تالار تخصصی حسابداری

حبیب ا… صالحی

نقدی بر ماده ۳۱ برنامه توسعه پنجم و بخشنامه شماره ۶۰مستمری تامین اجتماعی و تفسیر ماده۷۷ قانون تامین اجتماعی

محاسبه میانگین در علم آمار:

• داده‌هایی که قصد محاسبه میانگین ساده از آن‌ها را داریم باید دارای ویژگی یا صفت مشترک بوده و همچنین از ارزش‌های یکسانی برخوردار باشند. چنانچه داده‌های آماری از ارزش‌های متفاوتی برخوردار باشند می‌بایستی به هرداده آماری وزنی اختصاص یابد و سپس داده‌های وزن دار شده را میانگین گیری نماییم که مورد اخیر را میانگین وزنی می‌نامند.

• در مدل به کار گرفته شده توسط صندوق تامین اجتماعی ارزش اسمی حق بیمه پرداخت شده در پنج سال آخر به روش میانگین ساده است نه میانگین وزنی.

• علت کاهش شدید مستمری بازنشستگان با دستمزد غیر متعارف بیشتر ناشی از عدم استفاده از میانگین وزنی است و نه نرخ رشد دستمزد.

• هر بیمه شده‌ای که تفاوت نرخ رشد افزایش دستمزد دوسال آخر با ۵سال آخر بیش از ۵ درصد (۵ در صد حداقل دستمزد مربوط به آن سال مبلغ اندکی است) باشد این نرخ رشد دستمزد غیر متعارف تلقی می‌گردد و احتمال وقوع این حالت برای بیمه شدگان خیلی زیاد است.

ارزش زمانی پول در علم اقتصاد:

• در ادبیات اقتصادی ارزش زمانی پول (ارزش گذشته- حال و آینده) در فرایند تصمیم سازی و تصمیم گیری از اهمیت بالایی برخوردار می‌باشد بویژه در کشور‌هایی که تورم دو رقمی را در چندین سال متوالی تجربه کرده‌اند به اهمیت آن افزوده می‌گردد. زیرا بر اساس گزارشات اقتصادی روند شاخص بهای کالا وخدمات روندی صعودی می‌پیماید و روز به روز به دلیل کاهش ارزش پول قدرت خرید شاغلینی که در مشاغلی با درآمد ثابت اشتغال به کار دارند بویژه مزد بگیران کاهش می‌یابد.

تعریف ارتقاء شغل:

• ارتقاء شغل عبارت است از احراز گروه (رده) شغلی بالا‌تر از گروه (رده) شغلی قبلی.

• همانگونه که از تعریف مندرج استنباط می‌شود می‌بایستی یک نظام طبقه بندی مشاغل وجود داشته باشد که بر اساس آن مشاغل مورد سنجش قرار گیرد اگر فردی از شغلی با گروه ۱۲ به شغلی با گروه۱۴منصوب گردد نوع حکم ارتقاء نامیده می‌شود.

• اما اگر کارگر در کارگاهی که فاقد طرح طبقه بندی باشد از آنجا که معیار و شاخصی برای تعیین گروه هر یک ازمشاغل وجود ندارد مجریان هر استنباطی که به نفعشان باشد از ارتقاء می‌نمایند.

مقایسه نرخ رشد دستمزد مدیران و متخصصین با نرخ رشد در الگوی مورد نظر تامین اجتماعی:

• بر اساس تبصره ذیل ماده ۶ دستور العمل اجرایی طرح طبقه بندی مشاغل متصدیان مشاغل مدیر و متخصصین همطراز از شمول جدول مزدخارج و تیین حقوق و مزایای آنان بر اساس طرح طبقه بندی صورت نمی‌گیرد حال تکلیف مقایسه نرخ رشد دستمزد انان با الگوریتم مورد عمل سازمان تامین اجتماعی چیست؟

مقایسه نرخ رشد دستمزد کارگران شاغل در کارگاه‌های متفاوت:

• بر اساس دستور العمل شماره ۱۲۰۹۶مورخ ۲۰/۰۴/۱۳۷۴معاونت تنظیم روابط کار وزارت کار وامور اجتماعی در صورتی که تعداد کارگران کارگاه کمتر از ۵۰ نفر باشد اجرای طرح طبقه بندی مشاغل الزامی نمی‌باشد و بعضا تعدادی از کارگاه‌های بالای ۵۰ نفر علی رغم الزامی بودن اجرای طرح طبقه بندی بنا به دلایلی فاقد طرح طبقه بندی مشاغل می‌باشند.

