تالار تخصصی حسابداری

با سلام
اگر کسی میرود بیرون از شرکت یا ماموریت بهش میگن برگ مرخصی ویا  ماموریت داشته باشی چون اگر اتفاقی بیفته بگن برای کار شرکت بوده   
حالا سوال اینه کسی که بیمه داره و بعد از زمان کاری در شرایطی که تو محیط کار نیست اتفاقی براش بیفته وکسی که در محیط کار براش اتفاقی بیفته چه فرقی داره ؟

Linkback: https://irmeta.com/meta/b286/t13272/

با تشکر
یعنی منظورتون اینه که درخارج محیط کار باید استعلاجی بگیری وهزینه های درمان هم برعهده خودته ولی درداخل محیط کار همه هزینه ها برعهده کارفرما وبیمه است ونیازی به مرخصی استعلاجی نیست درسته ؟ 
آیا فقط همین آیا اگر کسی در محیط داخل یا خارج از محیط کار براش اتفاقی بیفته واز کار افتاده بشه به هر دوشون بازنشستگی تعلق میگیره ؟ چه فرقی دارن

 ببخشيد ظاهرا يافت نشد كپي لينك در ذيل آورده ميشود .

وزرای عضو کار گروه موضوع تصویب نامه شماره ۷۲۸۸۴/ت۳۴۴۵۲هـ مورخ ۹/۱۱/۱۳۸۴ در جلسه مورخ ۱۷/۸/۱۳۸۵ به استناد ماده ۳۳ قانون کار ـ مصوب ۱۳۶۹ ـ و با رعایت تصویب نامه یادشده ضوابط تشخیص موارد ازکارافتادگی کلی و جزیی و یا بیماری‌های ناشی از کار یا ناشی از غیرکار و فوت کارگر و میزان قصور کارفرما در انجام وظایف محوله قانونی که منجر به خاتمه قرارداد کار می‌شود، را به شرح زیر تصویب نمودند:

.

ضوابط تشخیص موارد ازکارافتادگی کلی و جزیی و یا بیماری‌های ناشی از کار یا ناشی از غیرکار و فوت کارگر و میزان قصور کارفرما در انجام وظایف محوله قانونی که منجر به خاتمه قرارداد کار می‌شود.

 .

ماده ۱‌ـ

تشخیص موارد ازکارافتادگی کلی و جزیی  و یا بیماری‌های ناشی از کار یا ناشی از غیرکار به استناد قانون تأمین اجتماعی به عهده کمیسیون‌های پزشکی مندرج در قانون یادشده خواهد بود.

 .

  تبصره ۱- در موارد ازکارافتادگی کلی، جزیی و فوت کارگر (ناشی از کار یا ناشی از غیرکار) مطابق شرایط مقرر در قانون تأمین اجتماعی عمل می‌شود.
 .

  تبصره ۲- در مورد کارگاههای مشمول قانون کار که مشمول قانون تأمین‌اجتماعی نمی‌‌باشند مقررات صندوق بازنشستگی مربوط حاکم خواهد بود.
 .

ماده ۲-

بررسی حوادث ناشی از کار و تعیین میزان قصور کارفرما به عهده کار گروهی متشکل از نمایندگان وزارتخانه‌های کار و امور اجتماعی، رفاه و تأمین‌اجتماعی و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با عنایت به موارد زیر خواهد بود:

 .

الف ـ برای تأمین حفاظت و سلامت و بهداشت کارگران در محیط کار، وسایل و امکانات لازم توسط کارفرما تهیه و در اختیار آنان قرار داده شده باشد.

 .

ب ـ ضرورت و چگونگی کاربرد وسایل مذکور به کارگران آموزش داده شده باشد.

 .

ج ـ کارفرما درخصوص استفاده از وسایل حفاظتی و بهداشت فردی و رعایت مقررات از ناحیه کارگر تذکرات لازم را داده و علامات هشداردهنده لازم را در مکانهای مناسب نصب نماید.

 .

د ـ کارگر ملزم به استفاده و نگهداری از وسایل حفاظتی و بهداشتی فردی و اجرای دستورالعمل‌های مربوط به کارگاه و مصوبات شورای عالی حفاظت فنی است.

 .

  تبصره ـ در صورت اعتراض به گزارش حوادث ناشی از کار و میزان قصور از سوی هر یک از طرفین (کارگر و کارفرما) بازرسان کار یا هیأتهای کارشناسی بازرسی کار موظف به بررسی موضوع و اظهارنظر می‌باشند.
 .

 ماده ۳ -

بررسی بیماری‌های ناشی از کار یا ناشی از غیرکار و تشخیص کار ارجاع شده مناسب با وضعیت جسمی و روحی به عهده کمیسیون پزشکی سازمان تأمین‌اجتماعی و تعیین میزان قصور کارفرما در بروز بیماری ناشی از کار با عنایت به نظریه کمیسیون پزشکی به عهده کارشناسان بهداشت کار وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است.

 .

