آشنایی با فشار خون و قلب
 
● فشار خون:
چیزی که هر کس آن را دارد و برای ادامه حیات انسان ضروری است، در حقیقت بدون میزان معینی فشار در شرائین شما خونتان قادر به جریان یافتن در بدن نیست و بدون جریان خون اعضای بدن نمی‌تواند اکسیژن و مواد غذایی مورد نیاز بدن را به دست آورد. بنابراین اهمیت فشار خون بسیار زیاد است.
فشار خون هر فرد همیشه به یک میزان نیست بلکه برحسب نیاز بدن هر لحظه و هر روز در حال تغییر است. برای مثال هنگامی که فعالیت می‌کنید یا دچار هیجان می‌شوید، فشار خون بالا رفته و زمانی که در حال استراحت و یا خواب هستید، کاهش می‌یابد. بنابراین نوسانات فشار خون در یک محدوده معین طبیعی می‌باشد.
● فشار خون چیست؟
زمانی که قلب منقبض می‌شود، خون را به داخل شریانها پمپ کرده، ایجاد فشاری در این شرائین می‌نماید که موجب جریان یافتن خون به تمام قسمت‌های بدن می‌شود. شریان‌های یک فرد طبیعی عضلانی و قابل اتساع هستند که در اثر تلمبه خون توسط قلب به داخل آنها دچار کشش یا اتساع می‌شوند. با هر بار انقباض (۶۰ تا ۱۰۰ بار در دقیقه) قلب مقداری خون به داخل شرائین می‌فرستد و فشار در آنها افزایش می‌یابد، برعکس هنگامی که در حال استراحت بین انقباضات می‌باشد، فشار خون کاهش می‌یابد. به همین دلیل دو سطح فشار خون را برای هر فرد در نظر می‌گیرند. یکی در سطحی بالا که قلب در حال انقباض است و دیگری در سطحی پایین زمانی که قلب در حال استراحت می‌باشد.
فشار بالاتر را “فشار سیستول” و فشار پایین‌تر را به نام “فشار دیاستول” می نامند که هر دو سطح فشار توسط پزشک گرفته شده، ثبت می‌شود. برای مثال اگر فشار خون شما ۱۲۴ روی ۸۰ باشد، بدان معنی است که فشار سیستول شما ۱۲۴ و فشار دیاستولتان ۸۰ می‌باشد. این اعداد برحسب میلیمتر جیوه بوده و بدین گونه نوشته می‌شوند: “۸۰/۱۲۴ میلیمتر جیوه”. این دو عدد اطلاعات مهمی را درمورد وضعیت سلامتی شما بیان می‌کنند.
اهمیت فشار سیستولیک بدین جهت است که حداکثر میزان فشار وارد بر شرائین را بیان می‌کند. اهمیت فشار دیاستولیک در بیان حداقل میزان فشار وارد بر شرائین شما می‌باشد. هر چه جدار شریانها سخت‌تر بوده، کمتر قابل اتساع می‌باشند. مقاومت در برابر جریان خون بیشتر شده و این دو سطح فشار نیز بالاتر می‌باشند ولذا فشار بیشتری به قلب وارد می‌شود. یک فشار خون مطلوب و طبیعی باید در محدوده‌ای مشخص باشد که معمولا این محدوده برای بیشتر افراد بالغ کمتر از ۹۰/۱۴۰ میلیمتر جیوه است. با چنین فشار خونی جایی برای نگرانی وجود ندارد.
● فشار خون بالا چیست؟
تنظیم کننده‌های اصلی فشار خون شریان‌های کوچکتر هستند که از شرائین اصلی جدا می‌شوند (این شریان‌های اصلی خود شاخه‌هایی از شریان آئورت می‌باشند.) برای درک این مطلب که چگونه شرائین کوچک (آرتریولها) فشار خون را تنظیم می‌کنند به جریان مقدار مشخصی آب از داخل یک شلنگ فکر کنید. زمانی که سر شلنگ تحت فشار نباشد، آب با فشار کمتری از سر شلنگ خارج می‌شود، حال اگر یک شلنگ باریک‌تر به این شیر با همان جریان قبلی وصل کنید و یا سر شلنگ قبلی را با فشار دست تنگ نمایید، آب با فشار بیشتری خارج می‌شود. همین مسئله در مورد عروق خونی نیز صادق است.
اگر به دلایلی شرائین کوچک شما باریک‌تر شوند، مقاومتشان در برابر جریان خون بیشتر شده، باعث می‌شود که فشار خون شما بالا رفته، قلب متحمل فشار بیشتری شود. اگر فشار در شریان‌های شما بیش از ۹۰/۱۴۰ میلیمتر جیوه شود و در این محدوده باقی بماند، شما دچار فشار خون بالا یا هیپرتانسیون سیستمیک هستید. حدود ۹۰ تا ۹۵ درصد موارد علت فشار خون بالا شناخته شده نیست که به آن “هیپرتانسیون اولیه” یا افزایش فشار خون اولیه گویند و مطالبی که در این فصل گفته می‌شود، در مورد این فشار خون می‌باشد.زمانی که علت فشار خون بالا شناخته شده باشد، آن را هیپرتانسیون یا افزایش فشار خون ثانویه گویند که از مهمترین علل آن بیماری‌های کلیوی و غدد درون‌ریز بدن می‌باشد.
● چه عاملی باعث فشارخون بالا می‌شود؟
همانطور که گفته شد، با وجودی که علت فشار خون بالا کاملا شناخته نشده است، محققین عواملی را در افزایش شانس ابتلا به فشار خون بالا دخیل می‌دانند: این عوامل مستعد شامل ارث، جنس، سن، نژاد، چاقی و حساسیت به سدیم می‌باشند. سایر عواملی که به نظر می‌رسد در ایجاد فشار خون بالا نقش دارند، شامل: مصرف زیاد الکل،مصرف قرص‌های ضد بارداری و زندگی بدون فعالیت و تحرک است که در مورد هر یک توضیح مختصری داده می‌شود.
▪ توارث:
