با سلام و احترام
بر اساس استاندارد حسابداری شماره 8 ،موجودی کالای پایان دوره باید در تاریخ ترازنامه بر اساس اقل بهای تمام شده و خالص ارزش فروش در صورتهای مالی منعکس شود . بهای تمام شده موجودیها ابتدا بر اساس یکی از روشهای مجاز (شناسایی ویژه ، میانگین موزون و فایفو ) محاسبه می شود و سپس مبلغ بهای تمام شده با خالص ارزش فروش مقایسه می گردد . خالص ارزش فروش معادل بهای فروش پس از کسر مخارج برآوردی تکمیل و مخارج برآوردی بازاریابی ، فروش و توزیع است. منافعی که نهایتاً از طریق موجودی تحقق می یابد برابر با ارزش فروش نهایی آن است . لذا چنانچه بهای تمام شده موجودی از خالص ارزش فروش بیشتر باشد، تفاوت آن به عنوان زیان کاهش ارزش موجودی شناسایی می شود . موجودی کالا نباید به مبلغی بیش از خالص ارزش فروش در ترازنامه گزارش شود . در غیر اینصورت مبلغ واهی به عنوان دارایی در تراز نامه درج می گردد . ضمناً کاهش ارزش موجودی باید در همان دوره ای که اتفاق می افتد به عنوان زیان کاهش ارزش در صورت سود وزیان گزارش شود . اگر مبلغ کاهش ارزش در دوره بعد شناسایی شود ، عملکرد مالی دوره جاری و دوره بعدی به نحو درست نشان داده نمی شود . این روش دارای اشکال نظری هم می باشد ، زیرا سود در دوره ایجاد ارزش شناسایی نمی شود ، اما زیان در دوره کاهش شناسایی می شود . ریشه چنین برخوردی در گزارش محافظه کارانه درآمدها و هزینه هاست.
با تقدیم احترام مجدد
Linkback: https://irmeta.com/meta/b277/t18409/