ماده‌ ۴-

در صورتی که تخلف از انجام تکالیف قانونی سبب وقوع حادثه شود و منجر به عوارضی مانند نقص عضو و یا فوت کارگر گردد مطابق احکام دادگاه با کارفرمای متخلف رفتار می‌شود.

 .

ماده ۵-

کارفرمایان مکلفند برای پیشگیری از بروز حوادث و بیماری‌های شغلی نسبت به ایمن سازی محل کار مطابق با حد مجاز استانداردهای مشخص شده در قانون کار و آیین‌نامه‌های حفاظتی و بهداشتی مصوب وزارتخانه‌های کار و امور اجتماعی، بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و شورای عالی حفاظت فنی اقدام نمایند.

 .

این تصویب نامه در تاریخ ۱۳/۱۲/۱۳۸۵ به تأیید مقام محترم ریاست جمهوری رسیده است.

ماده‌ ۵۴ـ

بیمه‌شدگان‌ و افراد خانواده‌ آنها از زمانی‌ که‌ مشمول‌ مقررات‌ این‌ قانون‌ قرار می‌گیرند در صورت‌ مصدوم‌ شدن‌ براثر حوادث‌ یا ابتلا به‌ بیماری‌ می‌توانند از خدمات‌ پزشکی‌ استفاده‌ نمایند. خدمات‌ پزشکی‌ که‌ به‌ عهده‌ سازمان‌ تأمین‌ خدمات‌ درمانی‌ است‌ شامل‌ کلیه‌ اقدامات‌ درمانی‌ سرپایی‌، بیمارستانی‌، تحویل‌ داروهای‌ لازم‌ و انجام‌ آزمایشات‌ تشخیص‌ طبی‌ می‌باشد. (با توجه به انحلال سازمان تأمین خدمات درمانی مفاد این ماده صرفاً مربوط به سازمان تأمین اجتماعی است)




ماده‌ ۵۵ـ

خدمات‌ درمانی‌ موضوع‌ این‌ قانون‌ به‌ دو صورت‌ انجام‌ می‌گیرد:

الف‌) روش‌ مستقیم‌ برای‌ بیمه‌شدگانی‌ که‌ از پزشک‌، درمانگاه‌، بیمارستان‌ها و سایر امکانات‌ درمانی‌ متعلق‌ به‌ این‌ سازمان‌ استفاده‌ می‌نمایند.

ب‌) روش‌ غیرمستقیم‌ برای‌ بیمه‌شدگانی‌ که‌ در انتخاب‌ پزشک‌، درمانگاه‌، بیمارستان‌ آزادی‌ عمل‌ خواهند داشت‌ و سازمان‌ تعهدات‌ درمانی خود را از طریق‌ خرید خدمات‌ درمانی‌ انجام‌ می‌دهد.

تبصره‌ ـ  ضوابط‌ استفاده‌ از روش‌های‌ فوق‌ طبق‌ آئین‌نامه‌ای‌ که‌ ظرف‌ شش ماه‌ از تاریخ‌ تصویب‌ این‌ قانون‌ تهیه‌ و به‌ تصویب‌ شورای‌ فنی‌ سازمان‌ تأمین‌ خدمات‌ درمانی‌ خواهد رسید تعیین‌ می‌گردد.

(ماده ۵۵ به استناد لایحه قانونی اصلاح ماده ۵۵ قانون تأمین اجتماعی مصوب ۴/۷/۱۳۵۸ تغییر کرده است. متن قانون به شرح زیر است:

ماده واحده ـ به وزارت بهداری و بهزیستی اجازه داده می‌شود که ماده ۵۵ قانون تأمین‌اجتماعی (بند الف، ب و تبصره آن) مصوب ۱۰/۵/۱۳۵۴ را که به شرح زیر تغییر داده می‌شود به مورد اجرا درآورد:

الف) اولویت درمان به روش درمان مستقیم داده شود.

ب) استفاده از روش درمان غیرمستقیم با اختیار و تشخیص وزارت بهداری و بهزیستی به موجب آیین‌نامه‌ای خواهد بود که وزارت بهداری و بهزیستی ظرف مدت ۱۵ روز پس از تصویب این ماده واحده تهیه و به مرحله اجرا در خواهد آمد).

قابل ذکر است با تصویب قانون الزام سازمان تامین اجتماعی به اجرای بند های الف و ب ماده ۳ قانون تامین اجتماعی مصوب ۲۱/۸/۶۸ ، تعهدات مذکور در مواد ۵۴،۵۵،۵۷،۵۸ به سازمان تامین اجتماعی محول شده است. قانون مذکور در ذیل ماده ۹ آمده است.

