری خیلی سریع خود را نشان دهد.
انسولین نقش بسیار مهمی در حفظ پایداری بدن دارد، زیرا از شكسته شدن و تجزیه پروتئین ها و چربی های بدن جلوگیری می كند.
در دیابت نوع دوم، تولید انسولین در بدن فرد كم شده، یا تأثیر خوبی بر جای نمی گذارد و در نتیجه آن سطح قند خون به تدریج بالا می رود. در این نوع از دیابت ، پروتئین و چربی كمتر شكسته و تجزیه می شود.
دكتر«شكور امیدی» رئیس انجمن حمایت از بیماران دیابتی در كشور در این زمینه گفت:دیابت یكی از شایع ترین بیماریها در كشور است و در ایران حدود چهار میلیون نفر به این بیماری مبتلا هستند.
وی افزود: دیابت سالانه ۹ هزار میلیارد ریال خسارت به كشور تحمیل می كند.
امیدی اظهار داشت: بعضی از مردم فكر می كنند اگر غذا نخورند، نیازی به تزریق انسولین هم نخواهد داشت، به همین دلیل دچار كاهش قند خون می شوند.
وی، ادامه داد: اگر فرد مبتلا به دیابت نوع یك، دچار یك شكم درد ساده مثل التهاب معده و روده شود و اسهال داشته باشد، برای اینكه سطح قند خون خود را تحت كنترل داشته باشد، نیاز به تزریق انسولین دارد.
رئیس انجمن حمایت از بیماران دیابت گفت:در دیابت نوع دوم،چنانچه بیمار قادر به غذا خوردن و نوشیدن نباشد،اگر به مصرف قرصهای پایین آورنده قند خون ادامه دهد، این عامل باعث بروز واكنش كاهش قند خون می شود.
امیدی تصریح كرد: در چنین مواردی، بیمار باید با مشورت پزشك به كم كردن مقدار قرصهای پایین آورنده قند خود اقدام كند.
وی، زندگی ماشینی ، تغذیه ناردست ، نداشتن تحرك و فشارهای روحی و روانی را از مهم ترین عوامل بروز دیابت نوع دو در كشور ذكر كرد.
رئیس انجمن حمایت از بیماران دیابتی، دیابت نوع دو را قابل پیشگیری دانست و گفت: افراد باید با مراجعه به مراكز پزشكی، نسبت به تشخیص و پیشگیری بیماری خود اقدام كنند.
دكتر«فریدون عزیزی» رئیس مركز تحقیقات غدد درون ریز و متابولیسم دانشگاه علوم پزشكی شهید بهشتی هم با تأكید بر اینكه درمان قطعی برای دیابت وجود ندارد، گفت: بیماران مبتلا به دیابت باید همیشه تحت درمان بوده بیماری شان را كنترل كنند.
وی، افزود:اثرات درمان در هر بیماری بستگی به نحوه اجرای دستورات پزشك دارد.
عزیزی، مصرف قرصهای پایین آورنده قندخون ، تزریق انسولین و پیروی از رژیم غذایی خاص را از روشهای برخورد با دیابت ذكر كرد.
وی، توضیح داد: هنگامی كه فردی به دیابت دچار می شود، نوع رژیم غذایی كه از آن پیروی می كند نباید همانند رژیم غذایی یك فرد سالم باشد.
عزیزی اظهار داشت: شیوه خوب غذا خوردن به معنای خوردن تركیبی از غذاهای خوب و سالم و كنار گذاشتن غذاهای مضر و زیان آور است.
وی به افراد مبتلا به دیابت توصیه كرده است كه از خوردن غذاهای پرچربی و سرخ شده پرهیز كنند، در هر وعده غذای كمتری بخورند و از خوردن میان وعده های غذایی مثل چیپس و بیسكویت خودداری كرده، به جای آنها میوه بخورند.
رئیس مركز تحقیقات غدد درون ریز و متابولیسم با بیان اینكه افراد دیابتی باید هر وعده غذایی را به موقع میل كنند،ادامه داد: ۴۰ درصد غذای این بیماران باید شامل غذاهای نشاسته ای و ترجیحاً دارای فیبر زیاد باشد.
وی گفت:۴۰ درصد دیگر غذای این بیماران باید حاوی سبزیجات ، سالاد یا میوه و ۲۰ درصد باقی مانده هم باید شامل منابع پروتیینی مثل گوشت، ماهی، تخم مرغ ، حبوبات یا پنیر باشد.
عزیزی گفت: بیماران مبتلا به دیابت بهتر است برای صبحانه از شیر بدون خامه، شیرین كننده مصنوعی به جای قند و شكر، غلات دارای فیبر زیاد، نان سبوس دار، چربی های غیراشباع و میوه استفاده كنند.
وی افزود: این بیماران برای شام و ناهار هم بهتر است غذاهای نشاسته دار مثل نان، سیب زمینی، ماكارونی و برنج، سبزیجات، نخود و لوبیا و ماست كم چرب مصرف كنند. او، مصرف ساندویچ با نان تست همراه با مواد غذایی كم چرب، غلات ، چیپس كم چربی و بیسكویت بدون شكر را برای میان وعده غذایی بیماران دیابتی مفید دانست. 
 

 
روزنامه ایران
عنوان: دیابت2
رسال شده توسط: اکبرزاده در ۲۳ آذر ۱۳۸۹ - ۰۸:۲۷:۵۸
" روز جهانی دیابت "
 
شکل گیری و توسعه پدیده شهرنشینی، تغییر الگوی غذایی و کاهش تحرک و فعالیت بدنی مناسب، شرایط مساعدی را برای افزایش میزان قند خون و ابتلاء به بیماری دیابت پدید آورده است. جهت شناساندن و افزایش سطح آگاهی در زمینه بیماری دیابت، روز ۲۳ آبان به عنوان روز جهانی دیابت نامگذاری شده است. انجمن دیابت ایران (ادا) نیز در سال ۱۳۶۹ با هدف ارائه برنامه های آموزشی و افزایش آگاهی جامعه نسبت به بیماری دیابت تأسیس گردید.
●دیابت چیست؟
اشکال در سیستم سوخت رسانی بدن را که به دلیل کمبود انسولین به وجود می آید "دیابت" می خوانند. انسولین هورمونی است که توسط پانکراس – اندام تولید کننده آنزیم گوارش – ساخت می شود و برای جذب انرژی مواد غذایی ضروری است . انواع دیابت عبارتند از :
۱- دیابت وابسته به انسولین یا نوع یک: در این نوع بیماری، بیمار یا مقدار کمی انسولین تولید می کند و یا اصلاً تولید انسولین ندارد و در نتیجه فقدان انسولین، کنترل قند خون غیر ممکن است. معمولاً این نوع دیابت قبل از ۴۰ سالگی بروز می کند و اوج میزان وقوع آن در حدود ۱۴ سالگی است.
۲- دیابت غیروابسته به انسولین یا نوع دو: در این نوع ، لوزالمعده انسولین تولید می کند اما نه به اندازه ای که قند خون را تنظیم کند و از طرف دیگر سلولهای بدن در برابر انسولین مقاومت نشان می دهند. این نوع معمولاً در افراد بالای ۴۰ سال بروز می کند.
۳- دیابت دوران بارداری: دیابت حاملگی معمولاً بین هفته های ۲۴ و ۲۸ بارداری ظاهر می شود و عموماً پس از زایمان از بین می رود، چون در همه انواع دیابت، میزان قند یا گلوکز خون بسیار بالا می رود علائم و نتایج همه آنها یکسان است.
●اهمیت انسولین
غذا در معده و روده هضم می شود و کربوهیدراتها به ملکولهای قند یا گلوکز، تجزیه می شوند. پس از آن، گلوکزها جذب جریان خون می شوند و میزان قند خون را بالا می برند. معمولاً این افزایش قند خون، سبب می شود تا سلولهای مخصوصی که در پانکراس به سلولهای "بتا" معروفند، میزان انسولین لازم را ترشح نمایند.
انسولین به گلوکز و سایر مواد غذایی (مثل آمینو اسیدها از پروتئینها) اجازه می دهد که وارد سلولهای ماهیچه ای شده و برای آینده ذخیره شوند. زمانیکه بدن در ساخت انسولین دچار مشکل می شود و یا سلولها به درستی به انسولین جواب نمی دهند، دیابت به وجود می آید.
●چه کسانی به دیابت مبتلا می شوند؟
همه افراد ممکن است به دیابت نوع دوم دچار شوند. با این وجود، عواملی وجود دارد که ممکن است شما را در خطر بیشتر ابتلا به بیماری قرار دهد. این عوامل عبارتند از:
۱- تجمع جربی در اطراف کمر و معده
۲- کم تحرکی و انجام ندادن حرکات ورزشی
۳- وزن بیش از حد
۴- سن بالای ۴۵ سال
۵- سابقه دیابت نوع دوم در خانواده
۶- ابتلا به دیابت حاملگی
۷- فشار خون بالا
۸- تری گلیسیرید بالا
۹- پایین بودن تجمع لیپوپروتئین و کلسترول ( پایین تر از ۳۵ )
●علائم دیابت
دیابت در بزرگسالان به کندی آغاز می شود، در واقع میلیونها نفر حتی از بیماری خود آگاه نمی شوند و تنها ممکن است در آغاز، احساس خستگی شدیدی داشته باشند و در آینده چنین علایمی را بروز دهند.
۱- دفع ادرار بیش از حد معمول، به خاطر تلاش بدن برای پاکسازی قند اضافی خون.
۲- احساس تشنگی فراوان به علت نیاز بدن به جایگزینی مایعات از دست رفته.
۳- احساس تهوع و استفراغ.
۴- تاری دید.
۵- احساس گرسنگی و در عین حال کاهش وزن.
۶- ابتلای پی در پی به بیماری های عفونی.
۷- زخمهای پوستی که به سختی بهبود پیدا می کند.
شایان ذکر است که علائم دیابت در همه افراد، یکسان نیست.
●آیا دیابت قابل کنترل است؟
شما می توانید دیابت خود را در مراحل اولیه، بدون دارو و تنها با مراقبت دقیق از خود، کنترل کنید. اما اگر دارو مصرف می کنید، باز هم باید از خودتان مراقبت کنید زیرا در این صورت ، مصرف دارو نتایج بهتری به دنبال خواهد داشت. مواردی که در کنترل دیابت باید رعایت کنید، عبارتند از اینکه:
الف ـ سعی نکنید با رژیم سخت، وزن خود را به سرعت کاهش دهید. چرا که هم دوام زیادی نخواهد داشت و هم خطر آفرین خواهد بود.
ب - وزن خود را آرام و به تدریج کاهش دهید.
ج - خوب و به موقع بخورید، به خاطر بسپارید که چه می خورید، چه زمان می خورید و چه مقدار می خورید. بهترین شیوه تغذیه برای افراد مبتلا به دیابت، تناول پیوسته غذاهای سبک و مناسب است.
د - سه تا چهار بار در هفته ورزش کنید. ورزش کردن به کنترل وزن شما کمک خواهد کرد. همچنین سلولها را به مصرف قند وادار می کند و از بیماریهای قلبی جلوگیری می نماید. 
 

 
تبیان
 

 
عنوان: دیابت3
رسال شده توسط: اکبرزاده در ۲۳ آذر ۱۳۸۹ - ۰۸:۲۸:۴۰
آثار ورزش در افراد دیابتی غیر وابسته به انسولین
 
در افراد غیر وابسته به انسولین ، ورزش عامل اصلی کنترل قند خون است . عامل بعدی مصرف صحیح مواد غذایی است . مطالعات اخیر نشان داده است که اجرای برنامه ورزشی منظم ، ارزش بالایی در کنترل غلظت قند خون دارد .
پژوهشها نشان می دهد که افزایش فعالیت بدنی ، در پیشگیری از پیدایش دیابت نوع دو غیر وابسته به انسولین نیز موثر می باشد . این موضوع به ویژه در افرادی که بیشتر در معرض خطر ابتلا به دیابت هستند ، اهمیت بسیاری دارد . این افراد شامل افراد چاق ، فرزندان افراد مبتلا به دیابت و افراد با فشار خون بالا می باشند .
ورزش در مبتلایان به دیابت نوع ۲ باعث افزایش حساسیت سلولهل نسبت به انسولین می شود ، اما برای رسیدن به پاسخ درمانی مناسب ، باید با رعایت رژیم غذایی صحیح همراه گردد. کاهش ورن و رساندن وزن بدن به حد طبیعی را می توان مهمترین قسمت درمان در این افراد را دانست . تحقیقات نشان می دهد که ورزش باعث حفظ توده عظلانی در حد مطلوب می شود .نکته مهم اینه اگر کاهش وزن در افراد دیابتی فقط با رژیم غذایی انجام گیرد ، بیش از ۲۵ % وزن از دست رفته ، از توده عضلانی خواهد بود .در حالی که هدف از کاهش وزن ، کاهش بافت چربی است نه از بین رفتن پروتین های بدن . بنابراین کاهش وزن با ورزش ، بهتر از کاهش بوسیله رییم غذایی تنهاست . بنظر میرسد برای رسیدن به هدف باید ترکیب این دو رئش بکار رود :
رژیم غذایی + ورزش = کاهش وزن مطلوب
● درباره ورزش افراد دیابتی غیر وابسته به انسولین
در این افراد افت قند خون در طول ورزش کمتر رخ می دهد ، بنابراین مصرف کربو هیدرات اضافی معمولا لازم نیست .
انجام ورزش همراه با رعایت رژیم غذایی ، سبب تسریع در رسیدن به اهداف درمانی مورد نظر می شود .
ورزش باید جزیی از زندگی روزانه افراد مبتلا به این نوع دیابت باشد .
عوامل موثر در پاسخ قند خون به ورزش ناگهانی در افراد دیابتی
● قند خون کاهش می یابد اگر :
- غلظت انسولین خون در طول ورزش بالا باشد . ( بطور مثال ورزش کردن زمانی که انسولین حداکثر اثر خود را دارد )
- ورزش در مدت زمان طو لانی انجام شود .
- بیش از ۳ ساعت از صرف غذا گذشته باشد.
● قند خون بدون تغییر می ماند اگر :
- مدت زمان ورزش کوتاه باشد .
- میزان انسولین پلاسما طبیعی باشد
- میان وعده مناسب قبل از ورزش و در طول فعالیت ورزشی مصرف شود .
● قند خون افزایش می یابد اگر:
ورزش کردن در زمان پایان اثر انسولین تزریقی در بدن باشد.
- ورزشهای سنگین انجام شود .
- قبل یا در طول انجام فعالیت بدنی ، بیش از حد در مواد قندی استفاده می شود .
● قواعد ورزش کردن :
۱- مشورت با پزشک
مشاوره بات پزشک برای افراد دیابتی ، به دلیل اثر ورزش برقند خون بسیار مهم است . مواردی چون تعیین دفعات تزریق روزانه انسولین ، مقدار دارو های خوراکی ، زمان مناسب برای انجام ورزش و مصرف مواد قندی قبل و بعد از ورزش را باید با پزشک یا فرد آموزش دهنده در میان گذاشت . افراد دیابتی با سابقه اعتیاد به سیگار ، چربی خون بالا ، پیشینه خانوادگی سکته قلبی و سن ۴۰ سال به بالا باید قبل از شروع بعه ورزش از نظر قلبی عروقی مورد ارزیابی دقیق قرار بگیرند .
۲- شیوع تدریجی ورزش
برنامه های ورزشی باید به آهستگی شروع شوند و تدریجا به زمان و شدت آن افزوده گردد. و سرد کردن بدن افراد دیابتی باید بیش از ر جلسه ورزش ، بدن خود را گرم کنند و پس از انجام فعالیتهای ورزشی نیژ آن را سرد نمایند . ارزش گرم کردن بدن بعه عنوان یمک عامل تامینی نباید نادیده گرفته شود . اگر این حرکات انجام نشود ، تولید اسید لاکتیک کارایی فعالیت عضلانی را بیش از حد کاهش می دهد سرد کردن به ورزشهای آرامتری که پس از انجام فعالیتهای اصلی صورت می گیرد اطلاق می شود . این کار باعث ایجاد جریان خون مناسب و خروج اسید لاکتیک از ماهیچه ها می گردد و از این طریق مشکلات عضلانی کاهش می یابد .
۳ - تداوم
باید به تدریج به مدت زمان و میزان حرکات ورزشی افزوده شود ، تا نتایج مطلوب از ورزش حاصل گردد .
۴- پیشبرد
باید بتدریج مدت زمان و میزان حرکات ورزشی افزوده شود . تا نتایج مطلوب از ورزش حاصل گردد.
۵- نتخاب فعالیتهای جسمی مناسب
با توجه به جثه و خصوصیات افراد می توان ورزش مناسب آنان را انتخاب نمود 
 