• متفاوت بودن ضریب ریالی جدول مزد در کارگاههای دارای طرح طبقه بندی مشاغل موجب تفاوت در سطح پرداخت به کارگران حتی با عناوین شغلی یکسان می‌شود و در کارگاههای فاقد طرح تفاوت سطح پرداخت عادی‌تر است.

• تغییر کارگاه کارگر بین کارگاهای دارای طرح و فاقد طرح طبقه بندی در طی ۵ سال پایان خدمت که معمولا منجر به تغییرات در حقوق ودستمزد کارگران می‌شود در روش جاری غالبا موجب غیر متعارف شدن نرخ رشد دستمزد آنان می‌گردد تغییر کارگاه عمدتا ناشی از انتخاب نیست بلکه ناشی از ضرورت و اجبار زندگی است.

محاسبه نرخ رشد دستمزد بیمه شدگانی که درسه سال ما قبل از دوسال اخر بیمار یا از بیمه بیکاری استفاده نموده و یا درمرخصی بدون حقوق بوده و یا سایر موارد مشابه:

• بر اساس قسمت آخرماده ۷۷ قانون تامین اجتماعی سازمان تامین اجتماعی در محاسبات مربوط به مستمری‌ها ملاک را بیمه‌پردازی بیمه شده قرار می‌دهد لذا چنانچه نرخ رشد دستمزد غیر متعارف باشد متناسب با ایامی که حق بیمه پرداخت نشده از ۵سال فرا‌تر می‌رود و حتی ممکن است تا ۸ سال و بیشتر هم برسد در این حالت مستمری محاسبه شده باتوجه به الگوی موردعمل ممکن است مبلغ مستمری با شدت بیشتری کاهش می‌یابد که حتی بعید نیست حتی در مواردی از حداقل دستمزد هم کمتر شود.

سابقه استفاده از ارزش حال پول در کشور:

• همانگونه که استحضار داریدارزش خسارت تاخیر تادیه- ارزش مهریه – ارزش دیه و اجرت خدمات و موارد مشابه در مراجع قضایی درهنگام پرداخت دین تبدیل به ارزش حال شده حال این سوال مطرح می‌شود با توجه به تغییرات زیاد ارزش حال ۵ سال آخر بیمه‌پردازی سازمان تامین اجتماعی از این روش در محاسبه مستمری بازنشستگانی که نرخ رشد دستمزد آنان غیر متعارف می‌شود استفاده نمی‌نماید.

بازه تغییرات نرخ رشد دستمزد:

• تفاوت نرخ رشد دستمزد دوسال آخر با پنج سال آخر نسبت به حداقل دستمزد سالهای مورد محاسبه در یک بازه از ۱ درصد تفاوت شروع می‌شود تا۳۰۰ درصد ادامه می‌یابد.

• تفاوت نرخ رشد ۵ درصد و کمتر متعارف شناسایی شده و مستمری بازنشستگان بر اساس میانگین ساده حق بیمه پرداختی در دوسال آخر محاسبه می‌شود.

• تفاوت نرخ رشد دستمزد بیش از ۵ درصد تا۳۰۰درصد (بیش از ۵ تا۳۰۰ درصد حداقل دستمزد مبلغ قابل توجهی است) غیر متعارف شناسایی شده و مستمری بازنشستگان براساس میانگین ساده حق بیمه پرداختی در۵ سال آخر محاسبه می‌گردد.

• تفاوت نرخ رشد دستمزد ۵ درصد با ۶درصد قابل تو جه نمی‌باشد (ا درصد حداقل دستمزد مبلغ ناچیزی است) مستمری بازنشستگی این دو مورد تفاوت قابل توجهی دارند زیرا اختلاف  ۵درصد متعارف و بر مبنای حق بیمه دوسال آخر و اختلاف ۶ درصد غیر متعارف بر مبنای حق بیمه۵ سال آخر محاسبه می‌شود.