همچنین بموجب «قانون الزام سازمانهای بیمه‌گر درمانی به پرداخت خسارتهای متفرقه» مصوب ۱۶/۷/۱۳۸۵، سازمان مکلف به پرداخت هزینه‌های درمان بستری بیماران بیمه شده به میزان تعرفه دولتی در صورت رجوع به بخش‌های درمانی  دولتی، خصوصی و خیریه شده است که متن آن به شرح زیر می‌باشد:

ماده واحده – سازمانهای بیمه گر از تاریخ تصویب این قانون موظف هستند  نسبت به پرداخت هزینه‌های درمان بستری بیماران بیمه شده به میزان تعرفه دولتی در بخش‌های مختلف دولتی، خصوصی و خیریه اقدام نمایند.


تبصره ۱- با توجه به ماده ۱۷ قانون بیمه همگانی، بیمارستانهای خصوصی حسب در خواست سازمان‌های بیمه‌گر پایه، ملزم به عقد قرارداد با آن سازمانها بوده و ملاک پرداخت سازمانهای بیمه گر، تعرفه‌های دولتی مصوب هیأت وزیران خواهد بود.


تبصره ۲- حداکثر هزینه‌های دریافتی از بیماران در بیمارستان های خصوصی بر اساس تعرفه مصوب بخش خصوصی در هر سال می باشد.

ماده‌ ۵۶ـ

به‌ منظور توان‌بخشی‌، ترمیم‌ و تجدید فعالیت‌ بیمه‌شدگان‌ آسیب‌دیده‌ که‌ قدرت‌ کار اولیه‌ خود را از دست‌ داده‌اند سازمان‌ تأمین‌ خدمات‌ درمانی‌ برای‌ اشتغال‌ آنها به‌ کارهای‌ مناسب‌ دیگر طبق‌ آیین‌نامه‌ها یی‌ که‌ از طرف‌ شورای‌ فنی‌ سازمان‌ مذکور پیشنهاد و به‌ تصویب‌ شورای‌ عالی‌ سازمان‌ خواهد رسید از طریق‌ مؤسسات‌ حرفه‌ای‌ معلولین‌ اقدام‌ خواهد نمود. (به موجب قانون الزام سازمان ….. این تعهدات به سازمان تأمین اجتماعی محول شده است)

ماده‌ ۵۷ـ

در صورتی‌ که‌ معالجه‌ بیمار مستلزم‌ انتقال‌ او از روستا یا از شهرستان‌ به‌ شهرستان‌ دیگر باشد ترتیب‌ نقل‌ و انتقال‌ طبق‌ ضوابطی‌ خواهد بود که‌ از طرف‌ سازمان‌ تأمین‌ خدمات‌ درمانی‌ پیشنهاد و به‌ تصویب‌ شورای‌ فنی‌ سازمان‌ مذکور می‌رسد. (با توجه به انحلال سازمان تأمین خدمات درمانی مفاد این ماده صرفاً مربوط به سازمان تأمین اجتماعی است)

ماده‌ ۵۸ـ

افراد خانواده‌ بیمه‌شده‌ که‌ از کمک‌های‌ مقرر در ماده‌ ۵۴ این‌ قانون‌ استفاده‌ می‌کنند عبارتند از:

۱ـ همسر بیمه‌شده‌.

۲ـ شوهر بیمه‌شده‌ در صورتی‌ که‌ معاش‌ او توسط‌ بیمه‌شده‌ زن‌ تأمین‌ می‌شود و سن‌ او از شصت‌ سال‌ متجاوز باشد یا طبق‌ نظر کمیسیون‌ پزشکی‌ موضوع‌ ماده‌ ۹۱ این‌ قانون‌ ازکارافتاده‌ شناخته‌ شود.

۳ـ فرزندان‌ بیمه‌شده‌ که‌ دارای‌ یکی‌ از شرایط‌ زیر باشند:

الف‌) کمتر از هجده‌ سال‌ تمام‌ داشته‌ باشند و در مورد فرزندان‌ اناث‌ به‌ شرط‌ نداشتن‌ شوهر تا بیست‌ سالگی‌ و یا منحصراً طبق‌ گواهی‌ یکی‌ از مؤسسات‌ رسمی‌ آموزشی‌ به‌ تحصیل‌ اشتغال‌ داشته‌ باشند.

ب) در اثر بیماری‌ یا نقص‌ عضو طبق‌ گواهی‌ سازمان‌ تأمین‌ خدمات‌ درمانی‌ قادر به‌ کار نباشند. (با توجه به انحلال سازمان تأمین خدمات درمانی مفاد این ماده صرفاً مربوط به سازمان تأمین اجتماعی است)

(به موجب بند ج تبصره ۱ ماده ۱ قانون تنظیم خانواده و جمعیت مصوب ۲۶/۲/۱۳۷۲، در مورد چگونگی استفاده فرزندان چهارم و بعد بیمه شده از خدمات درمانی تغییراتی به عمل آمده است که متن آن به شرح زیر می باشد):

«بند ج – حق بیمه فرزندان (موضوع ماده ۵۸ قانون تامین اجتماعی مصوب ۱۳۵۴) برای فرزندان چهارم و بعد که پس از یکسال از تصویب این قانون متولد می‌شوند، به صورت جداگانه تعیین و مطابق تعرفه تامین اجتماعی از بیمه شده دریافت می‌گردد».

