با سلام
با توجه به اینکه قانون مدنی، یک قانون عام تلقی می شود لذا مفهوم عقد و قرارداد که در این قانون ذکر شده است بسیار موسع بوده و شامل هر قراردادی است که بین افراد منعقد می شود مگر قراردادهایی که احکام مشخصی در قوانین دیگر داشته باشند. مستحضرید که قرارداد کار مشمول یک قانون خاص تحت عنوان قانون کار منعقد می شود لذا در تدوین و عقد این قرارداد، احکام و الزامات این قانون خاص نسبت به احکام و الزامات قانون عام (یعنی قانون مدنی) رجحان خواهد داشت.
تصریحات فوق از این جهت است که عرض شود، هر چند که در قانون مدنی، خیاراتی از قبیل خیار شرط در باب عقود مختلف پیش بینی و تبین شده است اما بنا به احکام مندرج در قانون کار، این امکان وجود ندارد که در قرارداد مدت معین یا کار معین، خیار شرط جهت فسخ قرارداد لحاظ شود.
قانون مدنی
جلد اول - در اموال
کتاب دوم - در اسباب تملک
قسمت دوم - در عقود و معاملات و الزامات
باب سوم - در عقود معینه مختلفه
فصل اول - در بیع
مبحث پنجم - در خیارات و احکام راجعه به آن
فقره اول - در خیارات
ماده 396- خیارات از قرار ذیلند:
1- خیار مجلس.
2- خیار حیوان.
3- خیار شرط.
4- خیار تأخیر ثمن.
5- خیار رؤیت و تخلف وصف.
6- خیار غبن.
7- خیار عیب.
8- خیار تدلیس.
9- خیار تبعض صفقه.
10- خیار تخلف شرط.
...
سوم - در خیار شرط
ماده 399- در عقد بیع ممکن است شرط شود که در مدت معین برای بایع یا مشتری یا هر دو یا شخص خارجی اختیار فسخ معامله باشد.
با احترام