محققین دریافته‌اند یک تمایل ذاتی و استعداد ابتلا به فشار خون بالا در برخی خانواده‌ها وجود دارد. به عبارت دیگر اگر والدین یا افراد فامیل نزدیک شما دچار فشار خون بالاهستند، احتمال ایجاد این بیماری در شما بیش از افرادی است که در اطرافیان نزدیکشان سابقه فشار خون بالا وجود ندارد. بنابراین شما و دیگر اعضای خانواده باید مراقب فشار خونتان بوده، برای جلوگیری از سکته مغزی یا قلبی و سایر عوارض فشار خون بالا، به طور منظم آن را کنترل نمایید.
▪ جنس:
حدود ۲۷ درصد زنان و ۳۳ درصد مردان در سنین بین ۱۸ تا ۷۴ سال دارای فشار خون بالا هستند.
▪ سن:
۲۱ درصد مردان بین ۲۵ تا ۳۴ سال دارای فشار خون بالا می‌باشند که این میزان با افزایش سن بالا می‌رود تا در سن ۶۵ سالگی به حدود بیش از ۶۰ درصد می‌رسد. حدود ۲۰ درصد زنان در سنین ۳۵ سالگی تا ۴۴ سالگی دارای فشار خون بالا هستند که در ۶۵ سالگی به بیش از ۶۷ درصد می‌رسد.
▪ نژاد:
فشار خون یک مسئله و مشکل در سیاهپوستان است. این افراد نسبت به سفیدپوستان بیشتر دچار فشار خون بالا می‌شوند و شدت آن نیز در اینها بیشتر است. از نظر سنی هم سیاهان زودتر از سفیدپوستان به فشارخون بالا مبتلا می‌شوند.
▪ چاقی:
مطالعات نشان داده که در افراد چاق (کسانی که ۳۰ درصد یا بیشتر اضافه وزن دارند) احتمال ایجاد فشار خون بالا بیشتر است. افرادی که اضافه وزنی کمتر از ۳ درصد وزن مطلوب دارند، معمولا فشار خونشان مختصری بالاست و یا اینکه در بالاترین حد طبیعی می‌باشد. بنابراین با یک برنامه غذایی مناسب که مواد ضروری را به بدنتان برساند، سعی در کاهش وزن خود نمایید و حتما دقت کنید زیرا رژیمی که اصولی نباشد، موجب لطمه‌زدن به شما می‌شود. بخصوص با کاهش مصرف چربی و شیرینی‌جات و افزایش مصرف غذاهای فیبردار به همراه ورزش به این هدف خواهید رسید.
▪ الکل:
مطالعات نشان داده که الکل می‌تواند موجب افزایش فشار خون شود.
▪ حساسیت به نمک (سدیم:)
مصرف زیاد نمک در برخی افراد فشار خون را افزایش می‌دهد، بنابراین افرادی که مبتلا به فشار خون بالا می‌شوند، باید رژیم غذایی کم نمک را رعایت نمایند.
▪ قرص‌های ضد بارداری:
شیوع فشار خون در زنانی که از این گونه قرص‌ها استفاده می‌کنند، بیشتر است. خانم‌هایی که علاوه بر مصرف چنین قرص‌هایی سیگار هم می‌کشند، خطر ایجاد فشار خون بالا در آنها چندین برابر افزایش می‌یابد. اگر علاوه بر استفاده از قرص‌های ضد بارداری، خانمی دچار چاقی بوده یا سابقه فشار خون بالا در دوران بارداری، سابقه خانوادگی فشار خون بالا یا بیماری خفیف کلیوی داشته باشد،‌خطر ایجاد فشار خون بالا افزایش می‌یابد.
▪ زندگی بدون تحرک:
زندگی بدون فعالیت موجب چاقی می‌شود که خود عامل مهمی در ایجاد فشار خون بالا می‌باشد. ورزش منظم علاوه بر کنترل وزن، موجب کاهش اضطراب نیز می‌شود.
▪ آیا می‌توانید بگویید عوامل فشار خون بالا چیست؟
ـ دقیقا خیر، زیرا فشار خون بالا در بسیاری از موارد فاقد هرگونه علامت است. در حقیقت بسیاری افراد مدتها دچار فشار خون بالا هستند بدون اینکه از آن آگاهی داشته باشند، بنابراین یکی از علل خطرناک بودن فشار خون بالا همین مسئله است. تنها راهی که می‌توان به بالا بودن فشار خون پی برد، اندازه‌گیری آن است. بنابراین پزشک یا افراد مجرب دیگر باید فشار خون شما را حداقل یک بار در سال اندازه‌گیری نمایند.
▪ چگونه فشار خون بالا به بدن آسیب می‌رساند؟
ـ فشار خون بالا در صورت عدم کنترل قادر است از راههای مختلف به بدن شما آسیب برساند که یکی از اثرات عمده آن با افزایش بار اضافی بر قلب و شریان‌ها می‌باشد زیرا از آنجا که قلب مجبور به انجام کار سخت‌تر از مقدار طبیعی برای مدت طولانی می‌باشد، بنابراین به تدریج بزرگ می‌شود. قلبی که مختصری بزرگ شده، ممکن است عملکردی طبیعی داشته باشد ولی اگر به صورتی بارز بزرگ شود، ممکن است به سختی بتواند نیازهای بدن را پاسخگو باشد که به این وضعیت نارسایی قلبی می‌گویند.هر چه سن افزایش می‌یابد، شریان‌ها و شاخه‌های کوچکتر آنها (آرتریولها) سخت‌تر شده، قابلیت اتساع آنها کمتر می‌شود. البته چنین حالتی به تدریج در همه انسان‌ها ایجاد می‌شود (بدون در نظر گرفتن فشار خون بالا) اما داشتن فشارخون بالا روند پیشرفت این پدیده را تسریع می‌کند.
احتمال حملات سکته مغزی نیز با وجود فشار خون بالا افزایش می‌یابد. همچنین فشار خون بالای کنترل نشده قادر است به کلیه‌ها آسیب برساند.
اگر چه فشار خون بالای اولیه درمان قطعی ندارد، ولی می‌توان آن را کنترل نمود و از عوارض آن پیشگیری کرد یا آنها را کاهش داد مشروط بر اینکه زود درمان شده، به طور مداوم تحت کنترل قرار گیرد. اگر مبتلا به فشار خون بالا هستید، به توصیه‌های پزشک عمل کرده در صورت تجویز دارو به طور مرتب آنها را مصرف نمایید.