۴ـ پدر و مادر تحت‌ تکفل‌ بیمه‌شده‌ مشروط‌ بر اینکه‌ سن‌ پدر از شصت‌ سال‌ و سن‌ مادر از پنجاه‌ و پنج‌ سال‌ متجاوز باشد و یا اینکه‌ به‌ تشخیص‌ کمیسیون‌های‌ پزشکی‌ موضوع‌ ماده‌ ۹۱ ازکارافتاده‌ باشند و در هرحال‌ از سازمان‌ مستمری‌ دریافت‌ ننمایند.

ماده‌ ۵۹ـ

بیمه‌شدگانی‌ که‌ تحت‌ معالجه‌ و یا درمان‌های‌ توان‌بخشی‌ قرار می‌گیرند و بنا به‌ تشخیص‌ سازمان‌ تأمین‌ خدمات‌ درمانی‌ موقتاً قادر به‌ کار نیستند به‌ شرط‌ عدم‌ اشتغال‌ به‌ کار و عدم‌ دریافت‌ مزد یا حقوق‌ استحقاق‌ دریافت‌ غرامت‌ دستمزد را با رعایت‌ شرایط‌ زیر خواهند داشت‌: (سازمان تأمین اجتماعی جایگزین سازمان تأمین خدمات درمانی شده است)

الف‌) بیمه‌شده‌ براثر حوادث‌ ناشی‌ از کار و غیرناشی‌ از کار یا بیماری‌های‌ حرفه‌ای‌ تحت‌ درمان‌ قرار گرفته‌ باشد.

ب) در صورتی‌ که‌ بیمه‌شده‌ به‌ سبب‌ بیماری‌ و طبق‌ گواهی‌ پزشک‌ احتیاج‌ به‌ استراحت‌ مطلق‌ یا بستری‌ شدن‌ داشته‌ باشد و در تاریخ‌ اعلام‌ بیماری‌ مشغول‌ به‌ کار بوده‌ و یا در مرخصی‌ استحقاقی‌ باشد.

ماده‌ ۶۰ـ

حوادث‌ ناشی‌ از کار حوادثی‌ است‌ که‌ درحین‌ انجام‌ وظیفه‌ و به‌ سبب‌ آن‌ برای‌ بیمه‌ شده‌ اتفاق‌ می‌افتد. مقصود از حین‌ انجام‌ وظیفه‌ تمام‌ اوقاتی‌ است‌ که‌ بیمه‌شده‌ در کارگاه‌ یا مؤسسات‌ وابسته‌ یا ساختمان‌ها و محوطه‌ آن‌ مشغول‌ کار باشد و یا به‌ دستور کارفرما در خارج‌ از محوطه‌ کارگاه‌ عهده‌دار انجام‌ مأموریتی‌ باشد.اوقات‌ مراجعه‌ به‌ درمانگاه‌ و یا بیمارستان‌ و یا برای‌ معالجات‌ درمانی‌ و توان‌بخشی‌ و اوقات‌ رفت‌ و برگشت‌ بیمه‌شده‌ از منزل‌ به‌ کارگاه‌ جزء اوقات‌ انجام‌ وظیفه‌ محسوب‌ می‌گردد مشروط‌ بر اینکه‌ حادثه‌ در زمان‌ عادی‌ رفت‌ و برگشت‌ به‌ کارگاه‌ اتفاق‌ افتاده‌ باشد حوادثی‌ که‌ برای‌ بیمه‌شده‌ حین‌ اقدام‌ برای‌ نجات‌ سایر بیمه‌شدگان‌ و مساعدت‌ به‌ آنان‌ اتفاق‌ می‌افتد حادثه‌ ناشی‌ از کار محسوب‌ می‌شود.

(حسب لایحه قانونی شمول مواد ۶۰ و … مصوب ۲۶/۶/۱۳۵۸، حوادث دوران انقلاب اسلامی نیز از مصادیق ماده ۶۰ شناخته شده است. متن لایحه قانونی به شرح زیر است:

لایحه قانونی شمول مواد ۶۰، ۷۰، ۷۲، ۷۳، ۷۴، ۸۰، ۸۱، ۸۲ و ۸۳ قانون تأمین‌اجتماعی مصوب تیرماه ۱۳۵۴ درباره کلیه بیمه شدگانی که در جرایان انقلاب اخیر دچار نقص عضو، ازکارافتادگی جزئی یا ازکارافتادگی کلی گردیده یا به درجه شهادت رسیده‌اند، مصوب ۲۶/۶/۱۳۵۸


ماده واحده ـ الف ـ کلیه بیمه‌شدگان مشمول قانون تأمین اجتماعی مصوب تیرماه ۱۳۵۴ که در جریان انقلاب اخیر در راه به ثمر رساندن انقلاب اسلامی به درجه شهادت رسیده‌اند یا دچار نقص عضو، ازکارافتادگی جزئی یا کلی شده‌اند مشمول این لایحه می‌باشند.