• تفاوت نرخ رشد ۶ درصد با ۳۰۰درصد علی رغم اختلاف چشمگیر در تفاوت نرخ رشد (۲۹۴درصد تفاوت) و اختلاف زیاد مبلغ (مبلغ بیش از ۵ درصد تا۳۰۰ درصد حداقل دستمزد) بر اساس میانگین ساده حق بیمه پرداختی در ۵ سال آخر محاسبه می‌شود.

• پیشنهاد می‌نمایم تفاوت درصد‌ها ومبالغ تفاوت را از ۱ درصد تا ۳۰۰ درصد را با مبالغ مستمری محاسبه شده در روش جاری با هم مقایسه فرمایید تابه کنه روش واقف‌تر شوید.

• به خاطر اینکه اصل موضوع روشن‌تر شود فرض کنیم نرخ رشد دستمزد یک کارگر در هر سال طی مدت سی سال خدمت ۵ باشد یک بار مستمری این کارگر را بر مبنای دو سال و بار دیگر بر مبنای ۵ سال آخر خدمت محاسبه کنید و دو مقدار بدست آمده را با هم مقایسه کنیم تفاوت زیادی باهم دارد با وجود آنکه نرخ رشد هر سال این کارگر با هم مساوی است پس ریشه این تفاوت کجاست به نظر می‌رسد اشکالی در الگوریتم وجود دارد و آن اشکال برمی گردد به اینکه در این مدل تا مادامی که ارزش حال حق بیمه پرداختی در سالهای مورد محاسبه را در هنگام بازنشستگی لحاظ ننماییم این اشکال برطرف نمی‌گردد. شایان ذکر است در روش جاری هرچه مدت زمان سالهای مورد محاسبه جهت استخراج مبلغ مستمری افزایش یابد به‌‌ همان اندازه هم مبلغ مستمری نیز کاهش بیشتری خواهد یافت پس می‌توان نتیجه گرفت. کاهش مستمری بیمه شده قبل از آنکه ناشی از تغییر نرخ رشد باشد بیشتر ناشی از افزایش سنوات قابل محاسبه از دو سال به پنج سال است.

• با عنایت به اینکه روش محاسباتی از ابتدای سال ۱۳۹۰ تغییر کرده مستمری‌های دریافتی در سال۹۳ بازنشستگان هم شرایطی که قبل از سال ۹۰ و پس از سال ۹۰ بازنشسته شده‌اند و نرخ رشد دستمزد هردو غیر متعارف و مشابه باشد را با هم مقایسه کنید با وجود آنکه بازنشستگان سال ۹۰ به بعد در فاصله بین دو تاریخ بازنشستگی دریافت ننموده‌اند و حق بیمه هم پرداخت نموده‌اند نسبت به بازنشستگان قبل از سال۹۰ مستمری کمتری دریافت می‌نمایند.

مقایسه ماده ۳۱ برنامه توسعه پنجم و تفیسر ماده ۷۷قانون تامین اجتماعی

مستمری بازنشستگان مشمول قانون بازنشستگی پیش از موعد کارکنان دولت با ۲۵ سابقه بر اساس حق بیمه پرداختی در دو سال اخر بیمه‌پردازی سنوات ارفاقی (۲۹ و ۳۰) محاسبه می‌گردد با این تفسیر واجدین شرایط تفسیر ماده۷۷- (از شمول ماده ۳۱ برنامه توسعه پنجم و بخشنامه ۶۰ مستمری تامین اجتماعی خارج – پنج سال بیمه‌پردازی کمتر – پنج سال هم زود‌تر مستمری دریافت می‌نمایند) حال اگر مستمری مشمولین تفسیر ماده ۷۷ را با مستمری کسی که۳۰ سال بیمه‌پردازی داشته و نرخ رشد دستمزدش در دوسال آخر۶ درصد بیشتر از نرخ رشد ۵ سال اخر بوده و مستمری این فردبر اساس ۵ سال اخر محاسبه شده مقایسه کنید آیا این غیر مستقیم تنبیه مستمری بگیران با بیمه‌پردازی بیشتر نیست؟ آیا این از مصادیق معیار‌های چند گانه در باب یک موضوع مشترک تلقی نمی‌گردد؟