بدانید که نباید فشار خون بالا را ساده گرفت. آمار نشان داده که به طور متوسط احتمال ایجاد بیماری عروق کرونر قلب در افرادبا فشار بالای کنترل نشده، سه برابر، احتمال نارسایی احتقانی قلب شش برابر و احتمال سکته مغزی حدود هفت برابر بیشتر از افراد با فشار خون بالای کنترل شده است و بنابراین تکرار می‌کنیم “اگر شما فشار خون بالا دارید، به توصیه‌های پزشکی عمل کرده و در صورت تجویز دارو، آنها را منظم مصرف نمایید.”
▪ با فشار خون بالا چه می‌توان کرد؟
ـ اکثر شیوه‌های درمانی در مورد فشار خون بالا به صورت ترکیبی از رژیم غذایی، ورزش و دارو می‌باشند.
▪ رژیم غذایی:
آمارنشان می‌دهد بسیاری از مردم که فشار خون بالا دارند، چاق نیز هستند. اگر وزن شما از میزان مطلوب بیشتر است، باید مصرف کالری را کاهش داده، وزنتان را کم کنید. پزشک می‌تواند رژیم مناسب را به شما توصیه نماید.
اگر رژیم غذایی به شما داده شد، به طور جدی آن را پیگیری و به آن عمل نمایید. غالبا با کاهش وزن، فشار خون به طور خود به خود پایین خواهد آمد. چاق بودن یک خطر کلی برای سلامتی است بنابراین با کاهش وزن نه تنها به کنترل فشار خونتان کمک می‌کنید، بلکه به دیگر جنبه‌های سلامتی خود نیز کمک خواهید کرد. گاهی کاهش مصرف سدیم (نمک) می‌تواند به کاهش فشار خون کمک نماید.
لذا پزشک ممکن است یک رژیم غذایی با محدودیت نمک به شما توصیه کند.
این بدان معنی است که باید از مصرف غذاهای شور خودداری نموده، مقدار نمک مصرفی را در طبخ غذاها و در سر سفره‌ها کاهش دهید و با مطالعه برچسب‌های روی غذا به میزان سدیم (نمک) موجود در آنها پی ببرید. با تجربه کردن موادی مثل سرکه، آبلیمو، گلپر، ادویه، سبزیجات معطر و برخی چاشنی‌های دیگر شما می‌توانید هنوز هم از غذاهای مورد علاقه خود لذت ببرید.
نکته مهمی که درمورد رژیم غذایی باید به خاطر داشته باشید، این است که رژیم‌ها باید توسط پزشک به شما توصیه شود و بعد از توصیه طبیب به طور جدی به آن عمل نمایید.
▪ ورزش و تفریح:
داشتن فشار خون بالا به این معنی نیست که شما علیل و ناتوان هستید، در حقیقت بیشتر افرادی که باید فشار خونشان کنترل شود به فعالیت‌های عادی خود ادامه می‌دهند.
از اینکه فعال باشید، نترسید. ورزش باید بخشی از برنامه روزانه شما باشد. با این کار وزن خود را نیز کاهش داده، آن را در یک حد مطلوب حفظ خواهید کرد. پزشک می‌تواند بهترین برنامه ورزش را به شما توصیه نماید اما غالبا هر ورزشی که برای شما لذتبخش است و آن را به طور منظم انجام می‌دهید، احتمالا مناسب خواهد بود.
▪ دارو:
در برخی افراد، کاهش وزن، محدودیت نمک و دیگر تغییرات در میزان فعالیت و ورزش هم نمی‌تواند فشار خون را تا حد مطلوب کاهش دهند. در صورت چنین وضعیتی برای کنترل فشار خون نیاز به دارو می‌باشد. برخی از این داروها از طریق دفع آب و سدیم (نمک) و برخی دیگر با گشاده کردن عروق و جلوگیری از انقباض شریان‌ها فشار خون را کاهش می‌دهند.
در بیشتر فشار خون‌های اولیه، دارو فشار خون را کاهش خواهد داد. البته پاسخ هر فرد به دارو متفاوت است. لذا در صورتی که شما نیاز به دارو دارید، ممکن است مدت زمانی لازم باشد تا پزشک با تجویز داروهای مختلف بهترین راه را برای کنترل فشار خون شما بیابد.
▪ چگونه می‌توانید به خودتان کمک کنید؟
برای موفقیت درمان فشار خون به یک همکاری دسته جمعی نیاز است. لذا شما و پزشکتان با همکاری یکدیگر این کار را عملی سازید. در این میان شما مهمترین نقش را جهت کنترل فشار خونتان دارید. شما می‌توانید با انجام موارد زیر به خودتان کمک کنید.
۱) با پزشکتان در تماس مرتب باشید تا بتوانید فشار خونتان را تحت کنترل داشته باشید.
۲) اگر پزشک دارویی را تجویز نمود، طبق دستور عمل نمایید. اگر احساس ناراحتی بعداز تجویز دارو کردید، آن را به پزشکتان اطلاع دهید. این اطلاعات به پزشک در تنظیم دارو و جلوگیری از بروز عوارض جانبی داروها کمک می‌کند.
۳) به توصیه‌های پزشکی در مورد رژیم غذایی و ورزش عمل نمایید.
۴) به خاطر داشته باشید مادامی که شما با تیم مراقبت و سلامتی خود همکاری می‌نمایید، قادر خواهید بود فشار خونتان را کنترل نمایید.
متاسفانه فشار خون بالا بیماری است که در تمام طول عمر وجود داشته، نمی‌تواند کاملا درمان شود اما مایوس نباشید زیرا معمولا می‌توان آن را تحت کنترل قرار داد.زمانی که یک برنامه درمانی را شروع کردید، خواهید دید که کنترل فشار خون شما آسان‌تر از آن است که فکر می‌کردید. با کنترل فشار خون بالا خطر بروز بیماری‌هایی مثل سکته مغزی، سکته قلبی و بیماری کلیوی را در خود کاهش خواهید داد. 
 