ب ـ حادثه منجر به شهادت یا نقص عضو، ازکارافتادگی جزئی و یا ازکارافتادگی کلی که مربوط به جریان انقلاب اخیر می‌باشد، ناشی از کار تلقی می‌گردد.


ج ـ برقراری و نحوه محاسبه مستمری فوت، غرامت نقص مقطوع، مستمری ازکارافتادگی جزئی، مستمری ازکارافتادگی کلی برحسب مقررات قانون تأمین اجتماعی خواهد بود.


دـ از لحاظ زمان و چگونگی وقوع حادثه گواهی سازمان یا مؤسسه محل اشتغال بیمه‌شدگان در مورد اینکه حادثه قطعاً در جریان انقلاب اسلامی و به سبب آن رخ داده است با گواهی دادسراها و یا دادگاههای بخش مستقل در حوزه قضایی مربوط در مورد اینکه حادثه مزبور ناشی از وقوع جرایم یا حوادث عادی نبوده است یا به تشخیص دادسراها یا دادگاههای انقلاب اسلامی ضروری بوده و ملاک اقدامات سازمان تأمین اجتماعی قرار خواهد گرفت. (همچنین به قانون اصلاح لایحه فوق ‌الذکر مصوب ۸/۵/۱۳۷۰ و نیز قانون راجع به برقراری مستمری درباره بیمه‌شدگانی که به علت همکاری با نیروهای مسلح شهید یا معلول شده یا می‌شوند مصوب ۱۸/۱۱/۱۳۶۰ مراجعه شود).


قانون‌ اصلاح‌لایحه‌ قانونی‌ شمول‌ مواد ۶۰، ۷۰، ۷۲، ۷۳، ۷۴، ۸۰، ۸۱، ۸۲ و ۸۳  قانون‌ تأمین‌ اجتماعی‌ مصوب‌ تیرماه ‌۱۳۵۴ درباره ‌کلیه‌ بیمه‌شدگانی‌ که ‌در جریان‌ انقلاب‌ اسلامی‌ دچار نقص‌ عضو، ازکارافتادگی‌ جزئی‌ یا  ازکارافتادگی‌ کلی‌ گردیده‌ یا به ‌درجه ‌شهادت‌ رسیده‌اند مصوب‌ ۲۶/۶/۱۳۵۸ (مصوب‌ ۸/۵/۱۳۷۰)


ماده ‌واحده‌ـ  بیمه‌شدگان‌ مشمول‌ قانون‌ تأمین‌ اجتماعی‌ که‌ در راه ‌به ‌ثمر رساندن‌ انقلاب‌ اسلامی‌ ایران‌ ازکارافتاده‌کلی‌ شده‌ یا به‌ درجه‌ شهادت‌ نایل‌گردیده‌اند، از لحاظ‌ نحوه‌ محاسبه‌ مستمری‌ و شرایط‌ استفاده‌ از آن‌ مشمول‌ مقررات‌ تبصره‌های‌۳ و ۹ قانون‌ راجع‌ به‌ برقراری‌ مستمری‌ درباره‌ بیمه‌شدگانی‌ که‌ به‌ علت‌ همکاری‌ با نیروهای‌ مسلح‌ شهید یا معلول‌ شده‌ یا می‌شوند، مصوب‌ ۱۸/۱۱/۱۳۶۰ مجلس‌ شورای‌ اسلامی‌ و اصلاحات‌ و تغییرات‌ بعدی ‌آنها می‌باشند.


تبصره‌۱ـ  مابه‌التفاوت‌ ناشی‌ از شمول‌ تبصره‌های‌ فوق‌الذکر بر بیمه‌شدگان‌ مزبور از تاریخ‌ تصویب‌ این‌ قانون‌ قابل‌ پرداخت‌ می‌باشد.


تبصره‌۲ـ  در مواردی‌که ‌از سوی ‌مراجع‌ پیش‌بینی‌ شده‌ در لایحه‌ قانونی‌ مصوب‌   ۲۶/۶/۱۳۵۸ گواهی‌ لازم‌ مبنی‌ بر وقوع‌ حادثه‌ در جریان‌ انقلاب‌ اسلامی‌ و به ‌سبب‌ آن‌ صادر نشده ‌باشد، تشخیص‌ بنیاد شهید ملاک‌ اقدام‌خواهد بود.


تبصره‌۳ـ  منظور از بیمه‌شدگان‌ مذکور در این‌ ماده‌ واحده‌ منحصراً  بیمه‌شدگانی‌ است‌ که‌ تا زمان‌ وقوع‌ حادثه‌ منجر به‌ ازکارافتادگی‌کلی‌ یا شهادت‌ ارتباط‌ شغلی‌ و استخدامی‌ آنان‌ با کارگاه ‌مشمول‌ قانون‌ تأمین‌ اجتماعی‌قطع ‌نشده ‌باشد.