حساسیت سنجی
• به تفاوت نرخ رشد دستمزد ۵ درصد با ۶ درصد (۱ درصداختلاف) حساسیت نشان می‌دهیم از دیگر سو حساسیت خود را به تفاوت نرخ رشد ۶ درصد تا ۳۰۰درصد (۲۹۴درصد اختلاف) از دست داده‌ایم شاید نیاز باشد مجددا نظام باور‌ها و ارزشهای خود را در حساسیت سنجی بازمهندسی کنیم ناگفته پیداست که از نظر تامین اجتماعی تفاوت ۶ درصدتا ۳۰۰در صد در نرخ رشد دستمزد غیر متعارف از ارزش یکسانی برخوردار است که اگر اینگونه نبود مستمری بیمه شدگانی که تفاوت دستمزد غیر متعارفشان در این دامنه (بیشتر از۵ تا۳۰۰) درصد قرار دارند را به روش یکسان محاسبه نمی‌گردید.

پرسش حقوقی:

• آیا سازمان تامین اجتماعی به عنوان یکی از طرفین مدعی قانونا و عرفا می‌تواند (به ویژه در موارد اختلافی) بین بیمه شده و تامین اجتماعی (به علت تعارض منافع) اظهار نظر و رسیدگی کند یاخیر تفسیر این پرسش رابه اظهار نظر علمای حقوق واگذار می‌نماییم.

تفسیر ماده۳۱ قانون برنامه پنجم توسعه و تفسیر ماده ۷۷ تامین اجتماعی به طور هم زمان:
• باتوجه به اینکه تفسیر قوانین عادی در صلاحیت مجلس محترم شورای اسلامی می‌باشد لذا استدعا داریم نمایندگان محترم مجلس با تفسیر نحوه اجرای ماده ۳۱ قانون برنامه پنجم توسعه (نحوه محاسبه میانگین ساده یا وزنی و سایر موارد مبهم)  تفسیر ماده ۷۷ به طور هم زمان اقدام و به شیوه اجرای ماده‌های مذکور توسط واحد‌های اجرایی توجه بیشتری مبذول فرمایند و از بروز مشکلات بیشتر برای بازنشستگان وافزایش شکایت از واحد‌های اجرایی جلوگیری فرمایند.

پیشنهاد:

• کوتاه مدت
درصداختلاف نرخ رشد دستمزد دوسال آخر را بانرخ رشد ۵ سال آخر در حداقل دستمزد سال مورد محاسبه ضرب نموده و مبلغ حاصله را از مستمری محاسبه شده در دو سال آخر (به همین روش فعلی) کم کنید هرچه این اختلاف در بازه (۱ درصد تا ۳۰۰ درصد) بیشتر باشد مستمری دو سال آخر هم به‌‌ همان میزان کاهش بیشتری خواهد یافت وعدالت پرداخت به روشی منطقی متناسب با شدت افزایشات غیر متعارف تغییر خواهد کرد و از کاهش شدید و ناگهانی مستمری‌هایی با درصد‌های کم جلوگیری می‌شود.

• بلند مدت
در هنگام صدور احکام بازنشستگی بر اساس تاریخ اجرای حکم برای هر یک از ماه‌ها یا سالهای بیمه‌پردازی یک ضریب متناسب با ارزش حال حق بیمه پرداختی در سنوات گذشته بر مبنای نرخ تورم اعلام شده توسط بانک مرکزی انتخاب گردد که این ضریب ارزش مبالغ حق بیمه پرداختی در سالهای قبل را به حال (تاریخ اجرای حکم بازنشستگی) تبدیل نموده و سپس اقدام به میانگین‌گیری از حق بیمه‌های پرداختی در سال‌های مبنای محاسبه می‌گردد در بدو امر این روش برای سه سال آخر و سپس پس از گذشت هر سال یک سال به مبنای محاسبه سال‌ها افزوده گردد تا در ‌‌نهایت به ۳۰ یا ۳۵ سال برسد.

در روش پیشنهادی کارگران متمایل به پرداخت حق بیمه بیشر در کل سنوات بیمه‌پردازی و سازمان تامین اجتماعی از منابع درآمدی آن در سالهای آتی بیشتر برخوردار می‌گردد و دیگر نیازی به این همه تفسیر و شاخص قرار دادن عوامل فرعی همچون نرخ رشد دستمزد که خود از متغییر‌های اصلی دیگری اثر می‌پذیرد نیست و فضای آرامشی درتعامل بین بیمه شدگان وتامین اجتماعی فراهم می‌گردد.


