اغلب می شنویم که گفته می شه برای ازدواج، طرف مقابلت رو درست بشناس و ببین آدم زندگی هست یا نه تا یه وقت بی گدار به آب نزنی. اما آیا تا به حال فکر کردیم که اونقدر که تو فکر شناخت طرف مقابل هستیم، به خودمون هم فکر می کنیم یا نه؟ آیا ما اصلاً خودمونو می شناسیم؟ آیا ما خودمون آمادگی و شایستگی لازم و کافی رو برای ازدواج داریم و می تونیم یه فرد دیگه رو خوشبخت کنیم، آیا به اندازه کافی برای پذیرش مسئولیت های زندگی مشترک بزرگ شدیم؟...........یا نه؟............
لازمه که ما قبل از این که به فکر انتخاب و ازدواج بیفتیم، به خودشناسی دقیقی از خودمون دست پیدا کرده باشیم، نقاط قوت و ضعف خودمونو شناسایی کرده باشیم، نقاط ضعف خودمونو رفع یا حداقل کمرنگ کرده باشیم، نقاط قوت خودمونو پرورش داده و پررنگ کرده باشیم، موارد غیر قابل تغییر همچون برخی ویژگی های ظاهری غیر قابل تغییر در خودمونو با اعتماد به نفس و عزت نفس پذیرفته باشیم، مهارت های کلی زندگی و مهارت های اختصاصی زندگی مشترک رو پیدا کرده باشیم، تعهد و مسئولیت پذیری لازم رو برای ساختن یک زندگی مشترک در خودمون ایجاد کرده باشیم، مفهوم عمیق «ما بودن» رو در زندگی مشترک درک کرده باشیم و به طور کلی، پختگی لازم رو برای ورود به مرحله ازدواج پیدا کرده باشیم.
زمانی که من خودمو به گونه ای صحیح و دقیق شناخته باشم و با ابعاد وجودی، شخصیتی و فکری خودم به اندازه کافی آشنا شده باشم، قادرم که معیارها و اولویت های خودم رو به شکلی منطقی و شفاف برای خودم تعیین کنم و اونا را به صورت مکتوب دربیارم تا در مواجهه با افرادی که برای ازدواج سر راهم قرار می گیرن، تکلیفم با خودم مشخص باشه، بتونم درست و فکر شده انتخاب کنم و فردی رو برای زندگی مشترک برگزینم که حداقل، اولویت های اساسی منو برای ازدواج داشته باشه، نه این که باری به هر جهت پیش برم، با گیجی و سردرگمی انتخاب غلطی رو بکنم و بعد هم با ناکامی، شکست و انواع احساسات بد و منفی، به رابطه خودم با طرف مقابل پایان بدم و از اون جدا بشم.
لازمه که من ضمن این که خودمو کامل می شناسم و معیارهامو برای ازدواج مشخص می کنم، اگر زن هستم، جنس مرد و اگر مرد هستم جنس زن رو هم بشناسم. با تفاوت های روانشناختی جنس دیگه آشنا بشم و قدرت درک و شناخت خودمو در این زمینه بالا ببرم. من باید این مسئله رو درک کنم که اگه قراره همچنان مثل دوران تجردِ خودم زندگی و رفتار کنم و هیچ توجهی به تفاوت های بین دو جنس نداشته باشم، در زندگی مشترکم، موفق نخواهم بود. پس لازمه که مهارت های لازم رو برای برخورداری از یک زندگی مشترک سالم و سازنده بیاموزم. این کار هم در حال حاضر خیلی ساده ست. انواع و اقسام کتاب ها، منابع اینترنتی، کلاس ها، کارگاه ها و متخصصین متعهد آماده ان تا این آموزش ها رو به ما بدن. پس بهتره بهانه در دسترس نبودن منابع رو نیاریم و برای چیزی که به نفع خودمونه، حرکت و تلاش کنیم.
Linkback: https://irmeta.com/meta/b396/t20489/