قانون‌ فوق‌ مشتمل‌ بر ماده‌ واحده ‌و سه‌ تبصره‌ در جلسه‌ علنی‌ روز سه‌شنبه ‌مورخ‌ هشتم‌ مرداد ماه‌ یکهزار و سیصد و هفتاد مجلس‌ شورای‌ اسلامی‌ تصویب‌ و در تاریخ‌ ۱۳/۵/۱۳۷۰ به‌ تأیید شورای‌ نگهبان‌ رسیده‌ است‌.

ماده‌ ۶۱ـ

بیماری‌های‌ حرفه‌ای‌ به‌ موجب‌ جدولی‌ که‌ به‌ پیشنهاد هیأت‌ مدیره‌ به‌ تصویب‌ شورای‌ عالی‌ سازمان‌ خواهد رسید تعیین‌ می‌گردد. مدت‌ مسئولیت‌ سازمان‌ تأمین‌ خدمات‌ درمانی‌ نسبت‌ به‌ درمان‌ هر یک‌ از بیماری‌های‌ حرفه‌ای‌ پس‌ از تغییر کار بیمه‌شده‌ به‌ شرحی‌ است‌ که‌ در جدول‌ مزبور قید می‌شود. (سازمان تأمین‌اجتماعی جایگزین سازمان تأمین خدمات درمانی شده است)

ماده‌ ۶۲ـ

مدت‌ پرداخت‌ غرامت‌ دستمزد ایام‌ بیماری‌ و میزان‌ آن‌ به‌ شرح‌ زیر می‌باشد:

۱ـ غرامت‌ دستمزد از اولین‌ روزی‌ که‌ بیمه‌شده‌ بر اثر حادثه‌ یا بیماری‌ حرفه‌ای‌ و به‌ موجب‌ تشخیص‌ سازمان‌ تأمین‌ خدمات‌ درمانی‌ قادر به‌ کار نباشد پرداخت‌ خواهد شد. در مواردی‌ که‌ عدم‌ اشتغال‌ به‌ کار و معالجه‌ به‌ سبب‌ بیماری‌ باشد در صورتی‌ که‌ بیمار در بیمارستان‌ بستری‌ نشود غرامت‌ دستمزد از روز چهارم‌ پرداخت‌ خواهد شد. (سازمان تأمین اجتماعی جایگزین سازمان تأمین خدمات درمانی شده است)

۲ـ پرداخت‌ غرامت‌ دستمزد تا زمانی‌ که‌ بیمه‌شده‌ به‌ تشخیص‌ سازمان‌ تأمین‌ خدمات‌ درمانی‌ قادر به‌ کار نبوده‌ و به‌ موجب‌ مقررات‌ این‌ قانون‌ ازکارافتاده‌ شناخته‌ نشده‌ باشد ادامه‌ خواهد یافت‌. (سازمان تأمین اجتماعی جایگزین سازمان تأمین خدمات درمانی شده است)

۳ـ غرامت‌ دستمزد بیمه‌شده‌ای‌ که‌ دارای‌ همسر یا فرزند یا پدر و یا مادر تحت‌ تکفل‌ باشد به‌ میزان‌ سه‌چهارم‌ آخرین‌ مزد یا حقوق‌ روزانه‌ او پرداخت‌ می‌گردد.

۴ـ غرامت‌ دستمزد بیمه‌شده‌ای‌ که‌ همسر یا فرزند یا پدر و یا مادر تحت‌ تکفل‌ نداشته‌ باشد معادل‌ دوسوم‌ آخرین‌ مزد یا حقوق‌ روزانه‌ او می‌باشد مگر اینکه‌ بیمه‌شده‌ به‌ هزینه‌ سازمان‌ تأمین‌ خدمات‌ درمانی‌ بستری‌ شود که‌ در این‌ صورت‌ غرامت‌ دستمزد معادل‌ یک‌دوم‌ آخرین‌ مزد یا حقوق‌ روزانه‌ وی‌ خواهد بود. (سازمان تأمین اجتماعی جایگزین سازمان تأمین خدمات درمانی شده است)

۵ـ هرگاه‌ سازمان‌ تأمین‌ خدمات‌ درمانی‌ بیمه‌شده‌ای‌ را برای‌ معالجه‌ به‌ شهرستان‌ دیگر اعزام‌ دارد و درمان‌ او را به‌ طور سرپایی‌ انجام‌ دهد علاوه‌ بر غرامت‌ دستمزد متعلق‌ معادل‌ صددرصد غرامت‌ دستمزد روزانه‌ هم‌ بابت‌ هزینه‌ هر روز اقامت‌ او پرداخت‌ خواهد شد. در صورتی‌ که‌ به‌ تشخیص‌ پزشک‌ معالج‌ مادام‌ که‌ بیمار احتیاج‌ به‌ همراه‌ داشته‌ باشد علاوه‌ بر مخارج‌ مسافرت‌ معادل‌ پنجاه‌درصد حقوق‌ یا دستمزد بیمه‌شده‌ نیز به‌ همراه‌ بیمار از طرف‌ سازمان‌ پرداخت‌ خواهد شد. (سازمان تأمین‌اجتماعی جایگزین سازمان تأمین خدمات درمانی شده است)