با تشکر واحترام


بازنشستگی (مواد۷۶ تا ۷۹)


ماده‌ ۷۶ـ

مشمولین‌ این‌ قانون‌ در صورت‌ حائز بودن‌ شرایط‌ زیر حق‌ استفاده‌ از مستمری‌ بازنشستگی‌ را خواهند داشت‌.

۱ـ حداقل‌ ده‌ سال‌ حق‌ بیمه‌ مقرر را قبل‌ از تاریخ‌ تقاضای‌ بازنشستگی‌ پرداخته‌ باشند. (به جزء ۳ بند (ب) قانون اصلاح تبصره ۲ همین ماده رجوع شود)

۲ـ سن‌ مرد به‌ شصت‌ سال‌ تمام‌ و سن‌ زن‌ به‌ پنجاه‌وپنج‌ سال‌ تمام‌ رسیده‌ باشد.

تبصره‌ ـ در مورد افرادی‌ که‌ قبل‌ از تقاضای‌ بازنشستگی‌ حداقل‌ مدت‌ بیست‌ سال‌ متوالی‌ یا بیست‌ و پنج‌ سال‌ متناوب‌ در مناطق‌ بد آب‌ و هوا کار کرده‌اند و یا آنکه‌ به‌ کارهای‌ سخت‌ و مخل‌ سلامتی‌ (زیان‌آور) اشتغال‌ داشته‌اند سن‌ بازنشستگی‌ پنجاه‌ و پنج‌ سال‌ تمام‌ خواهد بود. کسانی‌ که‌ سی‌ سال‌ تمام‌ کار کرده‌ و حق‌ بیمه‌ مقرر را به‌ سازمان‌ پرداخته‌ باشند در صورت‌ داشتن‌ پنجاه‌ و پنج‌ سال‌ تمام‌ می‌توانند تقاضای‌ مستمری‌ بازنشستگی‌ کنند. مناطق‌ بد آب‌ و هوا و کارهای‌ زیان‌آور به‌ موجب‌ آیین‌نامه‌ مربوط‌ مصوب‌ هیأت‌ وزیران‌ تعیین‌ خواهد شد.

(این تبصره با قانون اصلاح مواد ۷۲ و ۷۷ و تبصره ماده ۷۶ قانون تأمین اجتماعی … مصوب ۱۶/۱۲/۱۳۷۱ اصلاح شده است که متن آن عبارتست از:

تبصره ۱- کسانی که ۳۰ سال تمام کار کرده و در هر مورد حق بیمه مدت مزبور را به سازمان پرداخته باشند در صورتیکه سن مردان ۵۰ سال و سن زنان ۴۵ سال تمام باشد می‌توانند تقاضای مستمری بازنشستگی نمایند.

تبصره ۲- افرادی که حداقل ۲۰ سال متوالی و ۲۵ سال متناوب در مناطق بد آب و هوا کار کرده و یا آنکه به کارهای سخت و زیان‌آور (مخل سلامتی) اشتغال داشته باشند و در هر مورد حق‌بیمه مدت مزبور را به سازمان پرداخته باشند در صورتیکه سن مردان ۵۰ سال و سن زنان ۴۵ سال تمام باشد می‌توانند تقاضای مستمری بازنشستگی نمایند. مناطق بد آب و هوا و کارهای سخت و زیان‌آور به موجب آیین‌نامه مربوطه خواهد بود. افزایش هزینه ناشی از این تبصره از کاهش هزینه سازمان ناشی از اجراء تبصره ۱ همین ماده تأمین خواهد شد).