دکتر سید صمد آقامیری
 
روزنامه رسالت 

آندوکاردیت
 
● شرح بیماری
آندوکاردیت‌ عبارت‌ است‌ از یک‌ عفونت غیر مسری‌ که‌ عضله‌ قلب‌، دریچه‌های‌ قلب‌، و آندوکاردیوم (پوشش‌ داخلی‌ حفرات‌ یا دریچه‌های‌ قلب‌) را درگیر می‌سازد.
● علایم‌ شایع‌
علایم‌ زودهنگام‌:
۱) خستگی‌ و ضعف‌
۲) تب‌، لرز و تعریق‌ زیاد، خصوصاً در شب‌
۳) کاهش‌ وزن‌
۴) دردهای‌ مبهم‌
۵) وجود صدای‌ غیر طبیعی‌ در قلب‌ علایم‌ دیر هنگام‌:
۶) لرز شدید و تب‌ بالا
۷) تنگی‌ نفس‌ در هنگام‌ فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
۸) تورم‌ پاها و شکم‌
۹) تند یا نامنظم‌ شدن‌ ضربان‌ قلب‌
● علل‌
باکتری ها یا قارچ‌هایی‌ که‌ وارد خون‌ می‌شوند و دریچه‌ها و پوشش‌ داخلی‌ قلب را در کسانی‌ که‌ قبلاً آسیب‌ قلبی‌ (به‌ قسمت‌ عوامل‌ خطر در زیر مراجعه‌ کنید) داشته‌اند عفونی‌ می‌کنند. باکتری‌ها یا قارچ‌ها به‌ دریچه‌ها، عضله‌، و پوشش‌ داخلی‌ قلب‌ آسیب‌ وارد می‌آورند یا آسیبی‌ که‌ از قبل‌ وجود داشته‌ است‌ را تشدید می‌کنند.
● عوامل تشدید کننده بیماری
۱) تب رماتیسمی
۲) بیماری‌ مادرزادی‌ قلب‌
۳) پس‌ از وارد آمدن‌ آسیب‌ به‌ دریچه‌های‌ قلب‌، خطر آندوکاردیت‌ در اثر عوامل‌ زیر بیشتر می‌شود:
▪ حاملگی‌
▪ تزریق‌ مواد آلوده‌ به‌ داخل‌ جریان‌ خون‌، مثلاً همراه‌ با تزریق‌ وریدی‌ مواد مخدر
▪ سوء در مصرف‌ الکل
▪ استفاده‌ از داروهای‌ سرکوب‌کننده‌ ایمنی‌
▪ وجود دریچه‌ مصنوعی‌ در قلب‌
● پیشگیری‌
اگر دریچه‌ قلبتان‌ آسیب‌ دیده‌ است‌ یا صدای‌ غیر طبیعی‌ در قلب‌ شما شنیده‌ می‌شود:
۱) پیش‌ از انجام‌ هر گونه‌ اقدام‌ پزشکی‌ که‌ امکان‌ ورود باکتری‌ها به‌ خون‌ در طی‌ آن‌ وجود دارد به‌ پزشک‌ یا دندانپزشک‌ اطلاع‌ دهید و آنتی بیوتیک مناسب‌ جهت‌ پیشگیری‌ از بروز آندوکاردیت‌ دریافت‌ کنید.
۲) این‌ مسأله‌ به‌ خصوص‌ باید قبل‌ از کارهای‌ دندانپزشکی‌، زایمان‌، و جراحی‌ در دستگاه‌ ادراری‌ یا گوارش‌ مدنظر قرار گیرد.
۳) هیچگاه‌ الکل ننوشید.
۴) قبل‌ از حامله‌ شدن‌، با پزشک‌ خود مشورت‌ کنید.
۵) مواد مخدر تزریقی‌ مصرف‌ نکنید.
● عواقب‌ مورد انتظار
‌معمولاً با تشخیص‌ و درمان‌ زودهنگام‌ قابل‌ معالجه‌ است‌، امابهبود ممکن‌ است‌ هفته‌ها طول‌ بکشد. اگر درمان‌ به‌ تأخیر افتد، عملکرد قلب کاهش‌ یافته‌ و نارسایی‌ احتقانی‌ قلب‌ و مرگ‌ رخ‌ خواهد داد.
● عوارض‌ احتمالی‌
‌تشکیل‌ لخته‌های‌ خونی‌ که‌ ممکن‌ است‌ به‌ مغز، کلیه ها، یا احشای‌ شکمی‌ بروند و باعث‌ بروز عفونت‌، آبسه، یا سکته مغزی شوند. اختلالات‌ ریتم‌ قلب‌ (شایعترین‌ آن‌ فیبریلاسیون دهلیزی است‌)
