کهکشان راه شیری
خورشید یکی از حدود 100000 میلیون ستاره کهکشان راه شیری است. کهکشان به صورت مسطح بوده و دارای یک صفحه اصلی می باشد که 100000 سال نوری قطر و 2000 سال نوری ضخامت دارد. در مرکز این سیستم تحدب ( برآمدگی ) کروی دیده می شود که حدود 15000 سال نوری قطر دارد.
اطراف این سیستم اصلی حفره کهکشانی وجود دارد که حداقل دارای قطر 100 کیلوپارسک است. هر پارسک معادل 3.26 سال نوری و هر کیلو پارسک معادل 1000 پارسک است.
این حفره دربر گیرنده تک ستارگان و خوشه های کروی است. این صفحه حول مرکز کهکشان می چرخد و در در منطقه محدب، خورشید نیاز به زمان 225 میلیون سال دارد تا یک دور چرخش انجام دهد.
اجرام موجود در حفره کهکشان دارای مداری بسیار مایل ( اریب ) بوده و با چرخش صفحه کهکشان همراهی ندارند. صفحه کهکشان عموما از اجرام جوان تشکیل شده و حتی شکل گیری ستارگان در آن ادامه دارد اما در حفره کهکشانی ستارگان مسن تر قرار دارند.
در فاصله یک پارسکی مرکز کهکشان متوسط فاصله ستارگان بیشتر از 1000 واحد نجومی ( هر واحد نجومی برابر فاصله خورشید تا زمین است ) نیست بنابراین در هر پارسک مکعب می تواند تا 10 میلیون ستاره وجود داشته باشد. در نزدیکی خورشید چگالی فقط 0.2 ستاره در هر پارسک مکعب است و در منطقه حفره چگالی بسیار کم می باشد.
[spoiler]منبع : سایت مرجع هوانوردی و هوافضای پارسی[/spoiler]
Linkback: https://irmeta.com/meta/b390/t5889/