ماده‌ ۶۳ـ

در مورد بیماری‌ها یا حوادث‌، آخرین‌ مزد یا حقوق‌ روزانه‌ بیمه‌شده‌ به‌ منظور محاسبه‌ غرامت‌ دستمزد ایام‌ بیماری‌ عبارت‌ است‌ از جمع‌ کل‌ دریافتی‌ بیمه‌شده‌ که‌ به‌ مأخذ آن‌ حق‌ بیمه‌ دریافت‌ شده‌ است‌ در آخرین‌ ۹۰ روز قبل‌ از شروع‌ بیماری‌ تقسیم‌ به‌ روزهای‌ کار و در مورد بیمه‌شدگانی‌ که‌ کارمزد دریافت‌ می‌کنند آخرین‌ مزد عبارت‌ است‌ از جمع‌ کل‌ دریافتی‌ بیمه‌شده‌ که‌ به‌ مأخذ آن‌ حق‌ بیمه‌ دریافت‌ شده‌ است‌ در آخرین‌ ۹۰ روز قبل‌ از شروع‌ بیماری‌ تقسیم‌ بر نود مشروط‌ بر اینکه‌ غرامت‌ دستمزد این‌ مبلغ‌ از غرامت‌ دستمزدی‌ که‌ به‌ حداقل‌ مزد کارگر عادی‌ تعلق‌ می‌گیرد کمتر نباشد. در صورتی‌ که‌ بیمه‌شده‌ دریافت‌ کننده‌ کارمزد ظرف‌ سه‌ ماه‌ مذکور مدتی‌ از غرامت‌ دستمزد استفاده‌ کرده‌ باشد متوسط‌ دستمزدی‌ که‌ مبنای‌ محاسبه‌ غرامت‌ دستمزد مذکور قرار گرفته‌ است‌ به‌ منزله‌ دستمزد روزانه‌ ایام‌ بیماری‌ تلقی‌ و در محاسبه‌ منظور خواهد شد.

ماده‌ ۶۴ـ

در مواردی‌ که‌ کارفرمایان‌ طبق‌ قوانین‌ و مقررات‌ دیگری‌ مکلف‌ باشند حقوق‌ یا مزد بیمه‌شدگان‌ بیمار خود را پرداخت‌ نمایند سازمان‌ تأمین‌ خدمات‌ درمانی‌ فقط‌ عهده‌دار معالجه‌ آنها طبق‌ مقررات‌ این‌ قانون‌ خواهد بود. (سازمان تأمین‌اجتماعی جایگزین سازمان تأمین خدمات درمانی شده است)

تبصره‌ـ در مواردی‌ که‌ کارفرمایان‌ طبق‌ قوانین‌ دیگری‌ مکلف‌ باشند حقوق‌ کارگران‌ مسلول‌ خود را پرداخت‌ نمایند سازمان‌ فقط‌ عهده‌دار معالجه‌ آنها طبق‌ مقررات‌ این‌ قانون‌ خواهد بود.

ماده‌ ۶۵ـ

در صورت‌ وقوع‌ حادثه‌ ناشی‌ از کار کارفرما مکلف‌ است‌ اقدامات‌ لازم‌ اولیه‌ را برای‌ جلوگیری‌ از تشدید وضع‌ حادثه‌ دیده‌ به‌ عمل‌ آورده‌ و مراتب‌ را ظرف‌ سه‌ روز اداری‌ کتباً به‌ اطلاع‌ سازمان‌ برساند. در صورتی‌ که‌ کارفرما بابت‌ اقدامات‌ اولیه‌ مذکور متحمل‌ هزینه‌ای‌ شده‌ باشد سازمان‌ تأمین‌ خدمات‌ درمانی‌ هزینه‌های‌ مربوط‌ را خواهد پرداخت‌. (سازمان تأمین‌اجتماعی جایگزین سازمان تأمین خدمات درمانی شده است)

ماده‌ ۶۶ـ

در صورتی‌ که‌ ثابت‌ شود وقوع‌ حادثه‌ مستقیماً ناشی‌ از عدم‌ رعایت‌ مقررات‌ حفاظت فنی‌ و بروز بیماری‌ ناشی‌ از عدم‌ رعایت‌ مقررات‌ بهداشتی‌ و احتیاط‌ لازم‌ از طرف‌ کارفرما یا نمایندگان‌ او بوده‌ سازمان‌ تأمین‌ خدمات‌ درمانی‌ هزینه‌های‌ مربوط‌ به‌ معالجه‌ و غرامات‌ و مستمری‌ها و غیره‌ را پرداخته‌ و طبق‌ ماده‌ ۵۰ این‌ قانون‌ از کارفرما مطالبه‌ و وصول‌ خواهد نمود. (سازمان تأمین‌اجتماعی جایگزین سازمان تأمین خدمات درمانی شده است)

تبصره‌ ۱ـ مقصر می‌تواند با پرداخت‌ معادل‌ ده‌ سال‌ مستمری‌ موضوع‌ این‌ ماده‌ به‌ سازمان‌ از این‌ بابت‌ بری‌الذمه‌ شود.