● درمان‌
▪ اصول‌ کلی‌
۱) اقدامات‌ تشخیصی‌ ممکن‌ است‌ عبارت‌ باشند از: شمارش‌ سلول های‌ خون و کشت‌ خون‌، نوار قلب‌، عکس‌برداری‌ از قلب و ریه ها با اشعه ایکس، و اکوکاردیوگرام
۲) هدف‌ درمان‌، ریشه‌کنی‌ میکروب‌ها با دارو، و فراهم‌ آوردن‌ مراقبت‌های‌ حمایتی‌ برای‌ رفع‌ علایم‌ است‌.
۳) بستری‌ شدن‌ در بیمارستان‌ در مرحله‌ حاد بیماری‌. زمانی‌ که‌ وضعیت‌ بیمار با ثبات‌ شد، بعضی‌ از بیماران‌ را می‌توان‌ از بیمارستان‌ ترخیص‌ کرد و ادامه‌ مراقبت‌ از آنها را در منزل‌ پی‌ گرفت‌.
۴) جراحی‌ برای‌ تعویض‌ دریچه‌ عفونی‌ شده‌ در بعضی‌ از بیماران‌
۵) اگر دریچه‌ قلبتان‌ آسیب‌ دیده‌ است‌، قبل‌ از هر اقدام‌ پزشکی‌، مشکل‌ خود را به‌ پزشک‌ یا دندانپزشک‌ اطلاع‌ دهید. در برخی‌ از موقعیت‌ها، نیاز به‌ استفاده‌ از آنتی‌بیوتیک‌ برای‌ پیشگیری‌ از آندوکاردیت‌ وجود خواهد داشت‌.
۶) پس‌ از رهایی‌ از آندوکاریت‌، مرتب‌ زیر نظر پزشک‌ باشید تا از عود بیماری‌ پیشگیری‌ شود.
۷) همیشه‌ دست‌بند یا گردن‌آویز مخصوص‌ که‌ نشان‌ دهنده‌ مشکل‌ پزشکی‌ شما باشد همراه‌ داشته‌ باشید. در کیف‌ پول‌ خود روی‌ یک‌ کارت‌ فهرست‌ آنتی بیوتیک های‌ مورد نیاز برای‌ مصرف‌ پیش‌ از کارهای‌ دندانپزشکی‌ و پزشکی‌ را یادداشت‌ کنید.
● داروها
‌مصرف‌ آنتی بیوتیک به‌ مدت‌ چندین‌ هفته‌ برای‌ مبارزه‌ با عفونت. غالباً آنتی‌بیوتیک‌ به‌ صورت‌ تزریقی‌ مصرف‌ می‌شود.
● فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
۱) تا زمان‌ بهبودی‌ کامل‌ در رختخواب‌ استراحت‌ کنید. زمانی‌ که‌ در رختخواب‌ استراحت‌ می‌کنید، پاهای‌ خود را مرتب‌ خم‌ و راست‌ کنید تا از تشکیل‌ لخته‌ در سیاهرگ‌های‌ عمقی‌ پا پیشگیری‌ شود.
۲) فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های‌ عادی‌ خود را در صورتی‌ که‌ وضعیت‌ جسمی‌تان‌ اجازه‌ دهد از سر بگیرید.
● رژیم‌ غذایی‌
‌رژیم‌ خاصی‌ توصیه‌ نمی‌شود.
● درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
۱) اگر شما یا یکی‌ از اعضای‌ خانواده تان‌ علایم‌ آندوکاردیت‌ را دارید.
۲) اگر یکی‌ از موارد زیر به‌ هنگام‌ درمان‌ یا پس‌ از آن‌ رخ‌ دهد:
۳)افزایش‌ وزن‌ بدن‌ بدون‌ اینکه‌ رژیم‌ غذایی‌ تغییر کرده‌ باشد.
۴) وجود خون‌ در ادرار
۵) تنگی‌ نفس‌ یا درد قفسه‌ سینه‌
۶) ضعف‌ یا فلج‌ ناگهانی‌ در عضلات‌ صورت‌، تنه‌، یا اندام‌ها 
 