 
موسسه اطلاع‌رسانی طعام اسرار 
عنوان: دیابت4
رسال شده توسط: اکبرزاده در ۲۳ آذر ۱۳۸۹ - ۰۸:۲۹:۲۳
آنچه همه باید درباره دیابت بدانند
 
دیابت یکی از شایع ترین بیماری های غدد است و سازمان بهداشت جهانی تخمین زده است که در حدود ۱۲۰ - ۱۴۰ میلیون نفر از مردم در سرتاسر جهان مبتلا به این بیماری هستند. در کشور ما حدود ۳/۷ درصد از جمعیت مبتلا به دیابت بوده و اگر آمار افرادی را که دچار عدم تحمل گلوکز هستند به این آمار اضافه کنیم ، از هر ۴نفر یک نفر مبتلا به اختلال در متابولیسم گلوکز است.
منظور از عدم تحمل گلوکز این است که بعد از مصرف قند و غذا قند خون بالا مانده و با سرعت طبیعی پایین نمی آید. دیابت به دلیل افزایش روزافزون هزینه های درمانی بالا به عنوان یک معضل اجتماعی و اقتصادی کشور مطرح است و هزینه های درمانی آن در کشور ما حدود ۷۰۰میلیارد ریال در سال است و یکی از مهمترین نکاتی که در مورد این بیماری وجود دارد، این است که چون در اوایل بیماری ، در بیشتر افراد علامتی در فرد ایجاد نمی شود ، حدود نصف بیماران مبتلا ، از بیماربودن خود اطلاعی ندارند و این امر باعث می شود که عوارض بیماری در این افراد بیشتر و سریعتر ایجاد شود.
● چه کسانی در معرض ابتلا به دیابت قرار دارند؟
برای این که بفهمید آیا خطر ابتلا به دیابت در شما بالاست یا نه ، به پرسشهای زیر پاسخ دهید.
سن شما چقدر است؟
الف ) کمتر از ۴۵سال
ب ) بیشتر از ۴۵سال
وزن شما در چه محدوده ای قرار دارد؟
الف ) تقریبا به اندازه وزن طبیعی است.
ب ) اضافه وزن دارم.
سابقه ابتلا به دیابت در خانواده شما چگونه است؟
الف ) هیچیک از افراد خانواده ام مبتلا به دیابت نیستند.
ب ) یکی از بستگانم مبتلا به دیابت است.
اگر خانم هستید در صورت بارداری کدامیک از موارد زیر شامل شما می شود؟
الف ) مشکلی نداشته ام.
ب ) دچار دیابت حاملگی بوده ام یا نوزادی با وزن بالاتر از ۴کیلوگرم داشته ام.
در صورتی که هر یک از موارد زیر در شما وجود داشته باشد ، خطر احتمال ابتلا به دیابت در شما بالاتر خواهد بود :
۱- سن بالاتر از ۴۵سال : دیابت یک بیماری بسیار پیچیده است و ۲نوع دارد: تیپ یک و تیپ ۲.
حدود ۹۰درصد افراد مبتلا به دیابت مبتلا به تیپ ۲این بیماری هستند و بیشتر بیماران سن بالای ۴۰سال دارند. پس در صورتی که سن شما بالای ۴۵سال است باید آزمایش قند انجام دهید و در صورت طبیعی بودن نتایج ، این آزمایش را هر ۳سال ، دوباره تکرار کنید.
۲- اضافه وزن : افرادی که حدود ۲۰درصد نسبت به وزن طبیعی ، اضافه وزن دارند یا BMI آنها یعنی (۲قد بر حسب متر) وزن بر حسب کیلوگرم بالاتر از ۲۵است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به دیابت هستند و آزمایش قند در آنها حتی زودتر از سن ۴۵سالگی باید انجام شود.
۳- وجود فرد مبتلا به دیابت در خانواده : هر چه فرد مبتلا با شما نسبت نزدیکتری داشته باشد ، یعنی جزو بستگان درجه اول (پدر ، مادر ، خواهر و برادر) باشد ، احتمال ابتلا به دیابت در شما بالاتر خواهد بود.
۴- ابتلا به دیابت حاملگی یا تولد نوزاد بالای ۴کیلوگرم
● علایم دیابت
مبتلایان به دیابت تیپ ۲در شروع بیماری بیشتر بدون علامت هستند و علایمی که در زیر ذکر می شود به صورت تدریجی و آهسته در آنها ایجاد می شود. در نتیجه برای تشخیص دیابت نباید منتظر ظهور علایم باشیم.
۱- پرنوشی و پرادراری : با بالارفتن قند خون ، میزان قند خون موجود در ادرار هم افزایش می یابد و به همراه دفع شدن قند، آب هم از بدن دفع می شود. به این ترتیب حجم ادرار افزایش می یابد و برای جبران آب از دست رفته ، فرد نیاز به مایعات بیشتری پیدا می کند.
۲- خستگی : به دلیل کمبود انسولین ، قند موجود در خون نمی تواند وارد سلول ها شود و به همین دلیل سلولها با کمبود منبع تولید انرژی که قند است ، مواجه می شوند.
۳- از دست دادن وزن : باز هم به دلیل این که بدن نمی تواند از قند استفاده کند ، ذخایر چربی اش را از دست می دهد و فرد دچار کاهش وزن می شود.
۴- زخمهای دیرخوب شونده : پس از چند سال از گذشت بیماری ، به دلیل آسیبی که بالا بودن قند خون به رگهای کوچک می رساند، خونرسانی به اندام های انتهایی با مشکل مواجه می شود و به همین دلیل اگر زخمی ایجاد شود، چون خونرسانی آن دچار مشکل است ، خوب نمی شود و به صورت مزمن در می آید.
۵- از دست رفتن حس در دستها و پاها : یکی دیگر از عوارض دیابت ، آسیب به اعصاب محیطی است.
مثلا پای افراد دیابتی ممکن است دچار زخم و آسیب شود ، بدون این که خودشان آن را حس کنند.
● عوارض دیابت
۱- عوارض قلبی : براثر گذشت زمان و کنترل نکردن قندخون ، باعث ضخیم شدن دیواره عروق خونی می شود و این امر باعث محدودیت در خونرسانی به قلب ، مغز و سایر نواحی بدن می شود. افراد مبتلا به دیابت حدود ۲ - ۴ برابر افراد عادی در اثر ابتلا به بیماری های قلبی - عروقی جان خود را از دست می دهند. همچنین بیشتر از ۷۰درصد افرادی که دچار دیابت هستند، فشارخونی بالاتر از حد طبیعی دارند. با کنترل دقیق میزان قند خون و رژیم غذایی کم چرب و ورزش مرتب می توان از گرفتگی رگها و عوارض ناشی از آن جلوگیری کرد.
۲- عوارض چشمی : دیابت می تواند باعث آسیب عروق خونی کوچک در منطقه حساس به نور در لایه پوشاننده چشم شود که به آن «رتینوپاتی» می گویند. رتینوپاتی در نهایت می تواند منجر به نابینایی شود و آمارها نشان می دهد که در کشوری مثل امریکا ، رتیتوپاتی دیابتی عامل ۱۲هزار تا ۲۴هزار کوری جدید در سال است.
به همین دلیل افراد دیابتی به محض هرگونه تغییر در بینایی خود باید به پزشک مراجعه کنند و از طرف دیگر با معاینه سالیانه از سوی چشم پزشک و کنترل دقیق میزان قند خون ، خطر ابتلا به عوارض چشمی دیابت را تا ۷۶درصد کاهش دهند.
۳- عوارض کلیوی : کلیه ها حاوی میلیون ها رگ کوچک هستند که به عنوان فی_لتر عمل می کنند و در خارج ساختن مواد شیمیایی زاید، آب اضافه و... از بدن نقش دارند. در افراد مبتلا به دیابت این عروق کار خودشان را درست انجام نخواهند داد و در نهایت دیابت ، منجر به نارسایی و از کار افتادن کلیه خواهد شد. برای جلوگیری از آسیب به کلیه در دیابت ، علاوه بر تنظیم دقیق قند خون باید به طور مرتب برای کنترل کار کلیه ها، آزمایش خون و ادرار انجام داد و میزان مصرف پروتئین در رژیم غذایی را محدود کرد.
۴- اثر دیابت بر اندام ها : دیابت باعث کاهش خونرسانی به اندام ها و از میان رفتن حس آنها می شود. پاها در افراد دیابتی نیاز به توجه و مراقبت خاصی دارند و افراد مبتلا باید هر روز پاهای خود را از نظر وجود زخم ، تورم ، قرمزی و عفونت بررسی کنند و در صورت وجود کوچکترین مشکلی به پزشک مراجعه نمایند. کنترل دقیق قند خون ، می تواند عوارض ناشی از دیابت در پاها را تا ۶۰درصد کاهش دهد.

منبع : جام جم 
 

 
سایت انجمن اپتومتری خراسان 
عنوان: دیابت5
رسال شده توسط: اکبرزاده در ۲۳ آذر ۱۳۸۹ - ۰۸:۳۰:۲۴
آیا دیابت دلیل ناتوانی است؟
 
دیابت ممکن است عوارض زیادی داشته باشد اما دلیلی برای ناتوانی نمیباشد درواقع با معالجه درست ودرمان صحیح می توان انتظار زندگی سالم و پرجنب و جوشی را داشت. با این حال محققین میخواهند بدانند دیابت ممکن است چه محدودییتهای فیزیکی دربدن ایجاد کند.
در مطالعات اخیر ،محققین دریافتند که پرستاری بیماردیابتی شدید در خانه چهار برابر احتمال شدت بیماری را افزایش می دهد . عوامل دیگری چون عدم نیروی بدنی واستفاده زیاد دارو ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی در توازن بیمار شود. هم اکنون دیابت در ردیف بیماریهای که بیشتر افراد مسن را دچار مشکل و از دست دادن تعادل می کند ، دسته بندی می شود.
همچنین ناتوانیهای جسمی در بیماران میان سال دیده می شود که با افزایش وزن ومشکلات قلبی میتواند بدتر هم بشود . چقدر این ناتوانیها خطرناک هستند؟ و چگونه می توان از آنها جلوگیری کرد؟ محقق بیماریهای دیابتی ، لیندا وری از دانشگاه پنسیلوانیا چگونگی کنترل این بیماری را توضیح می دهد .
● انواع ناتوانی در بیماران دیابتی چیست؟
ناتوانیهای مشخصی در بیماران دیابتی است. بعضی در انجام کار فیزکی ناتوانند مثلا گذشتن از خیابان ، چرخیدن دور یک مانع یا حتی از این طرف به ان طرف رفتن اتاق، به طور کلی ناتوانی نیروی بدنی را دربعضی از بیماران مشاهده می کنیم ولی از سوی دیگر گاهی موقع تمیز کردن منزل اثاثیه را جابه جا می کنند ظرفهای خواربار را برمی دارند و کارهای نظیر این را قادرند انجام دهند.
یک سری بیماران دیابتی در مراقبت شخصی خود و فعالییتهای روزمره همکاری می کنند. بعضی از انها ناتوانیهای اساسی همچون مشکل در خوردن ،حمام کردن ،لباس بوشیدن وبه رختخواب رفتن دارند و به نظر می آید همیشه از زندگی عقب می مانند.
● آیا این ناتوانیها حالت عمومی دارد؟
ما نمی دانیم که این ناتوانیها به طور عمده مشترک است یا نه اما با توجه به مطالعات اخیر اگر میزان ناتوانیهای عملکردی بین صفر تا ده باشد می بینیم افراد میان سال اگر دیابت نداشته باشند ناتوانی عملکرد انها کمتر از یک است اما برای کسانی که دیابت دارند در حدود دو می باشد.یعنی افزایش ناتوانی در افرادمیان سال دیابتی دو برابر است. در افراد سالخورده این ارقام کمی متفاوت است.اگر فرد کهنسال فاقد دیابت باشد ناتوانی عملکردی وی دو است و اگر دارای دیابت باشد سه میباشد.و با توجه به مورد قبل افزایش نسبتا خوبی است.
● چرا دیابت باعث چنین مشکلاتی می شود؟
دیابت با بسیاری از عوارض عروقی مرتبط است که گاه باعث تندی ضربان قلب می شود . به همین دلیل مشکلاتی در تحرک زیاد وفعالیتهای جسمی بوجود خواهد اورد و کار را برای آنها سخت تر می کند.
دیابت همچنین با مرض چاقی ارتباط دارد .این یکی از مواردی است که خیلی از مراقبین بهداشت و متخصصین به این موضوع علاقمند هستند . چاقی با مشکلات تحرکی ارتباط زیادی دارد . اگر شما سنگین باشید قادر نخواهید بود سریع حرکت کنید .قدرت بدنی، مسا له دیگری می باشد که بستگی به میزان چاقی و شدت دیابت شما دارد.ممکن است فرد مبتلا با پوشیدن لباس و حمام کردن خود مشکل داشته باشد . به طور کلی دیابت بیماری است که با قدرت بدنی و انواع ناتوانی های جسمی مرتبط است.
● ایا دیابت به تنهایی عامل ناتوانیها می باشد یا موجب این عوارض می شود؟
یکی از دلایلی که ما را بر ان داشت که مطالعه در این مورد را اغاز کنیم همین موضوع میباشد . به احتمال زیاد بعضی از ناتوانیها به سلامتی سایراعضای بدن از جمله اوضاع قلب ، شرایط ماهیچه های استخوان بندی وحتی به چیزهایی مثل اختلالات حسی مرتبط است. دیابت به اختلالات بینایی که بیشتر مردم از ان اگاهند و همچنین اختلالات شنوایی که لزوما در باره ان نمی دانند نیزبستگی دارد یعنی بطورکلی شرایط را برای افراد وخیم تر می کند.
افسردگی نیز یکی دیگر از عوامل است . اگر کمی تامل کنید ، افراد افسرده کمتر بیرون می روند و به ندرت معاشرت می کنند وقتی در مورد چنین اشخاصی بیشتر توجه کنیم که دیابت روی بیماری آنها چه اثری می تواند داشته باشد ، تا حدی ارتباط بین بیماری ها را مشخص میکند ولی تمام موارد روشن و مشهود نمی شود . ولی آنچه مسلم است دیابت اوضاع را بدتر می کند و تمام شرایط بالقوه را بالفعل می کند واین همان موردی است که اطبا بیشتر باید به آن بپردازند.
● آیا کنترل دیابت به تنهایی کمک می کند ، یا باید به عوامل دیگری همچون اضافه وزن هم توجه کرد؟
نظر ما این است که به هر دو توجه شود .وخیم ترین دیابت نیز با انجام انواع فعالییتهای فیزیکی و رعایت رژیم کنترل می شود. بهتر است افراد وزن خود را در حالت متعادل حفظ کنند ، اگر دچار دیابت هستند وزن خود را کاهش دهند و فعالیت های فیزیکی را افزایش دهند که این کار نه تنها به کنترل دیابت کمک خواهد کرد بلکه از بروز عوارض آن نظیر بیماری های قلبی نیز می کاهد .
بیماران دیابتی بایستی با افزایش اطلاعات خود ، از ناتوانیهای جسمی خودداری کنند.
برای افزایش قدرت بدنی و همچنین تحرک فرد باید تمرینات قدرت جسمانی و ورزشهایی برای حقظ تعادل بدن انجام دهد. 
 