تبصره‌ ۲ـ هرگاه‌ بیمه‌شده‌ مشمول‌ مقررات‌ مربوط‌ به‌ بیمه‌ شخص‌ ثالث‌ باشد در صورت‌ وقوع‌ حادثه‌ سازمان‌ و سازمان‌ تأمین‌ خدمات‌ درمانی‌ و یا شخصاً کمک‌های‌ مقرر در این‌ قانون‌ را نسبت‌ به‌ بیمه‌شده‌ انجام‌ خواهند داد و شرکت‌های‌ بیمه‌ موظفند خسارات‌ وارده‌ به‌ سازمانها را درحدود تعهدات‌ خود نسبت‌ به‌ شخص‌ ثالث‌ بپردازند. (با توجه به انحلال سازمان تأمین خدمات درمانی مفاد این ماده صرفاً مربوط به سازمان تأمین اجتماعی است)

ماده‌ ۶۷ـ

بیمه‌ شده‌ زن‌ یا همسر بیمه‌شده‌ مرد در صورتی‌ که‌ ظرف‌ یکسال‌ قبل‌ از زایمان‌ سابقه‌ پرداخت‌ حق‌ بیمه‌ شصت‌ روز را داشته‌ باشد می‌تواند به‌ شرط‌ عدم‌ اشتغال‌ به‌ کار از کمک‌ بارداری‌ استفاده‌ نماید. کمک‌ بارداری‌ دوسوم‌ آخرین‌ مزد یا حقوق‌ بیمه‌شده‌ طبق‌ ماده‌ ۶۳ می‌باشد که‌ حداکثر برای‌ مدت‌ دوازده‌ هفته‌ جمعاً قبل‌ و بعد از زایمان‌ بدون‌ کسر سه‌ روز اول‌ پرداخت‌ خواهد شد.

به موجب ماده ۳ قانون ترویج تغذیه با شیر مادر و حمایت از مادران در دوران شیر دهی مصوب ۲۲/۱۲/۱۳۷۴ و اصلاحیه مصوب ۶/۴/۱۳۸۶ مرخصی زایمان تغییر نموده است. متن ماده مذکور به شرح زیر می باشد:

ماده ۳- مرخصی زایمان تا سه فرزند  برای مادرانی که  فرزند خود را شیر می‌د‌هند در بخش‌های دولتی و غیر دولتی ۶ ماه میباشد.


همچنین در تاریخ ۲۲/۱۰/۱۳۸۰ به موجب قانون الحاق تبصره ۳ به ماده ۳ قانون ترویج تغذیه با شیر مادر تبصره ذیل به آن اضافه شده است:


تبصره ۳- مرخصی زایمان برای وضع حمل دو قلو ۵ ماه و برای زایمان سه قلو و بیشتر، یکسال با استفاده از حقوق و فوق‌العاده‌های مربوط تعیین می شود.

ماده‌ ۶۸ـ

بیمه‌شده‌ زن‌ یا همسر بیمه‌شده‌ مرد در صورتی‌ که‌ در طول‌ مدت‌ یکسال‌ قبل‌ از وضع‌ حمل‌ حق‌ بیمه‌ شصت‌ روز را پرداخته‌ باشد از کمک‌ها و معاینه‌های‌ طبی‌ و معالجات‌ قبل‌ از زایمان‌ و حین‌ زایمان‌ و بعد از وضع‌ حمل‌ استفاده‌ خواهد کرد. سازمان‌ تأمین‌ خدمات‌ درمانی‌ بنا به‌ درخواست‌ بیمه‌شده‌ می‌تواند به‌ جای‌ کمک‌های‌ مذکور مبلغی‌ وجه‌ نقد به‌ بیمه‌شده‌ پرداخت‌ نماید، مبلغ‌ مزبور در آئین‌نامه‌ای‌ که‌ از طرف‌ هیأت‌ مدیره‌ سازمان‌ تأمین‌ خدمات‌ درمانی‌ تهیه‌ و به‌ تصویب‌ شورای‌ عالی‌ سازمان‌ می‌رسد تعیین‌ خواهد شد. (سازمان تأمین‌اجتماعی جایگزین سازمان تأمین خدمات درمانی شده است)

ماده‌ ۶۹ـ

در صورتی‌ که‌ بیمه‌شده‌ زن‌ و یا همسر بیمه‌شده‌ مرد به‌ بیماری‌هایی‌ مبتلا شود که‌ شیردادن‌ برای‌ طفل‌ او زیان‌آور باشد یا پس‌ از زایمان‌ فوت‌ شود شیر مورد نیاز تا ۱۸ ماهگی‌ تحویل‌ خواهد شد.