منبع: www.irteb.com
 
شبکه رشد
 

آنژیوگرافی کرونری
 
مستقیم ترین راه كشف این موضوع كه چه اشكالی در شریانهای كرونری قلب وجود دارد، استفاده از آنژیوگرافی می باشد. در این آزمایش، یك ماده رنگی مستقیماً به شریانهای كرونری تزریق می گردد و سپس با استفاده از اشعه ایكس، از آن عكسبرداری می شود. برای انجام این آزمایش، یك لوله باریك به نام "كاتتر" معمولاً از طریق شریانی كه در كشاله ران وجود دارد به سمت قلب فرستاده می شود. البته گاهی اوقات از شریانهای موجود در مچ دست یا آرنج نیز استفاده می شود. ابتدا مقداری ماده بی حس كننده به زیره پوست تزریق می شود. سپس كاتتر را وارد شریان (كشاله ران) می كنند و آن را به سمت قلب می فرستند. شما در هنگام انجام این آزمایش، جیزی احساس نخواهید كرد، گرچه وقتی كه لوله كاتتر به قلب می رسد، ممكن است مقداری دچار طپش قلب شوید كه این وضعیت كاملاً طبیعی می باشد.
به محض اینكه لوله كاتتر به شریان كرونری رسید، ماده رنگی به داخل آن تزریق می گردد و در همین حال از زوایای مختلف از قلب عكسبرداری می شود. در هنگام عكسبرداری شما باید به مدت ۵ تا ۱۰ ثانیه نفس خود را حبس نمایید و تكان نخورید. خود ماده رنگی ممكن است كمی باعث برافروختگی شما شود كه سریعاً این مشكل از بین خواهد رفت.
آنژیوگرافی كرونری یك آزمایش بی خطر و معمولی می باشد. مشكلات جدی و وخیم كه دراین آزمایش ایجاد می شوند بسیار نادر می باشند و تقریباً از هر ۱۰۰۰ نفری كه آنژیوگرافی می كنند، یك نفر به عوارض جدی آن دچار می شود. مهم ترین خطری كه ممكن است ایجاد شود و خوشبختانه بسیار هم نارد می باشد، این است كه این آزمایش ممكن است قلب را تحریك نموده و ایجاد سكته قلبی نماید. اگر چنین وضعیتی رخ داد، ممكن است نیاز به عمل جراحی اورژانس پیدا شود. عوارض جانبی دیگری كه شیوع كمتری دارند عبارتند از: ایجاد آلرژی یا حساسیت نسبت به ماده رنگی كه به شریان كرونری تزریق می شود و صدمه به شریان كشاله ران.
گرچه آنژیوگرافی كرونری بهترین راه بررسی شریانهای كرونری قلب می باشد، اما انجام این كار برای هركسی كه دچار آنژین قلبی یا بیماری كرونری قلب می باشد، لازم نیست. اكثر پزشكان فقط وقتی از این آزمایش استفاده می كنند كه این احتمال را بدهند كه شما ممكن است از انجام عمل جراحی قلب یا "آنژیوپلاستی" سود ببرند. آنژیوگرافی كرونری حدود ۴۰ دقیقه زمان لازم دارد. سپس شما باید به مدت ۳ یا ۴ ساعت دراز بكشید تا از خطر بروز خونریزی جلوگیری نمایید. به مدت چند روزن ناحیه ای از كشاله ران كه در این آزمایش استفاده شده است ممكن است دچار درد خفیفی بشود. 
 

 
پایگاه الکترونیکی خدمات پزشکی ایران

آیا شما در معرض خطر ترومبوز وریدی عمیق هستید؟
 
ترومبوز وریدی عمیق (که DVT یا لخته های خونی نیز نامیده می شود) هنگامی رخ می دهد که لخته های خونی در ورید بزرگی تشکیل می شوند. بخشی از یک لخته ممکن است جدا شده و از طریق گردش خون به ریه ها منتقل شود و منجر به آمبولی ریوی (PE) و احتمالاً مرگ شود. برای نجات خودتان می توانید گام های ساده زیر را در پیش بگیرید.
در ایالات متحده ترومبوز وریدی عمیق (DVT) و آمبولی ریوی (PE) مشکلات عمده ای در حوزه سلامت هستند. آمارها نشان می دهد که ۳۵۰۰۰۰ تا ۶۰۰۰۰۰ آمریکایی هر سال به DVT یا PE مبتلا می شوند و حداقل ۱۰۰۰۰۰ نفر در نتیجه این بیماری جان خود را از دست می دهند. بسیاری از افراد مبتلا به DVT یا PE مشکلاتی دارند که به میزان زیادی بر کیفیت زندگی آن ها تاثیر می گذارد. محققان و پزشکان باید تلاش کنند تا روش های بهتری برای پیشگیری از این بیماری تهدیدکننده حیات بیابند.
هر فردی باید عوامل خطرساز، علایم و گام هایی که می توان برای محافظت از خود به کار بست را بداند.
عواملی که خطر بروز DVT را افزایش می دهند عبارتند از:
▪ جراحی بزرگ
▪ عدم تحرک مانند شرایط بستری شدن در بیمارستان و مسافرت های طولانی
▪ جراحت تازه
▪ افزایش سطوح استروژن در اثر مصرف قرص های ضد بارداری، بارداری و داروهای خاص
▪ بیماری های مزمن خاص مانند بیماری قلبی و سرطان
▪ سابقه DVT در گذشته
▪ سن (به موازات افزایش سن، خطر افزایش می یابد)
▪ چاقی
▪ سیگار کشیدن
● علایم DVT و PE را بدانیم:
ترومبوز وریدی عمیق
حدود نیمی از مبتلایان به DVT اصلاً علایمی ندارند. در آن دسته از افرادی که علایم این بیماری را دارند موارد زیر شایع هستند و در بخش های درگیرشده بدن رخ می دهند (معمولاً در پاها).
▪ تورم
▪ درد
▪ حساسیت
▪ قرمزی پوست
▪ آمبولی ریوی (PE)
● اگر به PE مبتلا هستید ممکن است:
▪ نفس کشیدن برای شما مشکل باشد
▪ ضربان قلب شما تندتر از حالت طبیعی باشد
▪ درد یا ناراحتی قفسه سینه داشته باشید که معمولاً با تنفس عمیق یا سرفه بدتر می شود
▪ هنگام سرفه خون بالا بیاورید
▪ فشارخون شما بسیار پایین باشد، احساس سبکی سر داشته باشید یا غش کنید
▪ اگر هر یک از علایم بالا را دارید، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید.
● پنج گام برای محافظت از خود:
۱) هنگامی که برای مدت زمان طولانی در حالت نشسته هستید مانند مسافرت های بیش از چهار ساعت:
▪ بلند شوید و هر ۲ تا ۳ ساعت قدم بزنید.
▪ در حالت نشسته پاهای خود را ورزش دهید:
▪ در حالی که انگشتان خود را روی زمین گذاشته اید پاشنه پای خود را بالا و پایین ببرید.
▪ در حالی که پاشنه پایتان روی زمین است انگشتان خود را به بالا و پایین حرکت دهید.
▪ ماهیچه های پایتان را سفت و آزاد کنید.
▪ آب زیاد بنوشید و از نوشیدن نوشیدنی های حاوی الکل یا کافئین اجتناب کنید.
۲) پس از صرف مدت زمان طولانی در رختخواب مثلاً در شرایط پس از جراحی، بیماری یا جراحت قدم بزنید.
۳) اگر بیش از سایرین در معرض خطر قرار دارید، با پزشک خود در مورد پوشیدن جوراب های فشاری مدرج صحبت کنید (گاهی اوقات «جوراب محافظ» یا «جوراب فشاری پزشکی» نامیده می شود).
۴) اگر بیش از سایرین در معرض خطر قرار دارید، با پزشک خود در مورد دارودرمانی به منظور پیشگیری یا درمان DVT مشورت کنید (داروی ضد لخته).
۵) به طور منظم ورزش کنید، وزنتان را متعادل نگه دارید و سیگار نکشید. 
 

