تالار گفتگوی تخصصی متا

مرجع علوم انسانی متا => مرجع حسابداری (تالار تخصصی حسابداری) => مرجع حسابداری مالی => نويسنده: مرتضی رئیسی در ۲۱ دی ۱۳۹۰ - ۱۰:۴۴:۲۱

عنوان: سیستم ادواری یا دائمی
رسال شده توسط: مرتضی رئیسی در ۲۱ دی ۱۳۹۰ - ۱۰:۴۴:۲۱
سلام
دوستان لطف میکنید در خصوص سیستم ادواری و دائمی توضیحاتی با ذکر نقاط قوت و ضعف دو سیستم و اثر ان برسایر حسابها بفرمائید
عنوان: پاسخ : سیستم ادواری یا دائمی
رسال شده توسط: آیلان در ۲۱ دی ۱۳۹۰ - ۱۲:۰۵:۵۱
علی رغم اینکه پرامترهای زیادی در تعیین این متغیر ها وجود دارند معمولا اگر انبار اقلامی کم گردش اما با ارزش داشته باشد از روش دائمی استفاده میگردد ، و در شرایطی که عکس این موضوع صادق باشد معمولا از روش ادواری استفاده میگردد .
سیستم ثبت ادواری

   در سیستم ادواری، مقادیر موجودی باشمارش فیزیکی در یک تاریخ مشخص، تعیین گردیده و سپس با توجه به نتایج شمارش فیزیکی، قیمت گذاری بر مبنای یکی از روشهای ارزشیابی انجام می شود

سیستم ثبت دایمی

   در این سیستم، سوابق و مدارک موجودیها به تفصیل نگهداری شده و هریک از اقلام خرید یا فروش معاملات مرتبط به آن به محض وقوع در حساب موجودیها منعکس می گردد.
در این سیستم کلیه مبادلات خرید و فروش در حساب موجودیها ثبت می شود. نظر به اینکه این سیستم باعث می شود که حساب موجودیهای کالاها همواره با زمان منطبق باشد (بروز باشد) تحت این عنوان سیستم ارزیابی دائمی موجودیها نامگذاری شده است. هر گونه ورود و خروج از انبار باید به قیمتی ارزیابی گردد اینجاست که انتخاب شیوه قیمت گذاری برای اقلام ورودی و خروجی از انبار الزامی شود مهمترین روشهای نگهداری و ارزشیابی و تقویم دائمی موجودیها عبارتند از:

1- روش شناسایی ویژه( specific identification )

2- روش fifo (first in first out)

3- روش) lifo last in first out )

4- روش شناسایی ویژه: اعمال این روش مستلزم پیگیری جریان فیزیکی و بهای تمام شده هر قلم از موجودیها از زمان تحصیل تا موقع فروش یا مصرف است. این روش در زمانی مناسب است که بتوان هر قلم از موجودی را بطور جداگانه ای مشخص کرد و بهای تمام شده مربوط به آنرا تخصیص داد و معمولاً برای اقلام گران قیمت و منحصر بفرد مثل جواهرات و آثار هنری و نظیر آنها کاربرد دارد و عمومیت کاربردی ندارد.


مزیتها و معایب شناسایی ویژه: مزیت ویژه این روش اینست که تطابق (مقابله) صحیح اقلام بهای تمام شده با درآمد مربوط را امکان پذیر می سازد. نقطه ضعف مهم آن نیز فراهم آوردن امکان اعمال نفوذ بر رقم سود ناخالص برای مدیریت است. زیرا هنگام فروش، مدیریت می تواند به اقتضاء و بر مبنای سود مورد نظر رقم بهای تمام شده دلخواه را انتخاب کند بعلاوه اجرای این روش در بسیاری از واحدهای تجاری – تولیدی با اشکال مواجه شده و از این رو، موارد استفاده آۀن تنها به محصولات گرانبها و منحصر بفرد محدود گردیده است.