 
عنوان: دیابت6
رسال شده توسط: اکبرزاده در ۲۳ آذر ۱۳۸۹ - ۰۸:۳۱:۲۶
آیا کودک شما مبتلا به دیابت است؟
 
بیماری دیابت در اثر ناتوانی بدن در تولید انسولین ، یا کاهش یا عدم اثر انسولین درسوخت و ساز مواد قندی پدید می آید. امروزه، دیابت یکی از مهم ترین مشکلات بهداشتی – درمانی و اجتماعی – اقتصادی جهان محسوب می شود، به گونه ای که بیش از ۱۵۰ میلیون نفر در دنیا مبتلا به این بیماری اند. در کشور ما نیز بالغ بر دو میلیون نفر به این بیماری دچارند. از آن جا که خود بیمار و خانواده های آنها عمده ترین نقش را در درمان دیابت به عهده دارند، کسب اطلاعات لازم درباره دیابت به شیوه های گوناگون آموزشی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. مبتلایان به دیابت باید یاد بگیرند که چگونه قندخون خود را کنترل کنند تا از عوارض حاد و مزمن بیماری پیشگیری نمایند یا در صورت پدید آمدن این عوارض ، به موقع به مراکز بهداشتی – درمانی مراجعه کنند. در ادامه برای آشنایی بیماران، خانواده ها و کارکنان مراکز بهداشتی – درمانی با جنبه های گوناگون بیماری دیابت نکاتی را متذکر می شویم.
● دیابت چیست و انواع آن کدام است؟
دیابت یا بیماری قند به علت ناتوانی بدن در تولید یا مصرف انسولین پدید می آید. انسولین ماده ای است که در بدن توسط لوزالمعده تولید می شود و باعث می گردد قند ، یا به عبارتی مهم ترین منبع انرژی بدن مورد استفاده قرار گیرد.
● در مورد تزریق انسولین چه نکاتی را باید مد نظر داشت ؟
۱) بیشتر کودکان به دو تا سه بار تزریق روزانه انسولین نیاز دارند که در زمان های معین در هر روز انجام می شود.
۲) بیشتر کودکان به بیش از یک نوع انسولین نیاز دارند.
۳) این را که چه نوع انسولین و چندبار تزریق در روز مورد نیاز است، پزشک شما تعیین می کند، زیرا احتیاج افراد مختلف، یکسان نیست.
۴) تزریق انسولین ممکن است سبب تجمع نامناسب بافت چربی یا تحلیل رفتن بافت چربی در منطقه تزریق شود. برای جلوگیری از این پیامد ، بهتر است هر دو بار جای تزریق را عوض کنید.
۵) با محبت و ملایمت برای کودک توضیح دهید که اگر چه تزریق انسولین دردناک است، برای سلامت او ضروری می باشد.
۶) باید سعی کنید که تزریقات با حداقل مقاومت کودک انجام شود؛ از این رو مقدار انسولین لازم را دور از دید کودک در سرنگ بکشید و سپس با حداقل سر و صدا و بدون ترساندن او، آن را تزریق نمایید. از وعده و وعید دادن یا ترساندن کودک برای تزریق انسولین اجتناب کنید.
۷) وقتی کودکتان بزرگ تر شد باید خود مسئولیت تزریق انسولین را به عهده بگیرد. در این مورد آموزش لازم را به او بدهید.
● تغذیه کودک دیابتی چگونه باید باشد؟
۱) باید بدانید که رژیم غذایی مناسب و منظم در کنار تزریق انسولین برای کنترل بیماری کودک دیابتی اهمیت زیادی دارد تا مانع افت قندخون ( هیپوگلیسمی ) شود.
۲) کودک دیابتی در طول روز باید علاوه بر وعده های غذایی اصلی، حداقل سه نوبت نیز از مواد غذایی مناسب به عنوان وعده های فرعی ( در مجموع حداقل ۶ وعده غذا در روز) استفاده کند. در وعده های غذایی فرعی باید حتماً مواد نشاسته ای گنجانده شود.
۳) تغذیه قبل از خواب کودک مهم است زیرا از افت قند در طول شب جلوگیری می کند.
۴) رژیم غذایی مناسب شامل مواد نشاسته ای مثل نان، سیب زمینی، برنج، حبوبات، لبنیات، تخم مرغ و گوشت است. چربی غذا باید کم و بیش از نوع نباتی باشد و از غذاهای پر فیبر استفاده گردد.
۵) مقدار غذای مناسب برای کودک باید براساس میزان مصرف انسولین تنظیم شود. در این کار متخصص تغذیه به شما کمک می کند.
۶) قبل از فعالیت شدید مانند ورزش، کودک نیاز به مواد قندی دارد و در این مواقع حتی می توان از قندهای ساده مثل شکلات، آب نبات و ... در صورت نیاز استفاده کرد. البته بهتر است فعالیت ورزشی مداوم، بیش از یک ساعت طول نکشد. کودک هر ساعت باید تغذیه شود.
۷) اگر برای کودک جشن تولد گرفتید، می توانید از شیرین کننده های مصنوعی برای کیک و شربت و ... استفاده کنید. سالی یک بار خوردن کیک تولد ، در تنظیم قندخون مشکل زیادی ایجاد نمی کند ولی با نظر پزشک، می توانید چند واحد انسولین کریستال ، قبل از خوردن مقادیر زیاد کیک و شیرینی توسط کودک، به او تزریق نمایید.
۸) رژیم غذایی کودک باید آزاد باشد ولی این به آن معنی نیست که هر چقدر دلش خواست مواد قندی مصرف کند. بهتر است مواد قندی ساده ( به جز میوه هایی که حاوی املاح و ویتامین اند) از برنامه غذایی کودک حذف شوند و میوه های خیلی شیرین مانند انگور، خربزه و انجیر نیز به ندرت استفاده گردند.
● چه مشکلاتی در تنظیم قندخون کودک ممکن است پدید آید؟
۱) افت قندخون ( هیپوگلیسمی)
۲) بالا رفتن قندخون ( هیپرگلیسمی)
۳) کتواسیدوز
● افت قند خون ( هیپوگلیسمی)
یکی از موارد فوریتی ( اورژانس) که یک کودک دیابتی ممکن است با آن مواجه شود، افت قندخون است که احساس ضعف و گرسنگی یا بیهوشی و اغما ممکن است نشانه آن باشد.
چه مواقعی این وضعیت پیش می آید:
▪ وقتی که کودک یک وعده غذا را فراموش کند.
▪ اگر هوا خیلی گرم یا خیلی سرد باشد.
▪ اگر ورزش شدید بدون تغذیه مناسب انجام شود.
▪ اگر انسولین بیش از نیاز مصرف شود.
● علامت های افت قندخون کدام است
در موارد خفیف تا متوسطِ پایین افتادن قندخون، علامت های زیر بروز می کنند:
۱) لرزش دست ، و احساس لرزش در عضلات
۲) پوست رنگ پریده
۳) عرق سرد
۴) ضربان تند قلب
۵) گرسنگی
۶) بی قراری و گریه
۷) سیاهی رفتن چشم ها
۸) خستگی و خواب آلودگی
۹) سردرد
۱۰) عدم تمرکز
● در این مرحله چه باید کرد؟
باید به سرعت یک غذای شیرین مثل آب میوه، نوشابه، نصف لیوان آب و ۵ - ۴ حبه قند به کودک بدهید. بهتر است از شیرینی های جامد استفاده نکنید تا در صورت ایجاد تشنج، غذا به مجاری تنفسی کودک وارد نشود.
اگر پس از ۱۰ تا ۱۵ دقیقه ، کودک احساس بهبود نکرد، این کار را تکرار کنید.
به دنبال بهتر شدن حال کودک، باید یک ماده غذایی که قند آن جذب طولانی تری دارد به وی بدهید تا دوباره افت قند تکرار نشود. نمونه چنین غذاهایی ساندویچ پنیر یا شیر یا چند عدد بیسکویت است.
▪ در موارد افت شدید قندخون علامت های زیر دیده می شود:
۱) کاهش هوشیاری ( بیهوشی )
۲) تشنج
● در موارد افت شدید قندخون چه باید کرد؟
- به کودک بی هوش نباید از راه دهان ، غذا یا نوشیدنی بدهید چون وارد ریه شده، او را خفه می کند.
- کودک را به یک پهلو بخوابانید و چانه اش را به سمت پایین بکشید.
- به مرکز فوریت های پزشکی خبر دهید.
- اگر آمپول گلوکاگون ( هورمونی است که در بدن تولید می شود و قندخون را بالا می برد ؛ برعکس انسولین ) در دسترس دارید، مقداری از آمپول را طبق دستور پزشک به صورت زیر جلدی یا عضلانی به کودک تزریق کنید.
در مواردی که گلوکاگون در دسترس نیست، می توان از محلول گلولز استفاده کرد. 
 
منبع : ماهنامه پیوند
 
تبیان 
عنوان: دیابت7
رسال شده توسط: اکبرزاده در ۲۳ آذر ۱۳۸۹ - ۰۸:۳۲:۱۰
اگر پای بیمار دیابتی زخم شد چه باید کرد
 