(این تبصره تغییر یافته نیز در مورخ ۱۴/۷/۸۰ به موجب قانون اصلاح تبصره ۲ الحاقی ماده ۷۶ قانون اصلاح مواد ۷۲ و ۷۷ و تبصره ماده ۷۶ قانون تأمین اجتماعی مصوب ۱۳۵۴ و الحاق دو تبصره به ماده ۷۶ مصوب ۱۳۷۱ در مورد کارهای سخت و زیان‌آور اصلاح شده است متن تبصره جدید عبارتست از:

قانون «اصلاح تبصره ۲ الحاقی ماده ۷۶ قانون اصلاح مواد ۷۲ و ۷۷ و تبصره ماده ۷۶ قانون تأمین‌اجتماعی مصوب ۱۳۵۴ و الحاق دو تبصره به ماده ۷۶ مصوب ۱۳۷۱» (مصوب ۱۴/۷/۱۳۸۰):

ماده واحده ـ تبصره ۲ الحاقی ماده ۷۶ قانون اصلاح مواد ۷۲ و ۷۷ و تبصره ماده ۷۶ قانون تأمین‌اجتماعی مصوب ۱۳۵۴ و الحاق دو تبصره به ماده ۷۶ مصوب ۱۶/۱۲/۱۳۷۱ به شرح زیر اصلاح می‌شود:

تبصره ۲-

الف) کارهای سخت و زیان آور کارهایی است که در آنها عوامل فیزیکی، شیمیایی، مکانیکی و بیولوژیکی محیط کار، غیر استاندارد بوده و در اثر اشتغال کارگر تنشی به مراتب بالاتر از ظرفیتهای طبیعی (جسمی و روانی) در وی ایجاد گردد که نتیجه آن بیماری شغلی و عوارض ناشی از آن بوده و بتوان با بکارگیری تمهیدات فنی، مهندسی، بهداشتی و ایمنی و غیره صفت سخت و زیان آور بودن را از آن مشاغل کاهش یا حذف نمود.

۱- کارفرمایان کلیه کارگاههای مشمول قانون تأمین اجتماعی که تمام یا برخی از مشاغل آنها حسب تشخیص مراجع ذیربط سخت و زیان آور اعلام گردیده یا خواهند گردید، مکلفند ظرف دو سال از تاریخ تصویب این قانون نسبت به ایمن سازی عوامل شرایط محیط کار مطابق حد مجاز و استانداردهای مشخص شده در قانون کار و آیین‌نامه‌های مربوطه و سایر قوانین موضوعه در این  زمینه اقدام نمایند.

۲- کارفرمایان کارگاههای مشمول قانون تأمین اجتماعی مکلفند قبل از ارجاع کارهای سخت و زیان آور به بیمه شدگان، ضمن انجام معاینات پزشکی آنان از لحاظ قابلیت و استعداد جسمانی متناسب با نوع کارهای رجوع داده شده (موضوع ماده ۹۰ قانون تأمین‌اجتماعی)، نسبت به انجام معاینات دوره‌ای آنان که حداقل در هر سال نباید کمتر از یک بار باشد، نیز به منظور آگاهی از روند سلامتی و تشخیص به هنگام بیماری و پیشگیری از فرسایش جسمی و روحی اقدام نمایند. وزارتخانه‌های بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و کار و امور اجتماعی مکلفند تمهیدات لازم را در انجام این بند توسط کارفرمایان اعمال نمایند.

ب ـ حمایتها

۱- افرادی که حداقل بیست سال متوالی و بیست و پنج سال متناوب در کارهای سخت و زیان‌آور (مخل سلامت) اشتغال داشته باشند و در هر مورد حق بیمه مدت مزبور را به سازمان پرداخته باشند می‌توانند تقاضای مستمری بازنشستگی نمایند. هر سال سابقه پرداخت حق بیمه در کارهای سخت و زیان‌آور یک و نیم سال محاسبه خواهد شد.(لینک مرتبط)

 

 

 

2- در صورتی که بیمه‌شدگان موضوع این تبصره قبل از رسیدن به سابقه مقرر در این قانون دچار فرسایش جسمی و روحی ناشی از اشتغال در کارهای سخت و زیان آور گردند با تأیید کمیسیونهای پزشکی (موضوع ماده ۹۱ قانون تأمین اجتماعی) به هر میزان سابقه خدمت از مزایای مندرج در این تبصره برخوردار خواهند شد.

۳- در مورد سایر بیمه‌شدگان حداقل سابقه پرداخت حق بیمه برای استفاده از مستمری بازنشستگی از تاریخ تصویب این قانون هر سال یک سال افزایش خواهد یافت تا آنکه این حداقل به بیست سال تمام برسد.