مزیتها و معایب روش fifo: کاربرد این روش که متداولترین روش ارزیابی موجودیهاست بسیار آسان است. گردش اقلام بهای تمام شده در این روش ، معمولاً با گردش فیزیکی اقلام موجودیها مطابقت می کند و موجب ارزیابی موجودیهای آخر دوره با قیمتهای نزدیک بجاری می شضود. ضمناً اجرای این روش در دوره هایی که قیمتها در حال افزایش است موجب ایجاد سود ناخالص بیشتر می شود. علیرغم مزایای فوق سود بیشتر موجبات مالیات بر آمد بیشتر را فراهم می آورد و در آمد های جاری با اقلام بهای تمام شده نسبتاً قدیمی مقایسه می شود و در نتیجه کارایی و سود بیش از واقع نشان داده می شود ضمن اینکه برای جایگزینی اقلام موجودیها بهای بیشتری نیز باید پرداخت گردد. تطابق (مقابله) اقلام بهای تمام شده قدیمی با در آمد های جاری موجب ایجاد سود ناشی از نگهداری موجودیها (inventory profit) می شود که بنوبه خود باعث نشان دادن قدرت سودآوری بیش از واقع و احتمالاً گمراهی گروههای ذینفع می شود. مزایا و معایب lifo : مزیت عمده این روش اینست که در دوره افزایش قیمتها، سود ناخالص به میزانی کمتر محاسبه و مالیات بر درآمد کمتری پرداخت می گردد که موجب بهبود وضعیت نقدینگی و گردش وجوه نقد می شود ضمناً درآمد جاری با اقلام بهای تمام شده نزدیک به قیمتهای جاری مقایسه و مقابله و در نتیجه سود ناخالص نیز سودآوری تجاری را بهتر نشان می دهد.

اما اگر این روش د رچند دوره مالی متوالی به کار بره شود اقلام موجودیهای منعکس در ترازنامه با ارزش به مراتب کمتر از قیمتهای جاری (در موقع افزایش قیمتها) نشان داده می شود زیرا بر مبنای اقلام بهای تمام شده قدیمی و نسبتاً ارزان (که موجب پائین آمدن غیر معقولی را موجب محاسبه سود ناخالص کمتر در مقایسه با روش fifo می شود گرچه سود آوری شرکت یا واحد تجاری را موجب می شود لذاست که مسئولین کشورهای صنعتی شرکتها را مقید کرده اند تا جهت مقاصد مالیاتی در صورت استفاده از lifo ، آن را در محاسبه ناخالص بمنظور گزارشگری مالی نیز بکار برند.

مزایا و معایب میانگین موزون و متحرک: این روشها که بترتیب در سیستمهای ارزیابی ادواری و دائمی موجودیها بکار می رود در مقایسه با روش lifo ، در برخی از کشورهای صنعتی کمتر متداول است زیرا کلیه نقاط ضعف دو روش lifo ، fifo را داراست در حالیکه مزیت عمده ای نیز ندارد. در صورت اجرای این روش ها، سود ناخالص و موجودیهای آخر دوره هیچ یک با قیمتهای جاری یا قیمتهای جاری یا قیمتهای نزدیک به آن محاسبه نمی شود.


البته اینها اطلاعاتیست که یکی از دوستان برای بنده گذاشته بود و بنده صلاح دیدم که برای شما نیز بذارم امیدوارم موثر باشد
عنوان: پاسخ : سیستم ادواری یا دائمی
رسال شده توسط: حبیبی در ۲۱ دی ۱۳۹۰ - ۱۲:۱۱:۲۵
توضیحات کامل ومفیدی بود آیلان خانم. ولی کاش در مورد روش میانگین هم بحث میشد.
عنوان: پاسخ : سیستم ادواری یا دائمی
رسال شده توسط: A.Ehsani در ۲۱ دی ۱۳۹۰ - ۱۸:۲۵:۰۷
سلام

باتشکر از خانم آیلان

جناب رئیسی در سیستم دائمی ورود و خروج جنس از انبار سند صادر میشود و موجودی در هر لحظه به روز میشود ولی در سیستم ادواری پایان سال با انبارگردانی میزان موجودی پایان سال مشخص میشود و بصورت محاسبات جبری خروجی ما بدست خواهد آمد.
در سیستم ادواری کنترلهای داخلی ضعیف است و خطاها و سوء استفاده ها به ندرت کشف میشود و نظارت انبار و نیز حسابدار بر انبار منوط به کنترل موجودی پایان دوره است.
فرض کنید موجودی کالای الف در انبار به نقطه سفارش مثلا" 20 میرسد و انبار دار متوجه میشود که توی انبار بجای 20 عدد15 عدد وجود دارد پس در اینجا 5 عدد کاهش گزارش شده و پیگیری آن باعث میشود متوجه مشکل شویم ولی در ادواری به هیچ وجه این موضوع کشف نمیشود.