تالار تخصصی حسابداری

سلام
لطفا لينك ذيل را مطالعه نمائيد مخصوصا قسمت نهم آنرا .
http://irmeta.com/meta/index.php?topic=11200.0
قسمت نهم: ساعت کاری

منظور از کارهای غیرعادی، کارهایی است که به لحاظ زمانی در ساعاتی غیر از ساعات کار عرفی در طول روز واقع می شود.

در قسمت قبل ما این نوع کارها را که در آن برای حضور کارگر الزام وجود دارد کارهای نوبتی- یا به اصطلاح شیفتی- نامیدیم.

طبیعی است که در قبال چنین موضوعی که به خروج زندگی کارگر از روند طبیعی خود منجر می شود، قانون تسهیلاتی را در نظر بگیرد.

چرا که عموم این کارگران به واسطه حضور متناوب از انجام بسیاری امور – که گاه درآمدزا هم می باشد و می تواند به کمک اقتصاد خانواده آن ها بیاید- محروم می شوند.
انواع کار نوبتی

کار نوبتی براساس زمان وقوع آن به ۳ رده تقسیم می شود:

صبح و عصر

صبح و عصر وشب

صبح و شب، یا عصر و شب

نوع مزد اضافه تخصیص یافته به این نوع کار نیز بر همین اساس تغییر می کند. به موجب ماده ۵۶ قانون کار برای کارهای نوبتی صبح و عصر ۱۰ درصد، صبح و عصر و شب ۱۵ درصد و صبح و شب یا عصر وشب ۵/۲۲ درصد اضافه پرداخت در نظر گرفته شده است. این درصدها براساس میزان حقوق پایه مشخص می شود.

یک مثال: بد نیست با یک مثال مسئله را برای شما روشن تر کنیم. فرض کنید کارگری در کارگاهی مشغول به کار است.

در این حالت حقوق پایه وی در سال ۱۳۸۹ و در ماه ۳۰ روزه معادل ۳ میلیون و ۳۰ هزار ریال خواهد شد. اکنون اگر این کارگر به کار نوبتی با شیفت های صبح و عصر و شب، مشغول به کار باشد، فوق العاده نوبت کاری وی معادل ۱۵ درصد همین حقوق پایه یعنی مبلغ ۴۵۴ هزار و ۵۰۰ ریال در یک ماه خواهد بود. طبیعی است که با اعمال طرح عادلانه طبقه بندی مشاغل و واقعی کردن حقوق و دستمزد که در نتیجه به بالا آمدن حقوق پایه کارگر منجر خواهد شد، فوق العاده نوبت کاری نیز با مرجع جدید محاسبه شده به عنوان حقوق پایه افزایش خواهد یافت.

بدیهی است که در این حالت فوق العاده نوبت کاری، یا همان حق شیفت، حکم یک دریافتی مستمر را خواهد یافت و مشمول کسر حق بیمه خواهد بود.
کار در شب

در قسمت قبل اشاره کردیم که ممکن است کارگر با ساعت کار معمولی، ناچار باشد بنا به دلایلی ۸ ساعت کار خود یا قسمتی از آن را شب انجام دهد ( توجه داشته باشید که این امر دائمی نیست) ، در این حالت برای هر ساعت کار در شب معادل ۳۵ درصد از حقوق ساعتی به عنوان اضافه پرداخت به وی تعلق خواهد گرفت (ماده ۵۸) ذکر این نکته ضروری است که این کار تنها برای کارگران غیرنوبتی است که ناچار به کار در شب شده اند و این کار جزئی از ۸ ساعت کار روزانه آن هاست و به دلیل استمرار نداشتن، این بخش مشمول کسر حق بیمه نمی باشد.
اضافه کاری

اضافه کاری، به کاری گفته می شود که مازاد بر ۸ ساعت کار روزانه یا معادل ماهانه آن در کارهایی با زمان وقوع عادی، یا بیش از ۱۷۶ ساعت کار در ۴ هفته متوالی برای کارهای نوبتی، انجام شده باشد. به منظور جلوگیری از بهره کشی نسبت به کارگر، قانون کار جمهوری اسلامی ایران ارجاع کار اضافه به کارگر را در ماده ۵۹ به دو شرط منوط کرده است:

۱ – موافقت کارگر

۲ – پرداخت ۴۰ درصد اضافه بر مزد هر ساعت کار عادی

به این ترتیب در سال جاری برای انجام کار اضافه علاوه بر تمایل کارگر، میزان اضافه کاری با استفاده از مرجع مزد روزانه صد و یک هزار ریال، ساعتی ۱۷ هزار و ۶۷۵ ریال خواهد بود (هرساعت کار عادی از تقسیم یک میلیون و ۱۰ هزار ریال به عدد ۸ که نشان دهنده میزان کارکرد روزانه است به دست می آید، پس از این محاسبه باید ۴۰ درصد مبلغ به دست آمده را به خود مبلغ اضافه کنید). توجه داشته باشید که این رقم برای کارگاه هایی است که فاقد طرح طبقه بندی مشاغل هستند و میزان حقوق پایه آن ها همان حداقل اعلام شده شورای عالی کار محسوب می شود. در کارگاه های با طرح طبقه بندی مشاغل این رقم با بالا رفتن حقوق پایه بیشتر خواهد شد.
کار در تعطیلات

با عنایت به آنچه درباره کار اضافه گفته شد، باید دانست کارگرانی که به هر عنوان روزهای جمعه و تعطیل را – علاوه بر روزهای کاری هفته- مشغول به کار هستند، در برابر از دست دادن حق استفاده از تعطیلی استحقاق دریافت اضافه کاری خواهند داشت. (تبصره یک ماده ۶۲)