• روش های پیشگیری و درمان
شش اصل درمان
درمان زخم دیابتی آسان نیست برای اینكه عوامل زیادی در شروع و ادامه زخم دخالت دارند. برای درمان موفق و با دوام لازم است كه به تمام این عوامل توجه شود:
•برداشتن نسوج مرده
•كاهش عوامل تشدید كننده
•كنترل قند
•كنترل عفونت
•آموزش بیمار
•در صورت نیاز ترمیم عروقی
هدف اولیه سعی در بسته شدن زخم است.
این امر بستگی مستقیم به عمق زخم و وجود هم زمان عفونت و یا كاهش خون رسانی دارد.به علت وجود بیماری های هم زمان استفاده از تخصص های مختلف لازم است. روش فوق نتایج بهتری دارد و همراه با كاهش قطع پا است.
برداشتن نسوج مرده و پینه و پانسمان زخم
تكیه گاه اصلی درمان، برداشتن نسوج مرده و پینه است.نسوج سیاه و مرده و سفید و پوست دله توسط تیغ جراحی در اتاق عمل یا روی تخت بیمار و یا در مطب، برداشته می شود. سعی می شود تا حفره های كور، باز و چرك تخلیه و زخم تا حد پوست سالم باز شود.زخم پا برای بهبودی، به یك محیط گرم و مرطوب و عاری از آلودگی محیط نیاز دارد. گاز آغشته به سالین این كار را به خوبی انجام می دهد ولی پانسمان های متعدد در بازار وجود دارند. مواد هیدروكولوید در پانسمان های جدید مورد استفاده قرار گرفته اند. این گروه خاصیت جذب آب را دارند.در مورد استفاده از عسل برای پانسمان زخم گزارش های مثبتی وجود دارد ولی با توجه به این مطلب كه از هفت مطالعه امتحان بالینی شش مورد از یك محقق در هندوستان است و مطالعات از كیفیت بالا برخوردار نیستند در باور این مطلب كمی شك و تردید وجود دارد.
كاهش عوامل تشدید كننده
عواملی كه باعث كاهش تشدیدكننده ها می شوند عبارتند از:
*استراحت
*بالا بردن پا و یا استفاده از جوراب كشی برای كاهش ورم پا
* برطرف كردن فشارهای غیرطبیعی روی پا
* تعویض كفش تنگ با كفش طبی
• كنترل قند
آیا كنترل دقیق قند خون همراه با كاهش عوارض بیماری قند است؟
یكی از آخرین و معتبرترین بررسی ها در سال ۲۰۰۳ منتشر شد. در این بررسی ۱۴۴۱ بیمار جوان قندی از نوع یك براساس شانس به دو گروه درمانی تقسیم شده اند.گروه اول، درمان معمولی شامل تزریق مقدار معین انسولین و آزمایش خون در فواصل مشخص و هر سه ماه مراجعه به پزشك بود.گروه دوم، قند خون بیماران توسط خود بیمار در منزل حداقل روزی چهار بار اندازه گیری شده با هدف كنترل قند بین ۷۰ تا ۱۲۰ بین غذا و كمتر از mg ۱۸۰ درصد بعد از غذا. باید توجه داشت كه این شدت كنترل به ندرت توسط پزشكان و بیماران ما دنبال می شود به دلیل افت بیش از حد قند خون. در ضمن رعایت رژیم غذایی ورزشی، مراجعه به پزشك هر ماه و تماس مرتب با مشاور جزء برنامه این گروه بود.پیگیری به مدت ۵/۶ سال ادامه داشت و در این مدت بررسی مستمر و دقیق عوارض قند بر روی چشم، كلیه و اعصاب محیطی پا صورت گرفت. نتایج این بررسی كاهش چشمگیر عوارض قند را در گروه درمان فشرده و دقیق نشان داد. باید توجه شود كه در این مطالعه بیشتر بیماری عروق ریز تا عروق بزرگ مد نظر بود.در گروه كنترل دقیق قند خون موارد افت شدید قند خون (به حدی كه نیاز به دخالت درمانی داشته باشد ) سه برابر گروه مقابل بود.در بررسی های دیگری كه در بیماران دیابتی نوع تیپ دو انجام شده یافته های فوق تائید شده اند ولی در این بیماران رابطه مشخصی بین قند خون و عوارض عروق بزرگ (مانند بیماری عروق قلب و یا مغز و عروق محیطی) مشاهده نشده است.
• كنترل عفونت
بعد از تشخیص عفونت، پیش از آماده شدن جواب كشت، آنتی بیوتیك با طیف وسیع به بیمار تجویز می شود. ولی بعداً تغییرات براساس نتیجه درمان، كشت و حساسیت میكروب و مشاوره با متخصص عفونی انجام خواهد گرفت.خارج كردن چرك و برداشتن نسوج مرده همراه با آنتی بیوتیك جهت كنترل عفونت لازم است.
• آموزش بیمار
در صورت داشتن دیابت چگونه می توانیم از پاهای خود مراقبت كنیم؟ اطلاعاتی كه به بیمار در مطب داده می شود.در بیماری قند مراقبت از پاها اهمیت بسیاری دارد زیرا بیماری قند می تواند به اعصاب پا آسیب رسانده و موجب كاهش حس در پاها شود. در این حالت شما نمی توانید درد را به خوبی حس كنید و همچنین متوجه آسیب به پاهایتان نمی شوید و آسیب همچنان ادامه دارد. همزمان خون رسانی هم می تواند كاهش یابد و پای شما دیگر قادر به ترمیم زخم و مقابله با عفونت نیست. باید به این نكته توجه داشت كه از هر صد نفر بیمار دیابتی پانزده نفر دچار زخم پا و سه نفر نیاز به قطع اندام دارند.با توجه به نكات زیر شما می توانید از پاهای خود محافظت كرده تا دچار زخم و احتمالاً قطع پا نشوید:
*ثابت شده است كه كنترل شدید و دقیق قند می تواند از عوارض دیابت روی چشم، كلیه و كاهش حس پا جلوگیری نماید. در صورت امكان و با كمك پزشك معالج خود سعی كنید تا بعد از هر وعده غذایی، قند شما بالاتر از ۲۰۰ نباشد.
*از پزشك معالج خود بخواهید تا حس محافظتی پای شما را به وسیله نایلون مونوفیلامانت آزمایش كند.
*از پزشك معالج خود درخواست كنید تا نبض روی پای شما حتماً گرفته شود زیرا در صورت نداشتن نبض نیاز به بررسی بیشتری خواهد داشت. در ضمن اندازه گیری فشار مچ پا در مطب می تواند راهنمای خوبی باشد.
*همان طور كه هر روز صبح دندان ها را مسواك می زنید پای خود را معاینه نمایید و به قرمزی پوست، ورم، بریدگی پوست و زخم شدن پوست توجه داشته باشید. برای دیدن تمام قسمت پا از یك آینه استفاده كنید و اگر مشكل بینایی دارید از دیگران كمك بگیرید.
*برای درمان زخم پوست و ورم روی قسمت استخوانی پا به پزشك مراجعه كنید و از درمان «خانگی» جداً پرهیز كنید.
*هر روز پای خود را با آب ولرم شست وشو دهید. با توجه به كاهش حس پا برای اطمینان از درجه گرمای آب از آرنج خود استفاده نمایید و بعد از شست وشو، پای خود را خشك كنید، به خصوص بین انگشتان.
*ناخن را مرتب كوتاه كنید. برش ناخن باید صاف باشد و از بریدن گوشه های ناخن خودداری كنید. اگر ناخن ضخیم شده و یا در اثر كاهش دید شما نمی توانید آن را ببینید، بهتر است از دیگران كمك بگیرید.
سعی كنید پای برهنه راه نروید و در منزل از دمپایی استفاده كنید.
همیشه در انتخاب كفش دقت نمایید تا كفش تنگ نباشد (توصیه می شود از كفش های چرمی استفاده شود) و در حد امكان از كفش های پلاستیكی دوری كنید.
*كفش نو را به مدت كوتاه بپوشید تا كفش كاملاً نرم شود. زمانی كه كفش نو را از پا در می آورید پا را در رابطه با سرخی پوست معاینه كنید.
*برای محافظت پا از فشار كفش همیشه جوراب بپوشید. جوراب كتانی برای خشك نگه داشتن پا مناسب تر است. از جوراب پاره و یا وصله دار پرهیز كنید.
*قبل از پوشیدن كفش مطمئن شوید تا «ریگ» در آن نباشد.
• ترمیم رگ در صورت نیاز
برطرف كردن كاهش خون رسانی برای بهبودی زخم لازم است.درخواست مشاوره با جراح عروق در موارد زیر توصیه می شود:
- بیمارانی كه نشانه های انسداد عروقی دارند همراه با كاهش در زمان راه رفتن پیش از شروع درد.
- آنهایی كه درد دائمی دارند.
در بیمارانی كه زخم آنها به درمان جواب نمی دهد و یا بیمارانی كه دچار قانقاریا شده اند.
در این بیماران موثر ترین راه برای نجات پا انجام پیوند رگ به قسمت انتهای آن و برقراری نبض است.در صورت باز بودن شریان رانی و وجود نبض در شریان پوپلیتیال توصیه می شود كه پیوند رگ بین شریان پوپلیتیال و شریان های دور مچ پا انجام شود.نقش باز كردن رگ توسط بالن در قسمت انتهایی پا هنوز مشخص نیست.استفاده از داروهای رگ گشاد كننده موثر نیست. در تمام بیمارانی كه نارسایی خون رسانی دارند استفاده از داروهای ضدانعقادی و پلاكتی توصیه می شود.كنترل چربی خون و فشار خون و قند و قطع استفاده از سیگار لازم است.
• نتیجه گیری
در بیماران دیابتی زخم شدن پاها قابل پیش بینی و پیشگیری است. احتمال قطع پا در این بیماران زیاد است.با آگاهی بیشتر بیماران و پزشكان، امكان جلوگیری از زخم و قطع پا وجود دارد.
اقدام های موثر در پیشگیری شامل:
- كنترل شدید قند خون
- معاینه روزانه پا توسط بیمار
- مراجعه سریع در صورت مشاهده علائم
- آموزش بیمار در مورد احتمال صدمه به پا توسط كفش تنگ
- آب داغ حمام
- از درمان«خانگی» پینه پرهیز شود
- معاینه بیماران توسط پزشك متخصص دیابت از نظر حسی و خون رسانی و تغییر فرم پا در هر مراجعه
- استفاده از مونوفیلامانت نایلون جهت بررسی حس محافظتی پا
- استفاده از داپلر دستی در مطب برای معاینه رگ ها
به آن گروه از بیماران كه كاهش حس و یا نارسایی عروقی دارند توجه بیشتری می شود چون در این گروه احتمال زخم پا بیشتر است.این بیماران باید آموزش بیشتری دریافت كنند. پوسترهای آموزشی در اتاق انتظار می توانند موثر باشند.در صورت نیاز آزمایش های تكمیلی و معرفی به متخصص مربوطه لازم است.روش صحیح درمان می تواند در بهبودی زخم موثر باشد.طبقه بندی زخم با استفاده از سیستم دانشگاه تگزاس می تواند به انتخاب روش درمان كمك كند.آنتی بیوتیك برای پیشگیری از عفونی شدن زخم توصیه نمی شود. تشخیص عفونت براساس علائم بالینی داده می شود. كشت زخم برای هدایت درمان آنتی بیوتیك لازم است.عكس ساده در تشخیص زودرس عفونت در استخوان قابل اعتماد نیست. در بیشتر موارد درمان این عارضه نیاز به برداشتن استخوان عفونی دارد.در بیمارانی كه قانقاریای انگشت دارند با نبض قابل لمس در مچ پا لخته شدن شریان انگشت باید مد نظر باشد. در این بیماران استفاده از هپارین سبك زیر جلدی و قطع انگشت توصیه می شود. در صورت عفونت شدید، به نظر نویسنده بهتر است كه زخم باز گذاشته شود. گرچه دوره درمان طولانی تر می شود و نیاز به پانسمان بیشتر دارد ولی زخم بدون حادثه بسته می شود.انجام پیوند رگ و برقراری نبض می تواند به بهبودی زخم در تعداد محدودی از بیماران كه نارسایی عروقی دارند و زخم به درمان جواب نمی دهد كمك كند تا زخم بهبود یابد.

*متخصص جراحی عمومی و عروق
دكتر بهزاد جزایری* 
 

 
روزنامه شرق
 

 
عنوان: دیابت8
رسال شده توسط: اکبرزاده در ۲۳ آذر ۱۳۸۹ - ۰۸:۳۳:۵۳
ای.پی.اس تراپی؛ شیوه نوین درمان بیماران دیابتی
 
ای.پی.اس تراپی A.P.S therapy شیوه نوین درمان بدون دارو در بیماری های مختلف است که در سال ۱۹۹۸ به عنوان بهترین ابداع سال پزشکی سوئیس شناخته شد و با تا ییدFDA سازمان استاندارد در آمریکا، اروپا و سایر مجامع بین المللی مورد بهره برداری قرار گرفت. این شیوه نوین درمانی از حدود سه سال قبل در ایران با تا یید وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در امر کنترل و درمان آسیب های نخاعی و دیگر ضایعات جانبازان و سایر بیماران مورد استفاده قرار گرفت. در این روش امواج عصبی همانندسازی شده و بر روی ضایعات مختلف لوکالیزه می شوند که متعاقب آن تخریب بافتی برطرف می شود. براساس طیف وسیع اثرات ای.پی.اس تراپی می توان از آن در کلینیک های مختلف به ویژه کلینیک دیابت استفاده کرد.
●دیابت و ای.پی.اس تراپی
بیماری قند یا دیابت به علت عدم تولید انسولین توسط غده پانکراس (تیپ ۱) و اشکال در ترشح انسولین از غده پانکراس یا عدم پاسخ سلول های بدن به انسولین ترشح شده (تیپ ۲) ایجاد می شود که متعاقب آن قند برای سوخت و ساز در اختیار سلول های بدن قرار نمی گیرد و باعث افزایش قند خون می شود. در اثر افزایش قندخون عروق خونی بزرگ، قلب، مغز، کلیه ها، چشم ها و اندام های تحتانی آسیب می بینند.
● نقش A.P.S therapy در کنترل و درمان دیابت
ای.پی.اس تراپی با افزایش و تعدیل سطح ملائونین، ادنوزین، سروتونین، انکفالین، ائدروفین، کورتیزول و کاهش ماده P دردزا باعث کنترل دردهای شدید و مقاوم شده و در کنترل و درمان درد، سوزش یا سایر اختلالات ناشی از نوروپاتی دیابتیک استفاده می شود. این روش درمانی همچنین در روند ترمیم زخم ها، بی حالی، سستی و ضعف های شدید و همچنین فلج اندام ها در بیماران دیابتیک مؤ ثر بوده و در کنترل دیابت از نوع دو و ایجاد اختلالات روحی و روانی اعم از افسردگی و اضطراب نیز تا ثیر به سزایی دارد.با ای.پی.اس تراپی می توان از بروز انواع اختلالات عروقی، زخم ها، عفونت ها و قطع عضو جلوگیری کرد. ناتوانی جنسی نیز از عوارض شایعی است که به علت اختلال عروق تغذیه کننده اعصاب ناحیه لگن و تخریب شبکه های عصبی آن در اثر دیابت به وجود می آید که با ای.پی.اس تراپی می توان عملکرد اعصاب مذکور را تقویت و کنترل کرد، نفروپاتی دیابتی یا نارسایی کلیه نیز از طریق این روش درمانی پیشگیری و کنترل می شود.
●اثرات ای.پی.اس تراپی در کلینیک های درمانی
با توجه به تا ثیر فوق العاده این شیوه نوین درمانی در پیشگیری، کنترل و درمان عوارض دیابت توصیه می شود تا مبتلایان به دیابت پس از ابتلا به این عوارض به طور منظم تحت درمان با این روش قرار گیرند تا دچار عوارض دیررس دیابت نشوند و در صورتی که دچار این عوارض شده اند، انجام جلسات A.P.S therapy می تواند در کنترل و درمان عوارض دیابت به طور چشمگیری نقش مؤ ثر داشته باشد. این موضوع نه تنها از جهت بهداشتی -درمانی حائز اهمیت است بلکه از جهت اقتصادی نیز مقرون به صرفه می باشد. به طور کلی باید توجه داشت A.P.S therapy در کلینیک های تخصصی درد، ارتروز، تروما، روماتولوژی، مغز و اعصاب، دیابت، ترمیم زخم و روانپزشکی برای رفع مشکلات درمانی این قبیل بیماران تا ثیر به سزایی دارد.
منبع: انجمن خیریه حمایت از بیماران دیابتی کشور زیر نظر سازمان بهزیستی کل کشور
دکتر امیرمحمود تفضلی 
 