 
محیا نیوز
 

ابزاری برای باز کردن بن بست رگ ها
 
● داروهای موثر بر عروق كرونر قلب
طی ۱۵ سال گذشته درك مفاهیم كلی از نحوه تشكیل پلاك تصلب شرائین آترواسكلروز افزایش یافته است. لذا خوشبختانه از سال ۱۹۹۱ تاكنون رشد مرگ و میر ناشی از بیماری های مربوط به گردش خون به این علت و به دلیل استفاده از مواد غذایی موثر و سالم داروهای كاهش دهنده كلسترول یك سوم كاهش یافته است. اما هنوز مرگ ناشی از گرفتاری های عروق كرونر كه به نحوی در میان سایر عوارض ناشی از گردش خود شاخص تر است روبه افزایش است. افزایش LDL و یا كلسترول بالا از مهمترین عوامل خطرساز «بیماری های عروق كرونر» CAD قلب است و داروهای جدید با هدف كاهش دادن LDL به بازار عرضه می شوند.
در این میان استاتین ها با خواص كاهش دهندگی LDL و سمیت كم جایگاه ویژه ای دارند. به طور كلی استاتین ها سبب مهار آنزیم احیا كننده HMG-COA می شوند. این آنزیم نقش مركزی در سنتز كلسترول دارد. كاهش كلسترول بین سلولی سبب افزایش گیرنده های سطح سلول برای LDL و سبب خارج شدن LDL از مسیر گردش خون می شود. سایر دستجات دارویی به رغم موثر بودن ولی به اندازه استاتین ها تاثیر كاهش دهندگی روی LDL ندارند ولی معذالك جهت كنترل خطر بیماری های عروق كرونر مفید هستند.به طور مثال كلستیرامین و كلستیپول از رزین های موثری هستند كه به اسیدهای صفراوی متصل شده و سبب مهار بازجذب كلسترول در روده می شود.
این داروها سبب مهار بازگشت LDL به كبد و نهایتا افزایش گیرنده های سطح سلولی LDL می شوند. این رزین ها به اندازه استاتین ها در كاهش LDL موثر نیستند و در ضمن طعم زیاد جالبی نیز ندارند. مهاركننده جذب كلسترول دیگری به نام ازتیمیب ezetimibe وجود دارد كه تقریبا با همین مكانیسم سبب عدم جذب چربی از صفرا و مواد غذایی می شود. با وجودی كه ازتیمیب به اندازه استاتین ها در كاهش LDL موثر نیست اما معذالك سبب تقلیل سطح پلاسمایی LDL و تری گلیسیریدها می شود. تری گلیسیریدها نیز مانند LDL از عوامل خطرساز برای بیماری های عروق كرونر هستند و سطح پلاسمایی آنها با LDL در ارتباط است.نیاسین كه یك ویتامین محلول در آب است نیكوتینیك اسید یا ویتامین B۳ نیز نامیده می شود و در كاهش سطح پلاسمایی كلسترول موثر است. به رغم آنكه مكانیسم تاثیر نیكوتینیك اسید به طور كامل شناخته نشده است اما به نظر می رسد كه این ویتامین در ترشحVLDL LDL) خیلی سبك كه پیش ساز LDL است موثر باشد. به نظر می رسد كه نیاسین در كم كردن تری گلیسیرید و لیپو پروتئین a كه نوعی لیپوپروتئین موثر در تشكیل لخته است نقش دارد. البته برای بروز اثر نیاسین نیاز به مصرف دوزهای بالای این ویتامین است كه خود با عوارض جانبی همراه است.
تاثیر مستقیم
به رغم عملكرد غیرمستقیم استاتین ها، سعی شده است كه داروهای جدید را بر مبنای تاثیر مستقیم آنها روی پلاك طراحی و ارائه نمایند. این نوع نگرش بر مبنای این نظریه است كه شاید تشكیل پلاك همواره در اثر كلسترول بالا نباشد شاید علل دیگری نیز در كار باشد. در حقیقت آترواسكلروز از مسیر اكسیداسیون LDL در پوشش درونی عروق شروع می شود و سبب مهاجرت مونوسیت ها به سمت تشكیل پلاك ختم می شود. در محل تاثیر، مونوسیت ها به ماكروفاژها تبدیل شده و سبب اكسیداسیون LDL و تجمع آنها می شود. اگر میزان LDL بالاتر از حد باشد، ماكروفاژها حالت سلول های كف مانند را به خود می گیرند. این امر سبب مهاجرت بیشتر مونوسیت ها، سلول های Tشكل به محل و سبب تولید پلاك نرم می شوند. این تغییرات سبب تغییر شكل دیواره عروق و ضخیم شدن عضلات جدار عروق و حضور كلاژن در محل التهاب می شود. این امر سبب كاهش انعطاف پذیری و نهایتا سخت تر شدن جدار عروق می شود.
