نیاز به ارتباط با جهان اطلاعات و همچنین بی نیاز کردن کاربران از محدودیتهای مکانی و زمانی سال هاست مد نظر کارشناسان علم کامپیوتر و بخصوص مهندسین اینترنت است. وایمکس و استاندارد 802.16 برای شبکه های شهری را می توان آخرین راه حل برای پاسخ گویی به این نیازها دانست.
وایمکس (WiMAX) اصطلاحی ابداعی است که مخفف کلماتی است که به معنای قابلیت تبادل و استفاده اطلاعات در سطح جهانی برای دستیابی از طریق ماکروویو (Worldwide Interoperability for Microwave Access) می باشد.
تکنولوژی وایمکس با بردی برابر 50 کیلومتر و سرعت دسترسی معادل 70 مگا بیت بر ثانیه، در حال تکامل بخشیدن به فناوری باند پهن فعلی است. تقطه ضعف بزرگ باند پهن فعلی آن است که به دلیل نیاز به سیم کشی، نمیتوانند همه مناطق را پوشش دهند. زیرا امکان سیم کشی در همه جا وجود ندارد. فناوری وایمکس آمده تا این مشکل را مرتفع کند.
وایمکس می تواند امکان دسترسی به باند پهن را برای مشترکان معمولی و تجاری به صورت بی سیم فراهم کند. به طور خلاصه وایمکس سرویس اینترنت از طریق امواج رادیویی است که از سرویس دهنده به محل دریافت کننده منتقل می شود. شبکه های بنا شده با فن آوری وایمکس جز شبکه های بی سیم شهری محسوب می شود که به راحتی می تواند با وجود منطقه وسیعی که ایستگاههای وایمکس تحت پوشش قرار می دهند امکان استفاده از اینترنت پرسرعت را برای سازمانها، شرکت های تجاری و منازل مسکونی فراهم آورد.
از جمله ویژگی های وایمکس این است که علاوه بر داده، صدا و تصویر را نیز به خوبی پشتیبانی می کند و سرویسی که ارائه شود، دارای محدودیت حجمی و زمانی نیست. مهمترین ویژگی و مزیت وایمکس قابلیت سیار بودن آن است که موجب می شود بدون نیاز به هیچ واسطه سیمی مانند خطوط تلفن، ارتباطات را وارد لپ تاپ ها، رایانه های دستی و در نهایت گوشی های تلفن همراه کند.
[img width=217
Linkback: https://irmeta.com/meta/b622/t5857/