 
هفته نامه آتیه
 
عنوان: دیابت9
رسال شده توسط: اکبرزاده در ۲۳ آذر ۱۳۸۹ - ۰۸:۳۴:۴۴
بار دیابت چگونه کاهش می یابد
 
دیابت یک بیماری مزمن است که تاکنون درمانی برای آن شناخته نشده و این به آن معنا است که بیمار تا پایان عمر با این بیماری دست و پنجه نرم می کند و باید برنامه منظمی را برای مقابله با عوارض آن و مراقبت از سلامت اندام های خود ترتیب دهد. اما علاوه بر این ویژگی، دیابت ویژگی خاص دیگری نیز دارد که آن را در میان دیگر بیماری ها ممتاز کرده و آن مخرب بودن این بیماری است. دیابت را از آن جهت مخرب می نامند که در صورت عدم شناسایی و کنترل به موقع و صحیح، علاوه بر آنکه می تواند سلامت اندام های مختلف بیمار را تهدید کند، آسیب های سنگینی را برای سلامت فرد، خانواده، جامعه و اقتصاد به دنبال خواهد داشت.
بیماری های قلبی - عروقی، کوری، نارسایی کلیه، قطع عضو و سکته مغزی را می توان از جمله مهم ترین عوارض بلندمدت عدم توجه به دیابت دانست که ابتلا به هرکدام از آنها می تواند علاوه بر آنکه برای بیمار یک فاجعه تمام عیار محسوب شود، برای جامعه نیز بحران آفرین و هزینه ساز باشد. دکتر «اسدالله رجب» رئیس انجمن دیابت کشور در خصوص آمار برخی از این عوارض می گوید؛ «سالانه بیش از ۱۷ هزار نفر در سراسر کشور بر اثر دیابت قطع عضو می شوند. ۶۰ درصد افرادی که دچار سکته های قلبی و مغزی می شوند، دچار دیابت هستند و علت بستری شدن ۴۵ درصد از کسانی که در بخش مراقبت های ویژه (سی سی یو) بستری می شوند، دیابت است. ۶۵ درصد افرادی که دیالیز می شوند به دیابت مبتلا هستند.» (۱۹/۱/۱۳۸۸، خبرگزاری فارس)
این آمار، تکان دهنده است و طبیعتاً این عوارض وقتی ایجاد شد، درمان ناشی از آنها از قبیل تخت های سی سی یو به علت سکته های قلبی، دستگاه های دیالیز، معاینه های چشمی و پیوندهای کلیه و... باید حتماً به اندازه کافی باشد. بنابراین عوارضی همچون ضرورت توسعه بخش های دیالیز مراکز درمانی کشور، اشغال شدن بیش از حد تخت های بیمارستانی و عوارض معلولیت را نیز باید به هزینه های مستقیم دیابت بیفزاییم.
متاسفانه خیلی از مردم هنوز معنای واقعی هزینه های بالای عدم کنترل دیابت را نمی دانند. دکتر «علیرضا استقامتی» عضو کمیته کشوری دیابت در این زمینه می گوید؛ «در مطالعه یی که ما انجام دادیم، میزان عوارض دیابتی ها در مقایسه با غیر دیابتی ها به این صورت است؛ سکته های مغزی ۱۳ برابر، سکته های قلبی۵/۹ برابر، عوارض کلیوی ۵/۱۲ برابر، عوارض چشمی ۵/۵ برابر، اورژانس ها ۵/۸ برابر و قطع اندام ۴ برابر.»
اما هزینه های نامحسوسی نظیر تحمیل ناتوانی، درد، رنج و اضطراب به افراد، شیوع افسردگی و خستگی مزمن در خانواده و از دست دادن نیروی کار مفید جامعه نیز وجود دارد که باید به موارد فوق اضافه کرد.
بر این اساس از آنجا که دیابت، هم روی کیفیت زندگی فرد اثر می گذارد، هم کیفیت زندگی جامعه را مختل می کند و هم هزینه های گوناگونی را بر بودجه محدود درمانی کشور تحمیل می کند، می توان شیوع آن را یک فاجعه ملی در کشور نام نهاد. لذا همچون بسیاری از بیماری ها، بهترین راه درمان این بیماری و پیشگیری از این هزینه های هنگفت، پیشگیری از ابتلا به این بیماری و شیوع آن است.
پیشگیری اولیه دیابت شامل اصلاح شیوه زندگی مردم، خصوصاً در دو حوزه رژیم غذایی و افزایش تحرک بدنی است که تاکنون حرکت های خوبی را در مسیر فرهنگ سازی در این خصوص از سوی سیاستگذاران حوزه سلامت شاهد بوده ایم. دکتر «محمدمهدی گویا» رئیس مرکز مدیریت بیماری های وزارت بهداشت درخصوص پیشگیری از یکی از عوارض دیابت می گوید؛ «با کنترل و پیشگیری اولیه و ثانوی از ابتلا به دیابت، فقط شانس قطع پا تا حدود ۸۰ درصد کاهش می یابد و در ابعاد دیگر بخش بسیار زیادی از بار بیماری و هزینه های ناشی از آن کم می شود.»
اما پیشگیری ثانویه دیابت که شامل شناسایی زودهنگام و به موقع (غربالگری)، پایش و تنظیم قند خون بیماران و آموزش ایشان است، نیازمند تعامل چندسویه دولت، بیمار و سازمان های بیمه گر است. نباید از یاد ببریم که برخورداری از یک زندگی پرنشاط و همراه با موفقیت در انجام امور روزانه برای مبتلایان به دیابت تنها به سعی و کوشش پزشکان و کادر درمان بستگی ندارد، بلکه بزرگ ترین و مهم ترین بخش کنترل این بیماری در دست خود بیمار است. در واقع اولین رکن در پیشگیری از عوارض جبران ناپذیر دیابت و تامین زندگی شایسته، پس از شناسایی بیماری، پایش و تنظیم مستمر قند خون است که این وظیفه در همه جای دنیا بر عهده بیمار گذاشته می شود.
در یک نگاه کلی باید گفت در طول زندگی روزانه، قند خون بر اثر عوامل مختلف، مدام بالا و پایین می رود، پس بیمار دیابتی که فاقد سیستم خودکار تنظیم قند خون در بدن است باید بتواند براساس آموزش های قبلی، به صورت دستی نسبت به تنظیم قند خون خود اقدام کند. تحقیقات موید این موضوع است که تنظیم رژیم غذایی، تعادل در تحرک بدنی و مصرف مناسب داروها از اجزای اصلی کنترل قند خون است و در این رهگذر توانمندسازی بیماران در پایش و اندازه گیری قند خون از طریق فرهنگ سازی و آموزش مستمر از اهمیت خاصی برخوردار است.
متاسفانه برابر آمار، حدود نیمی از بیماران دیابتی در کشور از بیماری خود اطلاع ندارند و زمانی با این حقیقت تلخ مواجه می شوند که دچار یکی از عوارض این بیماری شده اند. دکتر «رامین حشمت» معاون پژوهشی مرکز متابولیسم و غدد دانشگاه علوم پزشکی تهران معتقد است؛ «عوارض بیماری معمولاً در میان کسانی ظاهر می شود که از بیماری خود خبر ندارند، زیرا این افراد تا به عارضه یی وخیم دچار نشوند نسبت به درمان بیماری خود اقدامی نمی کنند. به کرات شاهد هستیم زمانی که فرد با بیماری قلبی، سکته، مشکل کلیوی، زخم پا یا عفونت برای درمان مراجعه می کند، تازه متوجه بیماری دیابت خود می شود.»
از سوی دیگر، گروهی از بیماران نیز به دلیل مواجهه با مشکلات مالی، از توجه به اصول کنترل قند خون و الزامات تست قند خون تا زمان ابتلا به عوارض آن خودداری می کنند.
پروفسور «ماریوس تراچ» عضو کمیته تحقیقات دیابت اروپا و عضو انجمن دیابت امریکا (ADA) که چندی پیش به ایران آمده بود، می گوید؛ «برخی بیماران دیابتی به دلیل محدودیت در تامین هزینه های کنترل قند خون، مواجهه علمی با دیابت را تا زمان ابتلا به عوارض دیابت به تاخیر می اندازند و این موضوع سبب تحمیل هزینه های ثانویه بسیاری بر فرد و جامعه می شود. در حالی که در صورت تامین هزینه های اولیه دستگاه ها و نوارهای کنترل قند خون توسط بیمه ها، امکان پیشگیری از هزینه های سرسام آوری چون قطع عضو، کوری، دیالیز، بیماری های قلبی و عروقی فراهم می آید که منافع آن هم برای بیماران و هم برای سازمان های بیمه گر محسوس خواهد بود.»
همچنین گروه دیگری از بیماران نیز به دلیل عدم استفاده از دستگاه های کنترل قند خون معتبر (دارای هولوگرام وزارت بهداشت، برخوردار از بیمه مسوولیت و دارای سیستم کنترل حجم خون) و عدم توجه به اصول مربوطه و آموزش های لازم، امکان اندازه گیری صحیح قند خون را از خود سلب می کنند و زمانی به این موضوع واقف می شوند که عوارض دیابت، خود را در یکی از اندام های بدن نمایان ساخته و اینجاست که علاوه بر تحمل هزینه های پایش و کنترل قند خون باید نسبت به تامین هزینه های درمان بیماری ثانویه یی که به آن مبتلا شده اند نیز اقدام کنند.
● نقش بیمه ها در کاهش بار دیابت
متاسفانه مطالعات در کشور حاکی از آن است که بیش از حدود ۹۵ درصد دیابتی ها از کنترل مطلوب قند خون برخوردار نیستند. دکتر «اسدالله رجب» رئیس انجمن دیابت ایران با اعلام این موضوع می گوید؛ «به منظور رفع این معضل فرد دیابتی باید با آموزش های مستمر در درمان خود توانمند شود چرا که درمان موفق دیابت، نیازمند همکاری بیمار و پزشک است و در این خصوص اگر بیمه ها بخش اندکی از سرمایه های خود را در زمینه فرهنگ سازی و پیشگیری از بیماری دیابت در جامعه هزینه کنند، مجبور نیستند سالانه میلیاردها تومان بابت هزینه های بیمارستانی بیماران دیابتی که دچار نارسایی کلیه، چشم و قطع دست و پا هستند پول صرف کنند.»
(۲۲/۸/۱۳۸۷، خبرگزاری ایسنا)
دکتر «محمدمهدی گویا» نیز در این خصوص معتقد است در صورتی که نگاه سازمان های بیمه گر به بیماری دیابت از نگاه درمانگر و پرداخت هزینه های دارویی به پرداخت هزینه های آموزش و پیشگیری از بروز این بیماری تغییر کند نه تنها از بار این بیماری به میزان بسیار زیادی کاسته می شود بلکه بخش قابل توجهی از هزینه های سازمان های بیمه گر که صرف عمل های جراحی و قطع عضو بیماران می شود، کاهش می یابد.
در پایان باید گفت انتظار جامعه بشری جست وجوی راهی برای حمایت از بیماران دیابتی است. آموزش و انجام آزمایش های دوره یی کنترل قند خون (SMBG) گام مهمی در کاهش مرگ ومیر و عوارض دیابت است. بیمار می تواند با کنترل روزانه قندخون خود از مبتلا شدن به عوارض سخت و پرهزینه دیابت که در کشور ما بالغ بر مبلغ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان در سال است، رهایی یابد. در واقع راه پیشگیری راهی آسان تر و کم هزینه تر در مقایسه با درمان است و اگر سازمان های بیمه گر دستگاه های تست قند خون (گلوکومتر) را تحت پوشش خود قرار دهند، هزینه های دولتی و همچنین هزینه شخصی هر بیمار بسیار ناچیز می شود و می توان سرمایه ملی کشور را در جای دیگر صرف کرد و گامی مهم در راه اصلاح الگوی مصرف پیمود. 
 
سعید اویس
 
روزنامه اعتماد
عنوان: دیابت10
رسال شده توسط: اکبرزاده در ۲۳ آذر ۱۳۸۹ - ۰۸:۳۵:۳۰
باورهای غلط
 