با تشكیل پلاك نوعی تنگ تر شدن مجاری و باریك تر شدن جدار عروق شریانی و كاهش انتقال حجم از خون به بافت صورت می گیرد. ممكن است بیش از ۷۰درصد عروق قبل از بروز عوارض نزد بیماران درگیر شوند. اگر پلاك تركیده شود نهایتا سبب لخته و ضایعات بعدی می شود. داروهای جدید دقیقا پلاك را هدف قرار می دهند و مانع از تشكیل پیش رونده پلاك می شوند. داروهایی كه سبب تخفیف سرعت رشد پلاك می شوند به سه دسته تقسیم می شوند مهاركننده هایی كه مانع از عملكرد ماكروفاژها شده و دسته دیگر آنها هستند كه سبب افزایش HDL شده و سبب از مسیر خارج شدن LDL می شوند و نهایتا آنهایی كه LDL اكسیده شده را با آنتی بادی مورد هدف قرار داده و سبب خارج كردن آن از محل ضایعه می شود. دسته اول شامل مهاركننده هایVCAM-۱ هستند، تركیبات خاصی مانند P-selectin،
E-selectin، VCAM-۱ و ICAM-۱ از این نوع هستند و مانع پیشرفت مونوسیت به حالت ماكروفاژ می شود. غالبا این فرآیند تحت تاثیر اكسیدنیتریك قرار دارد. پروبوكل Probocol یكی از داروها از دسته VCAM-۱ است و مانع از پیشرفت ضایعه می شود. مهاركننده های دسته دوم این نوع داروها كه سبب افزایش HDL می شوند سبب ارتقای سطح HDL و كاهش سطح پلاسمایی LDL می شود.برخی از داروهای مهاركننده پروتئین های كلستریل ترانسفرآز CETP سبب افزایش HDL می شود. از نظر ژنتیكی، كاهش میزان CETP یكی از اهداف شركت های دارویی برای عرضه داروهای موثرتر است. داروهای با مولكول كوچك مانند Torcetrapib ساخت شركت فایزر كه همزمان با نوعی استاتین به كار برده خواهد شد، در حال حاضر در فاز III تحقیقات بالینی قرار دارد. GTT-۱۰۵ تولید شركت Tobacco-Roche ژاپن نوع دیگری از این دسته است.
شركت Avant راه دیگری را برای كاهش دادن سطح CETP در نظر گرفته است. آنها نوعی واكسن برای CETP به نام CETi-۱ ساخته اند كه سبب اتصال به CETP می شود. راه دیگری كه سبب افزایش سطح HDL می شود عبارت از افزایش میزان Apo-AI قابل دسترس است. Apo-AI نوعی آپولیپو پروتئین همراه HDL است. مشتقات فیبریك اسید مانند جمفیبروزیل و فنوفیبرات سبب افزایش فعالیت لیپوپروتئین لیپاز شده كه آن هم سبب افت سطح VLDL و كاهش سطح LDL می شود.
عوارض جانبی مانند بثورات جلدی، اختلال ریتم قلب و سنگ های صفراوی در مورد این نوع داروها به چشم خورده است. فنوباربیتال و پردنیزون نیز سطح HDL را افزایش می دهند ولی غالبا با عوارض مختلفی همراه هستند. نوع دیگری از درمان عبارت از افزایش سطح Apo-AI از طریق تزریق داخل وریدی نوعی پروتئین نوتركیب حاوی Apo-AI است. یافته های بالینی نشان می دهد كه این تركیب نه تنها سبب افزایش HDL می شود بلكه سبب كاهش پلاك آترواسكلروز نیز می شود. معذالك هنوز نگرانی هایی مربوط به این نوع پروتئین نوتركیب وجود دارد. كاربرد تقلیدكننده های Apo-AI در مدل های حیوانی تاثیرات مثبتی را نشان داده است. به طوری كه برخی پپتیدهای نوتركیب طراحی شده شبیه APO-AI سبب اعمال رفتار مشابه این پروتئین شده است. با ورود این نوع پپتیدهای طراحی شده بالطبع مزایایی نیز از حیث سادگی مولكول و ارزان بودن آن و كم بودن عوارض جانبی نسبت به تزریق پروتئین نوتركیب وجود دارد. PPAR در متابولیسم لیپیدها نقش موثری دارد.
به نظر می رسد كه آگونیست های PPARS مانند گلیتازون ها و فیبرات ها در ارتقای سطح پلاسمای HDL نقش دارند. این داروها در درمان دیابت نیز موثر هستند.نوع درمان دیگری كه وجود دارد عبارت از كاربرد آنتی بادی های علیه LDL اكسید شده OXLDL است. به نظر می رسد كه اكسیداسیون LDL یك فرآیند كلیدی در پاسخ های التهابی باشد و سبب بروز عوامل التهابی و تحریك سیستم ایمنی و ایجاد رادیكال های آزاد و نهایتا سبب اكسیداسیون های متوالی می شود. سال ها است كه محققین نقش ماكروفاژها و سلول های T شكل را در تشكیل پلاك دریافته اند. اغلب مردم به طور خود به خودی دارای آنتی بادی های علیه حالت اكسید شده LDL هستند و این سبب جلوگیری از آترواسكلروز می شود. به نظر می رسد كه نقش این آنتی بادی ها در پاك سازی LDL اكسید شده از دیوار شریان ها جنبه مثبتی باشد. طراحی انواعی از این آنتی بادی ها موضوعی برای ارائه داروهای جدید است. كاربرد برخی از این آنتی بادی ها در مطالعات حیوانی بسیار دلگرم كننده بوده است لذا كاربرد این نوع آنتی بادی ها در تشكیل و پاكسازی پلاك در دست تحقیق است. 
 
دكتر مرتضی پیرعلی دانشیار دانشكده داروسازی دانشگاه تهران
 
روزنامه شرق