با سلام واحترام
دستورالعمل شناسایی هزینه های جاری و سرمایه ای تقدیم می گردد:
1- تعاریف
1-1- مخارج جاری :
مخارجی که منافع آنها تنها عاید دوره های جاری شود ، مخارج جاری نامیده می شود.
1-2-مخارج سرمایه ای :
مخارجی که انتظار میرود منافع آنها علاوه بر دوره مالی جاری به دوره های مالی آتی تسری پیدا کند ، مخارج سرمایه ای نامیده می شود.
2- تفکیک مخارج جاری از سرمایه ای
برای شناسایی و تفکیک مخارج جاری و سرمایه ای باید توجه شود مخارج که :
1- جزئی باشد
2- منافع آتی زیادی نداشته باشد.
3- سنجش معقولی از منافع آتی آنها امکان پذیر نباشد.
به حساب هزینه های جاری دوره منظور می شود. بنابراین مخارج با اهمیتی که دارای منافع آتی با اهمیت و قابل اندازه گیری باشند به عنوان مخارج سرمایه ای طبقه بندی می گردد.
با توجه به مبانی فوق طبقه بندی نخارج جاری و سرمایه ای به شرح زیر ارائه می شوند :
2-1- مخارج جاری
2-1-1- مخارج تعمیر و نگهداری عادی :
مخارجی نظیر روغن کاری ، نظافت ، تنظیم موتور ، رنگ کاری و .... که بطور منظم برای نگهداری دارائی در وضعیت قابل استفاده انجام می شود و همچنین مخارج مستمری نظیر تعویض قطعات جزئی و دستمزدی که به منظور نگهداری در وضعیت عادی عملیاتی صورت می پذیرد ، به عنوان هزینه تعمیرات و نگهداری تلقی می شوند . ویژگی خاص هزینه های تعمیر و نگهداری این است بازدهی ظرفیت و یا عمر اقتصادی دارائی را به میزان با اهمیتی افزایش نمی دهد.
2-1-2- اموال مصرفی :
اموالی هستند که علی رغم داشتن منافع آتی به لحاظ جزئی بودن مخارج تحصیل آنها و رعایت اصل محدود کننده فزونی منافع بر مخارج به حساب هزینه های جاری منظور می گردند .
2-2- مخارج سرمایه ای
2-2-1- مخارج تعمیرات اساسی و نوسازی :
مخارج غیر مستمر نسبتاً مواردی هستند که صرف تعمیرات کلی می شود که در نتیجه آن معمولاً کارائی یا عمر اقتصادی دارئی نسبت به زمان قبل از تعمیر افزایش می یابد.
2-2-2- تعویض و نوسازی :
خارج کردن قطعات یا اجزای عمده دارائی ثابت مشهود و جایگزینی آن با قطعات یا اجزای نو که اساساً از همان نوع و دارای قابلیت انجام کار مشابهی باشند (تعویض) نامیده می شود.
خارج کردن قطعات یا اجرای عمده داراییهای مشهود و جایگزینی آن با قطعات یا اجزای متفاوتی که قابلیت انجام کار را به نحو برتر و بهتر دارد نوسازی (بهسازی) خوانده می شود.
در صورتیکه منافع حاصل از مخارج تعویض و بهسازی به طور قطع به دوره های مالیاتی نیز تسری یابد جزو مخرج سرمایه ای طبقه بندی می شود.
2-2-3- گسترش و الحاق :
افزودن دارائی جدید و جداگانه به دارائیهای موجود یا گسترش آنها (گسترش و الحاق) نامیده می شود.
2-2-4- جابجایی و نصب مجدد :
به منظور فراهم آوردن بیشتر یا تقلیل بهای تمام شده تولید ، ممکن است استقرار دارائیها را تغییر یابد . این عمل را (جابجایی و نصب مجدد ) می نامند.
اگر منافع حاصل از مخارج جابجایی صرفاً عاید دوره مالی شود ، مخارج موجود به عنوان هزینه دوره جاری تلقی می گردد.
با تقدیم احترام مجدد
Linkback: https://irmeta.com/meta/b277/t18418/