دیابت از فردی به فرد دیگر سرایت می کند.
خیر. با وجود اینکه تا کنون دلیل اصلی ابتلا به دیابت کشف نشده است اما این مطلب ثابت گشته که دیابت به هیچ عنوان قابل انتقال و سرایت نیست و نمی توان شرایط ابتلا به آن را با بیماری مسری سرماخوردگی یا آنفولانزا مقایسه کرد. در حقیقت می توان گفت که عوامل محیطی و به خصوص ژنتیکی، آن هم بیشتر در دیابت نوع ۲، در ابتلا به دیابت مؤثر است.
▪ افراد دیابتی نمی توانند شکلات و یا شیرینی مصرف کنند.
در حالتی که فرد دیابتی، اینگونه تنقلات را جزیی از برنامه غذایی روزانه خود به شمار آورد و یا در کنار مصرف آن ها به ورزش کردن بپردازد تا قند وارد شده به درون خون سریعتر جذب سلول ها شود و یا اصطلاحا بسوزد، می تواند شیرینی و شکلات را نیز در حد متعادل مصرف کند.
مصرف زیاده از حد شکر و شیرینی جات موجب ابتلا به دیابت می گردد.
خیر. عوامل ژنتیکی، محیطی و شیوه زندگی افراد در ابتلای آن ها به دیابت دخیل هستند. در هر صورت توجه داشته باشید که چاقی و اضافه وزن خطر ابتلا به دیابت را به طور مستقیم افزایش می دهد. چنانچه یکی از اعضای خانواده شما، همچون مادر، پدر، خواهر، برادر، عمو، عمه، دایی و یا خاله، دیابتی باشد می توانید با رعایت یک رژیم غذایی سالم و ورزش منظم وزنتان را کنترل کنید و از ابتلایتان یه دیابت پیشگیری نمایید.
▪ افراد دیابتی می بایست حتما از غذاهای خاص و ویژه ای استفاده کنند.
رژیم غذایی افراد دیابتی، سالم ترین رژیم غذایی برای همگان است زیرا حاوی حداقل میزان چربی ها (اشباع شده و ترانس)، میزان متعادلی شکر و نمک، مواد غذایی سبوس دار، سبزیجات و میوه جات می باشد. مواد غذایی دیابتی و رژیمی که حاوی شیرین کننده های مصنوعی و رژیمی هستند، فایده چندانی برای دیابتی ها در بر ندارند. زیرا آن ها نیز به هر حال موجب افزایش قند خون می شوند(در مدت زمانی طولانی تر)، معمولاً گران هستند و اگر حاوی قند های الکلی باشند خاصیت ملین نیز دارند.
▪ افراد دیابتی باید حداقل میزان مواد نشاسته ای مانند نان، سیب زمینی و ماکارونی را مصرف کنند.
مواد غذایی نشاسته ای، بخشی از یک رژیم غذایی سالم را تشکیل می دهند. آنچه مهم است، مقدار مصرفی آن هاست. نان های سبوس دار، برنج، غلات صبحانه، ماکارونی و سبزیجات نشاسته ای مانند سیب زمینی، نخود فرنگی، کدو حلوایی، ذرت و باقلا می توانند در هر یک از وعده های اصلی یا میان وعده ها مصرف شوند. تنها مسئله مهم، رعایت مقدار مصرفی آن هاست. برای اکثر دیابتی ها مصرف ۳ الی ۴ واحد از مواد غذایی حاوی نشاسته بلا مانع است. همچنین غلات سبوس دار، منابع خوبی برای تأمین فیبر مورد نیاز بدن نیز به شمار می روند و به حفظ سلامتی تان نیز کمک می نمایند.
▪ افراد دیابتی بیشتر در معرض ابتلا به سرماخوردگی یا آنفولانزا قرار دارند.
خیر. علت اینکه به افراد دیابتی توصیه می شود که در آغاز فصول سرد سال از واکسن آنفولانزا استفاده کنند، آن است که وجود هر نوع عفونت در بدن فرد دیابتی کنترل قند خون او را با مشکل مواجه می سازد و احتمال داشتن قند بالا در طول روز را افزایش می دهد و در دیابتی های نوع ۱ خطر بروز کتواسیدوز را به وجود می آورد.
▪ تزریق انسولین موجب تصلب شرایین و افزایش فشار خون می گردد.
خیر. تزریق انسولین به هیچ وجه موجب تصلب شرایین نمی گردد. پیش از این محققین حدس می زدند که ممکن است تزریق انسولین در ایجاد مشکلات ناشی از تصلب شرایین دخیل باشد و یا خود به نوعی موجب بروز آن و نیز افزایش فشار خون گردد، در حالی که ابداً چنین نیست.
▪ تزریق انسولین موجب افزایش وزن و چاقی می گردد. بنا بر این چون یک فرد دیابتی نباید اضافه وزن داشته باشد، پس مصرف انسولین به هیچ وجه مناسب نخواهد بود.
تمامی محققین و دانشمندان در UKPDS (مؤسسه تحقیقاتی دیابت انگلستان) و DCCT (مؤسسه تحقیقاتی کنترل دیابت و پیشگیری از عوارض آن) بر این عقیده اند که فواید مصرف انسولین و اهمیت آن در کنترل دیابت و حفظ قند خون در محدوده هدف، بسیار مهم تر از افزایش وزن می باشد.
▪ میوه ها سرشار از ویتامین و مواد مورد نیاز بدن هستند. به همین علت می توانند به هر میزان دلخواه مصرف شوند.
این درست است که میوه ها بسیار مغذی و حاوی فیبر و انواع ویتامین ها واملاح معدنی هستند و باید در رژیم غذایی روزانه افراد موجود باشند. ولی مصرف آن ها به میزان دلخواه مجاز نیست. برای آنکه بدانید بدن شما به طور روزانه به چه میزان میوه نیاز دارد، از مدرسین دیابت در مراکز آموزشی و یا پزشک معالجتان راهنمایی بخواهید.
▪ دیابتی ها تا زمانی که HbA۱c شان بالاتر از ۸ نرفته است، نیازی به تغییر برنامه غذاییشان نخواهند داشت.
شما باید بدانید که هر چه میزان قند خون شما به محدوده نرمال نزدیکتر باشد، خطر ابلا به عوارض دیابت به طرز چشمگیری کاهش می یابد. اگر HbA۱c شما برابر ۷% باشد، کنترل خوبی از دیابت را نشان نمی دهد. شما باید سعی کنید که میزان HbA۱c خون خود را به حد نرمال (کمتر از ۶%) نزدیک نمایید. در چنین حالتی، به ویژه در افراد دیابتی نوع ۱، ممکن است خطر بروز قند خون پایین (هیپوگلیسمی) افزایش یابد. به منظور تعیین بهترین میزان قند خون متناسب با بدن خودتان با پزشک مشورت کنید. 
 
منابع: سایت "انجمن دیابت آمریکا"
 
اموزش دیابت گابریک 
عنوان: دیابت11
رسال شده توسط: اکبرزاده در ۲۷ آذر ۱۳۸۹ - ۰۹:۱۰:۰۱
باورهای غلط درباره دیابت
 
اگر شما به دیابت مبتلا هستید یا از میان اطرافیانتان كسی مبتلا به این بیماری است، ممكن است باورهای مختلفی از این بیماری در ذهن خود داشته باشید و گاه آنقدر به درست بودن آنها معتقد هستید كه هیچ‌گاه درباره آنها شك هم نكرده‌اید. تحقیقات دانشمندان نشان داده است كه بسیاری از تفكرات موجود درباره دیابت نادرست است و افراد باید درباره آن تجدیدنظر كنند. شایع‌ترین باورهای غلط درباره بیماری قند عبارتند از:
۱ـ ممكن است از دیگران دیابت بگیرید: خیر، علی‌رغم اینكه دقیقا نمی‌دانیم چرا بعضی‌ها به دیابت مبتلا می‌شوند و بعضی نمی‌شوند ولی درباره مسری نبودن دیابت اتفاق نظر است. این بیماری مثل سرماخوردگی یا آنفلوآنزا سرایت نمی‌كند و همان‌طور كه گفته شد، عوامل ژنتیكی و شیوه زندگی نقش مهمی را در ابتلا ی به این بیماری بازی می‌كنند.
۲ـ افراد دیابتی نباید شیرینی و شكلات مصرف كنند: خیر، اگر این مواد طبق برنامه‌غذایی سالمی مصرف شوند. یا مصرف آن همراه با ورزش باشد، هیچ مشكلی برای فرد دیابتی ایجاد نمی‌كند. در واقع می‌توان گفت مصرف این مواد چه در فرد دیابتی و چه در فرد سالم باید در حد تعادل باشد و افراد سالم هم نباید بی‌رویه از این مواد استفاده كنند.
۳ـ خوردن بیش از اندازه شكر باعث دیابت می‌شود :خیر، دیابت تلفیقی از ژنتیك و شیوه زندگی است. در واقع افزایش وزن سبب افزایش احتمال ابتلا به دیابت می‌شود. بنابراین اگر سابقه دیابت در فامیل دارید، سعی كنید از مواد غذایی سالم استفاده و ورزش كنید تا وزن خود را در حد متعادل نگه دارید.
۴ـ افراد دیابتی باید غذاهای مخصوص افراد دیابتی را بخورند :خیر، یك رژیم غذایی سالم برای فرد دیابتی مثل رژیم غذایی سالم برای یك فرد سالم است؛ یعنی میزان چربی كم (به‌خصوص چربی اشباع و ترانس)، داشتن شكر و نمك در حد متوسط، استفاده از میوه و سبزیجات و غلات با پوست كامل نه كنده شده. شكرها و موادی كه با مارك دیابتی در بازار عرضه می‌شوند، دارای هیچ مزیت ویژه‌ای نیستند. آنها هم قند خون را افزایش می‌دهند و از طرفی گران هستند و همچنین بعضی از انواع آن، دارای اثر مسهل هستند.
۵ـ افراد دیابتی باید مقادیر بسیار كمی غذاهای نشاسته‌دار مثل نان، سیب‌زمینی و ماكارونی مصرف كنند: غذاهای نشاسته‌دار جزئی از رژیم غذایی سالم هستند. آنچه مهم است، میزان مصرف در هر وعده است. نان‌هایی كه از سبوس كامل درست شده‌اند، ماكارونی و برنج و سبزی‌های نشاسته‌دار مثل سیب‌زمینی، ذرت و مواد دیگر را باید در وعده‌های غذایی خود بگنجانید. كلید اصلی میزان وعده‌های غذایی است. برای بیشتر افراد دیابتی، مصرف ۳ یا ۴ وعده غذای حاوی كربوهیدرات كافی است. غذاهای نشاسته‌ای كه حاوی سبوس كامل باشند، هم یك منبع خوب فیبر محسوب می‌شوند كه به سلامت دستگاه گوارش كمك می‌كنند.
۶ـ در افراد دیابتی احتمال سرماخوردگی یا ابتلا به بیماری‌های دیگر بیشتر است: خیر، احتمال این بیماری‌ها در فرد دیابتی افزایش نمی‌یابد ولی به افراد دیابتی توصیه می‌شود واكسن آنفلوآنزا بزنند به این دلیل كه هر عفونتی ممكن است با كنترل قندخون در فرد دیابتی تداخل داشته باشد و فرد را در معرض افزایش قند خون قرار دهد.
۷ـ انسولین باعث تصلب شرایین (سفت شدن دیواره رگ‌ها) می‌شود و فشارخون را افزایش می‌دهد: خیر، با اینكه در مطالعات آزمایشگاهی دیده شده است كه انسولین گاه این اثرات را داشته ولی در بدن موجود زنده این اثر اثبات نشده است.
۸ـ انسولین باعث افزایش وزن می‌شود و چون چاقی برای فرد دیابتی بد است، پس بهتر است انسولین استفاده نشود: متخصصان و دانشمندان با تحقیقات فراوان به این نتیجه رسیده‌اند كه مزیت كنترل قند خون به وسیله انسولین و دیگر اثرات مفید آن بسیار فراتر از خطرات افزایش وزن از آن است.
۹ـ میوه یك غذای سالم است. بنابراین فرد دیابتی می‌تواند هر چقدر می‌خواهد از آن استفاده كند: خیر، با اینكه میوه یك غذای سالم است و فیبر و املاح و ویتامین‌های فراوانی دارد ولی چون میوه‌ها حاوی كربوهیدرات (قند) هستند، بنابراین با اینكه وجود آن در رژیم غذایی لازم است ولی میزان آن باید از سوی متخصصان تغذیه تنظیم شود.
۱۰ـ دیابت نوع دوم خفیف‌تر از نوع اول است: دیابت خفیف وجود ندارد و هر نوع دیابتی باید جدی تلقی شده و كنترل شود. در غیر این صورت منجر به عوارض شدید می‌شود.
۱۱ـ افراد دیابتی در نهایت كور می‌شوند: با اینكه دیابت یكی از علل مهم كوری است ولی تحقیقات نشان داده‌اند كه با كنترل فشار و قندخون، فعال بودن، داشتن وزن ایده‌آل و ترك سیگار می‌توان احتمال صدمه به چشم‌ها را به وسیله دیابت كاهش داد.
۱۲ـ رانندگی برای افراد دیابتی خطر آفرین است: تحقیقات نشان داده است كه اگر فرد دیابتی مسوولیت‌پذیر بوده وكنترل خوبی بر بیماری خود داشته باشد، خطر ایجاد سوانح رانندگی و مشكلات برای وی از افراد دیگر جامعه بیشتر نیست.
۱۳ـ افراد دیابتی نمی‌توانند ورزش كنند: هم‌اكنون چندین نفر از قهرمانان جهان كه توانسته‌اند مدال المپیك را از آن خود كنند، مبتلا به دیابت هستند. بنابراین افراد دیابتی باید مرتبا ورزش كنند زیرا فعالیت مانع بروز عوارض دیابت می‌شود، به خصوص درباره عوارض قلبی این امر صادق است و بهتر است قبل از شروع هر نوع ورزش جدید با پزشك خود مشورت كنند.
۱۴ـ افراد دیابتی قادر به انجام یك‌سری كارها نیستند: اگر چه این باور غلط حتی به سیستم‌های اداری و مكان‌های استخدامی رسوخ كرده است ولی امروزه متخصصان سعی دارند بر این باور غلط، خط بطلان كشیده، محدودیت‌های ایجاد شده برای بیماران دیابتی را كاهش دهند. 
 

 
روزنامه سلامت 
عنوان: دیابت12
رسال شده توسط: اکبرزاده در ۲۷ آذر ۱۳۸۹ - ۰۹:۱۰:۴۶
بیماران دیابت و درمان غذایی
 