۴- از تاریخ تصویب این قانون جهت مشمولان این تبصره، چهاردرصد (۴%) به نرخ حق بیمه مقرر در قانون تأمین اجتماعی افزوده خواهد شد که آن هم در صورت تقاضای مشمولان قانون، به طور یکجا یا به طور اقساطی توسط کارفرمایان پرداخت خواهد شد.

۵- تشخیص مشاغل سخت و زیان آور و نحوه احراز توالی و تناوب اشتغال، نحوه تشخیص فرسایش جسمی و روحی و سایر موارد مطروحه در این تبصره به موجب آیین‌نامه‌ای خواهد بود که حداکثر ظرف مدت چهار ماه توسط سازمان تأمین اجتماعی و وزارتخانه‌های کار و امور اجتماعی و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تهیه و به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.

۶- بیمه‌شدگانی که دارای سابقه پرداخت حق بیمه در کارهای سخت و زیان‌آور به تاریخ قبل از تاریخ تصویب این قانون باشند می‌توانند با استفاده از مزایای این قانون درخواست بازنشستگی نمایند در این صورت با احراز شرایط توسط بیمه شده کارفرمایان مربوطه مکلفند حق بیمه مربوطه و میزان مستمری برقراری را تا احراز شرایط مندرج در تبصره ۲ همچنین چهار درصد (۴%) میزان مستمری برقراری نسبت به سنوات قبل از تصویب این قانون را یکجا به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت نمایند.

قانون فوق مشتمل بر ماده واحده در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ سی‌ام بهمن ماه یکهزار و سیصد و هفتاد و نه مجلس شورای اسلامی تصویب و جزء ۱ و ۳ بند (ب) تبصره ۲ آن در تاریخ ۱۴/۷/۱۳۸۰ عیناً به تصویب نهائی مجمع تشخیص مصلحت نظام رسیده است). (آیین نامه در صفحه ۳۸۴ درج شده است)

تبصره ۳- بیمه‌شدگانی که دارای ۳۵ سال تمام سابقه پرداخت حق بیمه باشند می‌توانند بدون در نظرگرفتن شرط سنی مقرر در قانون تقاضای بازنشستگی نمایند. (اصلاحی ۱۶/۱۲/۱۳۷۱).

(تبصره ۴ به موجب ماده واحده الحاق یک تبصره به ماده ۷۶ قانون تأمین‌اجتماعی مصوب ۱/۷/۱۳۷۶ اضافه شده است. متن تبصره عبارتست از:

تبصره ۴- زنان کارگر با داشتن ۲۰ سال سابقه کار و ۴۲ سال سن به شرط پرداخت حق‌بیمه با ۲۰ روز حقوق می‌توانند بازنشسته شوند).

- رأی شماره۶۷۴ مورخ ۹۱/۱۱/۴هیأت عمومی دیوان عدالت اداری (تعیین مستمری بازنشستگی ناشی از قانون بازنشستگی پیش از موعد با لحاظ دو سال آخر سنوات واقعی خدمت مستخدم)

ماده‌ ۷۷ـ

میزان‌ مستمری‌ بازنشستگی‌ عبارت‌ است‌ از یک‌ سی‌وپنجم‌ متوسط‌ مزد یا حقوق‌ بیمه‌شده‌ ضرب در سنوات‌ پرداخت‌ حق‌ بیمه‌ مشروط‌ بر آنکه‌ از صددرصد متوسط‌ مزد یا حقوق‌ تجاوز ننماید.

(این ماده حسب قانون اصلاح مواد ۷۲ و ۷۷ و تبصره ۷۶ قانون تأمین اجتماعی مصوب ۱۶/۱۲/۱۳۷۱تغییر کرده است. متن جدید عبارتست از:

ماده ۷۷-  میزان مستمری بازنشستگی عبارتست از یک سی‌ام متوسط مزد یا حقوق بیمه‌شده ضرب در سنوات پرداخت حق بیمه مشروط بر آنکه از (۳۰/۳۵) سی و پنج، سی‌ام متوسط مزد یا حقوق تجاوز ننماید.

