اگوست کنت را نخستين دانشمند اجتماعي مي شناسند که واژه "جامعه شناسي" را در اثر ارزنده خود بنام "درسهائي درباره فلسفه اثباتي" که در سال 1842 منتشرکرد، بکار برد، و آن را دانشي نو و علمي مستقل خواند. هدف کنت آفريدن يک علم طبيعي جامعه بود که بتواند دگرگونيهاي گذشته نوع بشر را تبين و آينده او را پيش بيني کند. او سعي داشت با بررسي "پويائي اجتماعي" يعني بررسي دگرگوني و پيشرفت، همچنين "ايستائي اجتماعي" يا نظم و ثبات جامعه را در هر زمان تاريخي معين نمايد.
مصاحبت سن سيمون و نظرات متفکراني چون "کندرسه ومنتسکيو" در افکار کنت اثر عميقي به جاي گذاشت و او را به انديشه ژرفي واداشت که "جامعه بشري نيز بايد با روش امور طبيعي مورد بررسي قرار گيرد."‌ آنگاه ما در مي يابيم که نظم و توافق اجتماعي تصادفي نيستند، بلکه مانند پديده هاي ديگر تابع قوانين تغيير ناپذير طبيعي هستند.
کنت ابتدا علم نوين خود را "فيزيک اجتماعي"‌ ناميد ولي بعد به عللي اصطلاح "جامعه شناسي" را براي آن انتخاب کرد،‌ علم جديد اجتماعي مورد نظر وي مي بايست در کارکردهايش براي نوع بشر، از الگوهاي علوم طبيعي پيروي کند، و براي بشر نفع ملموس داشته و در بهبود زندگي اجتماعي انسان نقش عمده اي داشته باشد.
http://www.fasleno.com/archives/introducing_great_characters/000427.php


Linkback: https://irmeta.com/meta/b428/t15010/