آزاده امین پور دارای درجه(M.Phil) دوره تحقیق در رشته علوم تغذیه از كالج كوئین الیزابت. دانشگاه لندن است وی از سال ۱۳۵۸ به عنوان عضو هیأت علمی انستیتو تحقیقات تغذیه در گروه های تخصصی تغذیه انسانی و تغذیه جامعه فعالیت كرده و دارای تحقیقاتی بر روی تغذیه تكمیلی كودكان زیر ۶ سال، نقش تغذیه در پیش گیری از بیماری های قلبی و عروقی و ایمنی غذایی است. امین پور كتاب های ‹‹ تغذیه درمانی››،‹‹‌ اصول علم تغذیه، كاربرد تغذیه بالینی، دانش و نگه داری مواد غذایی را به رشته تحریر درآورده است.
بیماری قند یا دیابت یك نوع اختلال در سوخت و ساز بدن است به طوری كه بدن در این اختلال قادر به استفاده كامل از قند نیست. اگر علائم و تظاهرات آن در سنین بالا بروز كند آن را بیماری دیابت بزرگسالان می نامند. در بسیاری موارد تظاهرات بالینی بیماری دیابت به صورت مخفی باقی می ماند حتی اگر ویژگی های ارثی آن با روش های آزمایشگاهی قابل تشخیص باشد. علائم بالینی آن به طور كلی عبارتند از:
۱-عدم توانایی در سوخت وساز كربوهیدرات ها.
۲- افزایش قابل ملاحظه قند خون( هیپرگلیسمی).
۳-دفع مقادیر مختلفی قند از ادارار(گلیكوزوری).
علت بروز بیماری دیابت هنوز شناخته نشده است ولی تقریبا می دانند كه تمام سیستم غدد درون ریز، به ویژه پانكراس در ایجاد آن دخالت دارد. پانكراس دارای مجموعه های سلولی میكروسكپی است. كه به نام جزایر لانگرهانس خوانده می شود. این جزایر سلولی هورمونی به نام انسولین ترشح می كنند كه برای استفاده بدن از كربوهیدرات، ضروری است.
درمجموع هرنوع اختلال در پانكراس را كه موجب قطع كامل تولید انسولین شود به آن دیابت وابسته به انسولین(I DDM) یا دیابت نوع ۱ می گویند، كه درگذشته به نام دیابت جوانان شناخته می شد. در صورتی كه مقاومت انسولینی در سطح سلولی ایجاد شود به آن دیابت غیروابسته به انسولین(N I DDM) یا دیابت ملیتوس می گویند، تولید انسولین در دیابت نوع ۲ متفاوت است. این تفاوت در تولید اضافی انسولین می باشد كه معمولا منجر به هیبرانسولینمی می شود. این حالت مربوط به مقاومت انسولین در سطح سلولی است. تفاوت دیگر در عدم كفایت در تولید انسولین می باشد كه برخی اوقات درحد طبیعی و برخی اوقات كمتر از طبیعی است.
در دیابت غیر وابسته به انسولین دو عامل نقش مهم دارند:
۱. چاقی
چاق اغلب در بزرگ سالان دیابتی قبل از ظهور بیماری مشاهده شده است و عملا دیده می شود كه افراد دارای وزن طبیعی یا تا حدی كم وزن كمتر مستعد ابتلا به دیابت می باشند. عادت غذایی بد به اضافه پرخوری و نداشتن فعالیت های بدنی ممكن است زمینه را برای تظاهر علائم دیابت آماده سازد. برخی از پزشكان معتقدند كه رابطه این بیماری با فعالیتهای فكری بیش از فعالیت های جسمی است. بدین معنا كه فشارهای عصبی و نگرانی ها ممكن است به وخامت بیماری كمك كند. در بین هندی ها میزان شیوع دیابت بالاست و نسبت دور كمر به باسن(W/H) آن ها بالا بوده و مقاومت به انسولین نیز در آن ها دیده شده است. بیماری های عفونی نظیر آنفلوآنزا، پنومونی و مخملك یا تصادفات نیز ممكن است دربروز بیماری دخالت داشته باشند. بیماری های كبدی، كیسه صفرا، تیروئید، هیپوفیز و غده پانكراس نیز اغلب همراه بیماری دیابت دیده شده اند. تغییرات عروقی( آترواسكلروز) شریان های كرونر قلب و سایر بیماری های قلب وعروق، بیماری عروق محیطی، رتینوپاتی، نوروپاتی ونفروپاتی ها بیش تر در مبتلایان به دیابت در مقایسه با افراد غیر دیابتی مشاهده می شود. به نظر می رسد عامل ارث اهمیت زیادی داشته باشد. بیماری دیابت از زمان لقاح شروع می شود و از این زمان تاشروع تظاهرات آشكار بیماری ممكن است چند ماه تا چندین سال طول بكشد.
۲. ارث
در رابطه با عامل ارث، اعتقاد براین است كه بیماری قند از ویژگی مغلوب برخوردار است. یعنی اگر فرد مبتلا به بیماری دیابت با فرد واقعا غیر دیابتی ازدواج كند، فرزندان آن ها مبتلا به بیماری دیابت نخواهند شد ولی حامل ژن آن هستند. حال اگر كودكان و فرزندان آن ها نیز با افراد واقعا غیر دیابتی ازدواج كنند، درنهایت حامل ژن نیز نخواهند بود. اما اگر دو فرد مبتلا به بیماری دیابت با هم ازدواج كنند، كودكان این زوج مبتلا به دیابت خواهند شد. اگر یكی از آن ها مبتلا به بیماری دیابت و دیگری حامل ژن دیابت باشد، كودكان آن ها نیز ممكن است به بیماری مبتلا شوند. به علاوه كمبود برخی از عناصر ضروری كمیاب، مقاومت انسولین را افزایش می دهد. عناصر روی و كرومیوم در تولید انسولین شناخته شده اند و عناصری چون منیزیوم، وانادیوم و سلنیم احتمال دارد در متابولیسم كربوهیدرات دخالت داشته باشند. حبوبات و غلات سبوس نگرفته از منابع خوب دریافت این عناصر هستند.
شیوع بیماری:
موارد ابتلا به دیابت رو به افزایش است ولی ارزیابی علتی این افزایش غیرممكن است، گرچه در جوامعی كه میزان آن روبه افزایش ایت، افزایش غذای مصرفی، كاهش فعالیت های بدنی، موارد بیش تر چاقی، بهبود روش های تشخیص، طول عمر بیش تر و كوشش زیاد كادر پزشكی در جستجوی علت آن در فرد فرد مبتلایان تا حد زیادی در شناخت زمینه های ابتلا به آن كمك كرده است. به طور كلی دو سوم مبتلایان دیابت در سنین بالای ۴۵ سال هستند و میزان شیوع آن در جوانان ، كم تر از بزرگ سالان است ولی هر چه فرد مبتلا جوان تر باشد وضع بیماری وخیم تر است. عدم تظاهر علائم بالینی در بسیاری از مبتلایان نیز خود، مشكل دیگران است زیرا بدین ترتیب عده ای خود نمی دانند كه مبتلا به بیماری دیابت هستند.
علایم بیماری دیابت
پرنوشی، پرادراری، پرخوری، ضعف جسمانی و كاهش وزن از علائمی است كه معمولا در بیماران مبتلا به بیماری دیابت دیده می شود. سایرعلائم نظیر خارش مخرج، عفونت پوست، اختلال دردید نیز اغلب وجود دارد. دفع زیاد ادرار و نقص در تنظیم آن به كمك مایعات دریافتی موجب به هم خوردن تعادل آب و الكترولیت های بدن می شود.در مراحل پیش رفته بیماری، نسوج قادر به ترمیم نیستند و تغییرات دژنراتیو آن ها آغاز می شود. پیدایش اسیدوز و كتوز نشانه تجمع اسید چرب در خون است كه در موارد حاد و پیش رفته بیماری قابل تشخیص است. ضعف جسمانی و كاهش وزن نیز نشانه محرومیت غذایی است، زیرا بدن قادر به استفاده از مواد خوراكی دریافتی نمی باشد.
لازم به تذكر است كه وجود گلیكوزوری ( قند درادار) ضرورتا دلیل بربیماری دیابت نیست، زیرا ممكن است درموارد بی ضرر دیگری نظیر ناراحتی های احساسی، پرخوری ها و بارداری یا بعضی ناراحتی های كلیوی نیز مشاهده شود. چهار نوع كربوهیدرات دیگر نیز ممكن است در ادارار ظاهر شوند كه با بیماری دیابت ارتباطی ندارند. این قندها عبارتند از پنتوز، گالاكتوز، فروكتوز و لاكتوز، تنها وجود گلوكز در ادارار با بیماری دیابت ارتباط دارد.
اختلالات فیزیولوژیكی بیماری دیابت
برای درك بهتر مكانیسم تنظیم قند خون در افراد طبیعی و بیماران دیابتی ضروری است كه سوخت و ساخت كربوهیدرات ها و مواد حد واسط آن و نیز سوخت و ساخت پروتئین ها و چربی ها در بدن مرور شود. در اینجا صرفا به اختلالات فیزیولوژیكی در این بیماری اشاره خواهد شد. قند خون توسط گلوكز موجود در كربوهیدرات غذای دریافتی و گلوكز حاصل از متابولیسم پروتئین ها و چربی ها و نیز از گلكیوژن كبد( گلیكوژنولیز) تأمین می شود. به طور طبیعی گلوكز با مكانیسم انتقال واسطه ای و حساس شدن گیرنده ها به غشاء سلولی منتقل و درآنجا برای ورود به داخل سلول و تمام بافت های بدن آزاد می شود. مغز دراین رابطه مستثنی است زیرا انتقال گلوكز به آن بیش تر از طریق عمل انتشار توسط عروقی كه به مغز می روند صورت می گیرد. انسولین سرعت انتقال گلوكز از غشاء سلولی را تسریع می كند.
بدن به طریق زیر از گلوكز استفاده می كند:
۱- اكسیداسیون سلولی برای استفاده از انرژی گلوكز،
۲- گلیكوژنر تبدیل آن به گلیكوژن برای ذخیره كبدی.
۳- لیپوژنز تبدیل آن به چربی برای ذخیره دربافت چربی و تبدیل آن به گلیكوژن در عضلات.
افراد سالم غیر دیابتی به محض ورود گلوكز به جریان خون، آن را به سرعت از راه های ذكر شده فوق مورد استفاده قرار می دهند. این سرعت عمل از تجمع غیر طبیعی آن در خون جلوگیری به عمل می آورد و در نتیجه هیچ گاه میزان آن از حد آستانه كلیوی بالاتر نمی رود. اما بدن بیماران دیابتی به دلیل كمبود انسولین فعال یا فقدان آن قادر به انجام وظایف فوق به طور كامل نیست. گلوكز نمی تواند از غشاء سلول عبور و از مسیر تجزیه گلوكز برای تولید انرژی در داخل سلول اكسیده شود یا برای ذخیره تبدیل به گلیگوژن شود. درنتیجه فرد به هیپرگلیسمی و گلیكوزوری مبتلا خواهد شد. میزان طبیعی آستانه كلیوی بین ۱۶۰ تا ۱۸۰ میلی گرم در ۱۰۰ میلی لیتر خون است. به هرحال ممكن است افراد غیر دیابتی به طور طبیعی دارای آستانه پایین تری باشند، البته این به آن معنی نیست كه فرد مبتلا به دیابت است. برای تعیین حد آستانه كلیوی(پایین یا بالا بودن آن) از آزمایش تحمل گلوكز استفاده شود. دربیماران دیابتی سنتز اسیدهای چرب كاهش و اكسیداسیون آن افزایش می یابد. ذخیره گلیكوژن تخلیه می شود و مقدار زیادی اجسام بوتیرك و اسید استواستیك پس از تركیب با بون های قلیایی از ادرار دفع می شوند. استن كه یكی از اجسام سنتی رها شده درخون است از طریق شش دفع می شود و به همین دلیل تنفس بیمار بوی عطر میوه دارد. حالت اسیدوز وقتی به وجود می آید كه یون های بازی به اتمام رسیده باشد. دراین حال بیمار به حال كما می رود و چنان چه سریع درمان نشود به مرگ منتهی خواهد شد.
در غیبت انسولین لیپو پروتئین ها، تری گلیسرید، كلسترول و فسفو لیپید خون افزایش می یابد. گفته می شود كه افزایش غلظت این مواد درخون ا زعوامل مؤثر برای پیش رفت آترواسكلروز در بیماران دیابتی است. سنتز پروتئین نیز تحت تأثیر انسولین است. انسولین به انتقال اسیدهای آمینه از غشاء سلولی تقریبا به همان شكلی كه به سیستم انتقال گلوكز كمك می كند، سرعت می بخشد. به طور طبیعی كل میزان پروتئین ذخیره نسوج به وسیله انسولین افزایش می یابد. دربیماران دیابتی سوخت پروتئین یا تجزیه آن افزایش می یابد. اسید های آمینه، آمین خود را از دست می دهند و قسمت غیر ازته مولكول آن ها به گلوكز و اسید چرب تبدیل می شود.این عمل موجب افزایش گلوكز و مواد حاصل از سوخت ناقص چربی ها درخون و دفع زیاد ازت و پتاسیم از ادارار شود. لازم به تذكراست كه سایر منابع غذایی به غیر از كربوهیدرات ها نیز می توانند تا حدی به گلوكز تبدیل شوند. دراین رابطه گفته می شود كه كربوهیدرات ها به میزان ۱۰۰ درصد، پروتئین ها به میزان ۵۸ درصد و چربی ها حدود ۱۰ درصد از وزن شان قابل تبدیل به گلوكز مورد استفاده در بدن است.
دیابت نوع ۱
دراین نوع از دیابت، مقدار انسولین بسیار كم و یا به طور كامل تولید نمی شود، از این رو فرد باید انسولین تزریق كند كه این تزریق دو یا سه بار در روز انجام می شود. سه بار تزریق بیش تر توصیه می شود زیرا تا صبح زمان لازم برای تنظیم قند خون را حفظ می كند در صورتی كه انسولین نباشد، كتواسیدوز و اكسیداسیون سریع چربی اتفاق می افتد. یكی از مو ارد مهم در مراقبت از بیماران دیابت نوع ۱، اندازه گیری منظم قند خون می باشد تا از بالا رفتن یا افت آ‌ن جلوگیری شود.
دیابت نوع ۲
مقاومت انسولین در محل های گیرنده آن از مكانیسم زمینه ی دیابت نوع ۲ است. افزایش تولید انسولین برای تنظیم قند خون در این نوع از دیابت اتفاق می افتد. مراحل حاد آن به كندی و علائم آن تدریجی ظاهر می شود. هیپرگلیسمی اغلب دیده می شود ولی كتواسیدوز دراین نوع مسئله ساز نیست. تجویز داروهای خوراكی پایین آورنده قند خون اغلب پاسخ مثبت می دهد. در بسیاری از موارد ابتلا به نوع ۲ دیابت، افراد هیپرانسولینمی داشته و در مراحل اولیه با اصلاح رژیم غذایی می توان قند خون راكنترل كرد.
دیابت جوان با حمله زمان بلوغ
این شكل از دیابت در جوانان ظاهر می شود كه اخیرا شناخته شده است و شبیه به دیابت نوع ۲ می باشد و برای درمان به انسولین نیاز ندارد.
اختلال در گلوكز ناشتا
درگذشته اختلال در تحمل گلوكز ناشتا(IGT) به عنوان حد مرزی ابتلا به دیابت شناخته می شد ولی در حال حاضر به آن اختلال در گلوكز ناشتا(IFG) نامیده می شود. زمانی كه غلظت گلوكز ناشتا بیش ازmg/di ۱۱۰ باشد(دیابتی ها دارای قندخون ناشتا بیش از mg/di ۱۲۶ می باشند). اختلال در گلوكز ناشتا با خطر ابتلا به بیماری عروقی مرتبط است و درمان آن با اصلاح رژیم غذایی نظیر دیابت نوع ۲ امكان پذیر است.
دیابت بارداری
دیابت موقتی است كه در ماه های آخر بارداری ظاهر می شود. معمولا در زمانی كه در خانواده آنان سابقه ابتلا به دیابت نوع ۲ باشد، دیده می شود. كاهش وزن در این شرایط برای رشد و تكامل چنین مناسب نخواهد بود. در صورت بالا بودن كربوهیدرات رژیم غذایی سعی به تعدیل آن می شود. وعده های غذایی كوچك و مكرر در روز پیش نهاد می شود. گلوكز پلاسما و بررسی كتون ها در ادرار به طور منظم در طول بارداری كنترل می شود.مراقبت های خاص با نظر پزشك و كارشناس تغذیه انجام می پذیرد. 
 