تبصره‌ ـ متوسط‌ مزد یا حقوق‌ برای‌ محاسبه‌ مستمری‌ بازنشستگی‌ عبارت‌ است‌ از مجموع‌ مزد یا حقوق‌ بیمه‌ شده‌ که‌ براساس‌ آن‌ حق‌ بیمه‌ پرداخت‌ گردیده‌ ظرف‌ آخرین‌ دو سال‌ پرداخت‌ حق‌بیمه‌ تقسیم‌ بر بیست‌ و چهار).

ماده‌ ۷۸ـ

کارفرما می‌تواند بازنشستگی‌ بیمه‌شدگانی‌ را که‌ حداقل‌ پنج‌ سال‌ پس‌ از رسیدن‌ به‌ سن‌ بازنشستگی‌ مقرر در این‌ قانون‌ به‌ کار خود ادامه‌ داده‌اند از سازمان‌ تقاضا نماید.

(به موجب قانون تنظیم بخشی از مقررات تسهیل نوسازی صنایع مصوب ۲۶/۵/۸۲، متن زیر به عنوان تبصره به این ماده اضافه شده است:

تبصره ـ سازمان تأمین اجتماعی موظف است با درخواست کارفرمایان واحدهای صنعتی دارای پروانه بهره‌برداری بیمه شدگانی را که حائز شرایط مقرر در ماده ۷۶ ق.ت.ا مصوب ۳/۴/۵۴ باشند بازنشسته نماید. چگونگی تأمین منابع مربوط به هزینه‌های احتمالی ناشی از اجرای این تبصره به تصویب دولت خواهد رسید).

ماده‌ ۷۹ـ

در مورد مستخدمین‌ شرکت‌های‌ دولتی‌ که‌ به‌ موجب‌ قانون‌ اکثریت‌ سهام‌ آنها متعلق‌ به‌ بخش‌ خصوصی‌ شده‌ یا بشود به‌ ترتیب‌ زیر رفتار خواهد شد:

۱ـ مستخدمین‌ مشمول‌ ماده‌ ۳۳ مقررات‌ استخدامی‌ شرکت‌های‌ دولتی‌ و مستخدمین‌ شرکت‌های‌ دولتی‌ که‌ مشمول‌ مقررات‌ بازنشستگی‌ و وظیفه‌ خاص‌ بوده‌اند تابع‌ مقررات‌ بازنشستگی‌ و وظیفه‌ مورد عمل‌ خود خواهند بود.

۲ـ مستخدمین‌ شرکت‌های‌ دولتی‌ که‌ مشمول‌ قانون‌ بیمه‌های‌ اجتماعی‌ هستند مشمول‌ مقررات‌ این‌ قانون‌ خواهند شد.

۳ـ سایر مستخدمین‌ تابع‌ مقررات‌ قانون‌ حمایت‌ کارمندان‌ در برابر اثرات‌ ناشی‌ از پیری‌ و ازکارافتادگی‌ و فوت‌ خواهند شد. (مشمولین قانون حمایت کارمندان … به دلیل الغاء تبصره ۳ ماده ۱۱ قانون تشکیلات وزارت بهداری مصوب ۱۷/۱/۱۳۶۵ مشمول قانون تأمین اجتماعی قرار گرفته‌اند)

۴ـ نحوه‌ احتساب‌ سوابق‌ خدمت‌ دولتی‌ مستخدمین‌ مذکور در بندهای‌ ۱ و ۳ و میزان‌ پرداخت‌ کسور بازنشستگی‌ توسط‌ مستخدم‌ و کارفرما و همچنین‌ ترتیب‌ تعیین‌ حقوق‌ بازنشستگی‌ و وظیفه‌ مستخدمین آنان‌ به‌ موجب‌ آئین‌نامه‌ای‌ خواهد بود که‌ توسط‌ وزارت‌ رفاه‌ اجتماعی‌ با همکاری‌ سازمان‌ اموراداری‌ و استخدامی‌ کشور به‌ تصویب‌ شورای‌ عالی‌ تأمین‌اجتماعی‌ می‌رسد. (آیین نامه در صفحه ۲۹۸ درج شده است) (نیز به قانون نقل و انتقال حق بیمه و بازنشستگی مصوب ۲۷/۳/۱۳۶۵ مراجعه شود)



Linkback: https://irmeta.com/meta/b286/t19344/