 
بنياد انديشه اسلامي
عنوان: دیابت13
رسال شده توسط: اکبرزاده در ۲۷ آذر ۱۳۸۹ - ۰۹:۱۱:۳۹
بیماری ۸ درصد سالمندان
 
با گذشت زمان اگرچه باتجربه‌تر و پخته‌تر می‌شویم اما همین پا به سن گذاشتن خطراتی را نیز برای سلامت‌مان در پی دارد. یکی از این خطرات که در دوران سالمندی افزایش چشم‌گیری پیدا می‌کند، بیماری دیابت است، به‌طوری که شیوع دیابت در افراد سالمند تا حدود هشت درصد گزارش شده است. این موضوع بهانه‌ای شد که به سراغ دکتر منوچهر جزایری، فوق تخصص غدد و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران برویم و آگاهی‌مان را در این زمینه افزایش دهیم. این گفتگو هم‌اینک پیش روی شماست...
▪ دیابت در دوران سالمندی چه تفاوت‌هایی با دیابت دوران جوانی دارد؟
ـ همان‌طور که می‌دانید در سنین سالمندی بروز دیابت افزایش می‌یابد، به طوری که در این سنین شیوع دیابت سه برابر پیش از سنین جوانی است. نشانه‌های بیماری دیابت در سالمندان کمتر از افراد کم سال مشهود است. سالمندان معمولا دچار تشنگی شدید یا افزایش و تکرر ادرار نمی‌شوند اما ممکن است بی‌حال و مریض احوال باشند و یا به‌رغم اشتهای طبیعی، وزنشان به تدریج کم شود. از این رو انجام آزمایش خون برای بررسی وجود قند خون بالا در افراد کهنسال ضروری است و باید به‌عنوان جزیی از معاینه معمول آنها به شمار آید زیرا در این افراد ممکن است ماه‌ها یا سال‌ها پس از آسیب بافتی ناشی از افزایش قند خون دیابت تشخیص داده شود. این نکته را نیز اضافه کنم که معیارهای آزمایشگاهی تشخیص دیابت در سالمندان همچون دیگر گروه‌های سنی است ولی آنچه اهمیت دارد توجه به احتمال وجود دیابت با علامت‌های بالینی بسیار خفیف‌ و غیراختصاصی و انجام بررسی‌های آزمایشگاهی لازم برای کشف آن است.
▪ غلظت قند خون فرد سالمند دیابتی چگونه باید باشد؟
ـ در هر فرد مبتلا به دیابت، قند خون باید در محدوده طبیعی یعنی ۷۰ تا ۱۱۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر باشد ولی افرادی که قند خون طبیعی دارند پیش از افرادی که قند خون آنها بالاتر از محدوده طبیعی است در معرض افت قند خون هستند. افراد جوان در مقایسه با سالمندان، معمولا حملات ناشی از افت قند خون را سریع‌تر شناسایی و درمان می‌کنند. به دنبال افت قند خون تغییراتی در جریان خون مغز روی می‌دهد که ممکن است سرخرگ‌های سفت شده سالمندان بتوانند این تغییرات را به راحتی بپذیرند. سالمندان دیابتی که تنها زندگی می‌کنند، ممکن است بر اثر افت قند خون زمین بخورند یا بی‌هوش شوند. پایین افتادن قند خون موجب لرزیدن شخص و در نتیجه پایین آمدن دمای بدن نیز می‌شود. در افراد سالمند ممکن است به دلایل مختلف، بدون پایین آمدن قند خون نیز دمای بدن پایین بیاید.
▪ نشانه‌های آغاز حمله افت قند خون در سالمندان چیست؟
ـ اغتشاش شعور یا فراموشی، رنگ پریدگی، تعریق، تحریک‌پذیری و کندی چشم‌گیر در ارایه واکنش، از افت قند خون حکایت دارد. در صورت مشاهده این علامت‌ها باید به سرعت قند خون اندازه‌گیری شود. اگر نمی‌توانید قند خون را اندازه بگیرید، اندکی قند به بیمار بخورانید و آثار آن را مشاهده کنید. انجام حرکات و فعالیت‌هایی که فرد به آنها عادت ندارد، می‌تواند به پایین افتادن قند خون کمک کند. به طور مثال در هوای آفتابی که معمولا سالمندان علاقه به انجام کارهای باغبانی دارند، ممکن است چنین حالتی روی دهد. توجه داشته باشید که در هوای سرد، خطر مضاعف افت قندخون و دمای بدن وجود دارد لذا در صورت امکان، این‌گونه مواقع نزد بستگان خود بمانید تا هوا بهتر شود. فرد سالمند ممکن است خوردن یک وعده غذا را فراموش کند. از این رو بهتر است اوضاع را تحت نظر داشته باشید.
▪ بالا رفتن غیرعادی قند خون یا به عبارتی کنترل نبودن آن در سالمندان چه علایمی دارد؟
ـ بالا بودن غلظت قند خون سبب بیماری و بروز مشکلات ذهنی می‌شود ولی عده‌ای از سالمندان سطوح فوق‌العاده بالای قند خون را بدون داشتن شکایت چندانی به خوبی تحمل می‌کنند. علامت‌های بالا رفتن قند خون شامل تکرر ادرار یا بی‌اختیاری در دفع ادرار و تشنگی است. سالمندان به سهولت دچار کم آبی می‌شوند زیرا ممکن است نتوانند مایعات کافی بنوشند تا ادرار زیاد دفع شده را جبران کنند و به همین دلیل به دنبال بالا رفتن قند خون، خستگی، خواب‌آلودگی، گیجی و آشفتگی در آنها پدید می‌آید. یک عفونت ویروسی جزیی ممکن است سبب افزایش بیشتر در قند خون شود لذا اندازه‌گیری مرتب قند خون و اقدام لازم در صورت بالا بودن آن بسیار مهم است. فرد سالمندی که تحت درمان با قرص‌های خوراکی پایین آورنده قند خون یا انسولین قرار دارد، در صورت بروز مکرر هر یک از علامت‌های افت، ازدیاد و یا نوسان بیش از اندازه قند خون باید به پزشک مراجعه کند.
▪ برای سالمندان دیابتی قرص توصیه می‌کنید یا انسولین؟
ـ ۸۰ تا ۹۰ درصد افرادی که پس از ۶۰ سالگی دیابت آنها تشخیص داده می‌شود بدون مصرف انسولین با موفقیت قابل درمان هستند اما باید توجه داشت در مواقعی که واقعا نیاز به تزریق انسولین وجود دارد نباید پزشک را تحت فشار قرار داد. در صورتی که نگران فراموش کردن مصرف مرتب داروی خود هستید، قرص‌های لازم روزانه یا هفتگی را در ظرف خاصی که در دسترس بوده و در موارد نیاز به آسانی بتوان قرص را از آن خارج ساخت، قرار دهید. توجه کنید که هر چه سن بالاتر باشد، احتمالا داروی بیشتری باید مصرف شود که این داروها ممکن است با هم تداخل نیز داشته باشند. از این رو بهتر است داروهای خود را به پزشکتان نشان دهید.
▪ سالمندان انسولینی چه نکاتی را باید رعایت کنند تا قند خونشان بهتر کنترل شود؟
ـ بسیاری از سالمندان خودشان آمپول‌های انسولین را تزریق و مقدار انسولین مورد نیاز را تعیین می‌کنند. با این همه برخی سالمندان دارای مشکلات بینایی، کند بودن حرکات و قوه درک هستند. اگر کشیدن انسولین به درون سرنگ یا تزریق آن برای فرد سالمند مشکل باشد، باید ساده‌ترین رژیم موثر انسولین برای وی تجویز شود. خشک بودن مفاصل، محل‌های تزریق انسولین را در افراد سالمند محدود می‌کند. اگر سالمند دیابتی قادر به کشیدن انسولین به داخل سرنگ و تزریق آن باشد تنها مراقبت از دریافت انسولین مورد نیاز روزانه کافی است. اگر سالمند به تنهایی قادر به تزریق انسولین نیست، مقدار مورد نیاز روزانه یا هفتگی باید توسط پرستار یا فردی که از وی مراقبت می‌کند داخل سرنگ کشیده شود و به صورت آماده در یخچال نگهداری شود البته توجه داشته باشید در صورتی که لازم است تزریق انسولین NPH و کریستال در یک نوبت به صورت مخلوط انجام شود، مخلوط این دو را حداکثر تا ۱۵ دقیقه قبل از تزریق می‌توان داخل سرنگ کشید و نگهداری کرد.
▪ اگر مقدار قند خون با یک بار تزریق در روز کنترل نشد و لازم بود تزریق را دوباره انجام دهیم، چه توصیه‌ای دارید؟
ـ در این حالت باید سرنگ مربوط به هر نوبت مشخص باشد تا در زمان مناسب توسط بیمار تزریق شود. این کار همچنین به ما کمک خواهد کرد که از روی خالی شدن سرنگ مطمئن شویم که تزریق مربوطه انجام شده و بیمار آن را فراموش نکرده است. 
 
دکتر مجید سلطانی
 
روزنامه سلامت
 

 
عنوان: دیابت14
رسال شده توسط: اکبرزاده در ۲۷ آذر ۱۳۸۹ - ۰۹:۱۲:۰۹
بیماری جوامع مرفه جهان
 
نوع دوم بیماری قند یا در اصطلاح علمی آن دیابت ملیتوس، یكی از بیماری های ویژه كشورهای صنعتی جهان شمرده می شود. این بیماری برخلاف بیماری قند افراد مسن، پیش از همه به خاطر كم تحركی، تغذیه غلط و بالا بودن بیش از حد وزن بروز می كند. اما اگرچه همه اینها، علائمی از عواقب زندگی در یك جامعه مرفه هستند، باید تاكید كنیم كه این گونه از بیماری قند، قربانیان خود را تنها در كشورهای غنی دنیا نمی یابد. این بار از شما دعوت می كنم، با ما نگاهی داشته باشید بر تلاش های در دست انجام برای مقابله با بیماری قند.
طبق آخرین برآوردهای سازمان بهداشت جهانی، شمار بیماران مبتلا به بیماری قند، تا سال ۲۰۳۰ میلادی از ۱۷۱ میلیون نفر در حال حاضر به ۳۷۶ میلیون نفر افزایش خواهد یافت. پروفسور «ابرهارد اشتندل» رئیس اتحادیه بیماران مبتلا به دیابت در آلمان، میزان افزایش این بیماری را تا ۲۶ درصد پیش بینی می كند. او در این زمینه می گوید: «این بیماری در كشورهای جنوب شرقی آسیا روند افزایشی قابل توجهی را نشان داده و یك خطر اقتصادی بسیار مهم محسوب می شود.» طبق محاسبات انجام گرفته در كشورهای جنوب آسیا هر ساله ۳ و نیم میلیون نفر بر اثر این بیماری جان خود را از دست می دهند. از طرفی پزشكان در مورد یك میلیون نفر از مبتلایان به این بیماری چاره ای جز قطع اعضا نمی بینند.
به دلیل همین ارقام وحشت آور است كه فدراسیون بین المللی مبارزه با بیماری قند، سازمان های تحت پوشش خود در سراسر جهان را به تشدید تحقیقات علمی در این زمینه ترغیب می كند. یكی از این سازمان ها، «سازمان همایش فعالیت ها بر ضد بیماری قند» در آلمان است كه مدتی است پژوهش های پزشكی خود در این زمینه را آغاز كرده است. این همایش پیش از همه در زمینه تدوین فهرستی از راه های پیشگیری از بیماری قند كار می كند كه قرار است به صورت استاندارد در اقدامات بین المللی سازمان بهداشت جهانی مورد استفاده قرار گیرد. در این راستا قرار است اتحادیه اروپا كمك هزینه های پژوهشی خود را تا سقف دو برابر افزایش دهد.
پروفسور «آندره آس پفایفر» در توضیح این طرح می گوید: «ما از یكسو به یك برنامه تحقیقی نیاز داریم كه ابعاد بسیار وسیعی نداشته باشد. به موازات آن قصد داریم از امكانی استفاده كنیم كه واقعاً در دسترس افرادی كه خطر ابتلا به این بیماری برای آنها وجود دارد، قرار داشته باشد؛ امكانی كه آنها را قادر می كند میزان خطر مزبور را برای خود مشخص سازند. احتمالاً این كار از طریق لیستی با ۸ پرسش ساده انجام می گیرد، به عنوان مثال ابعاد بدن افراد، فشار خون، اینكه والدین آنها به بیماری قند مبتلا هستند و غیره.» ما می دانیم كه برای پیشگیری از بیماری دیابت، تحرك، ورزش، تغذیه صحیح و كاهش وزن افراد از ضروری ترین عوامل اند اما چگونه می توان انسان ها را در این جهت تشویق كرد.
طی سال های اخیر نه تنها در جهت پیشگیری از ابتلا به بیماری قند پیشرفت هایی حاصل آمده است بلكه در زمینه درمان این بیماری نیز موفقیت های زیادی به دست آمده و داروهای موثری برای مقابله با این بیماری تهیه شده اند. به این ترتیب استعمال انسولین، دیگر تنها از طریق تزریق انجام نمی گیرد. پروفسور «میشائیل ناوك» در توصیف دو روش جدید در این زمینه می گوید: «ما امروزه می دانیم كه شش ها برای وارد ساختن انسولین به جریان خون، اعضای بسیار مناسبی هستند. روش دوم داروهایی هستند كه از یكی از هورمون های روده گرفته می شوند. در بدن افراد سالم این هورمون باعث می شود كه پس از خوردن هر وعده غذا انسولین كافی به درون روده ترشح شود. داروی مزبور در درجه اول موجب ترشح انسولین می شود اما ویژگی های دیگری نیز دارد. اول اینكه برای همه بیماران می توان یك میزان مشخص از این دارو را به كار برد. دوم اینكه ترشح انسولین به گونه ای تنظیم می شود كه تنها میزان بالای قند خون باعث می شود تا این دارو به صورت كامل اثر كند. اگر میزان قند خون پائین باشد، داروی مزبور باعث ترشح انسولین نمی شود، یعنی برخلاف استفاده از انسولین تزریقی، در صورت استعمال غلط، فرد بیمار با مشكل سقوط ناگهانی قند خون روبه رو نمی شود. آنچه مسلم است این است كه میزان تلاش ها در جهت پیشگیری، مقابله و درمان بیماری قند رو به افزایش است.»
DW-WORLD.DE 
 

 
روزنامه شرق