تالار تخصصی حسابداری

با سلام
دوستان درباره این موضوع و تهیه سند افتتاحیه از روی مدارک ناقص اگر مطلبی دارند در این صفحه قرار دهند چون این مشکل  بسیاری از دوستان میباشد :
 
تهیه صورتهای مالی از روی مدارک ناقص
سیستم ثبت یک طرفه ی حسابداری، سیستمی است که معامله صرفا یک سویه ثبت می شود،به عنوان نمونه،هنگامی که کالا به طور نسیه به فروش می رسد،صرفا میزان طلب از مشتری ثبت می شود،بدون آنکه حسابی تحت عنوان فروش شناسایی شود. اصطلاح مدارک ناقص به وضعیتی اطلاق می شود که دفاتر بر اساس سیستم ثبت دو طرفه تنظیم نشده باشد،خواه این دفاتر(1)به صورت یک طرفه ثبت شده باشد و یا(2)به صورت دو طرفه ثبت شده و در اثر حوادث از بین رفته است.
بسیاری از واحدهای تجاری کوچک که فعالیت اقتصادی چندانی ندارند بنا به دلایل مختلف نظیر اقتصادی نبودن سیستم ثبت دو طرفه ،معمولا اسناد و مدارک کاملی برای ثبت فعالیت های خود نگهداری نمی کنند و تنها یک سری مشکلات آنها را بر طرف سازد،نگهداری می نمایند.این گونه واحدهای تجاری برای تهیه و تنظیم صورت های مالی و یا اظهارنامه مالیاتی به حسابداران مراجعه می کنند.حسابداران نیز با بررسی اسناد و مدارک موجود پرس و جو از مدیران و کارکنان و همچنین با استفاده از اطلاعاتی که از بانک ها و مشتریان طرف حساب واحد تجاری به دست می آورند،اطلاعات مالی مورد نیاز را جمع آوری نموده و بر مبنای سیستم ثبت دو طرفه (معامله اصلی حسابداری ،یعنی دارایی ها = بدهی ها +حقوق صاحبان سرمایه)وبا استفاده از حسابهای تنظیم شده،نسبت به تهیه صورت های مالی اقدام می نمایند.
حسابداری یک طرفه به جز مواردی که حجم مبادلات واحد تجاری محدود می باشد، روشی نا کارآمد محسوب می شود ودارای محدودیت های زیر است:
1)اطلاعات لازم را جهت برنامه ریزی و کنترل در اختیار مدیریت قرار نمی دهد.
2)فقدان دفتر داری منظم و دقیق می تواند به عدم کارایی در اداره و کنترل منابع اقتصادی منجر شود.
3)ابزاری برای کنترل اشتباهات دفترداری به گونه ای که در سیستم دو طرفه موجود است،فراهم نمی آورد(منظور ترازآزمایشی است).
4)این سیستم به ندرت کلیه مبادلات را ثبت می کند،به ویژه بیشتر مبادلات داخلی معمولا از قلم می افتد.
5)از آنجا که حسابی برای اغلب عناصر ترازنامه و صورت سود و زیان وجود ندارد،امکان از قلم افتادن اطلاعات با اهمیت همیشه وجود دارد.
6)چون اطلاعات تفصیلی (جزئیات)برای کلیه دارایی ها ،برای مثال موجودی کالا وجود ندارد وبه طور شفاهی در اختیار مالک می باشد،احتمال سوء استفاده و اختلاس بسیار بالاست.
به دلیل نبودن یا ناقص بودن دفتر کل و بسیاری از مدارک لازم، برای تهیه ی صورت های مالی در چنین شرکتهایی با مشکل مواجه می شویم . بنابراین باید همان اطلاعات محدود، اقدام به تهیه ی گزارش های مالی شود. به هر حال در تهیه صورت های مالی از روی مدارک ناقص و سیستم های یک طرفه، باید به نکات زیر توجه داشت:
1)رعایت فرم استاندارد گزارش های مالی در چنین شرکت هایی لازم نیست،زیرا گزارش های مالی بر اساس اطلاعات محدود تهیه می شود.به عبارت دیگر استفاده کنندگان،افراد درون سازمانی هستند و برای آنها نتیجه ی کار اهمیت دارد نه محتوای مدارک.
2)این تکنیک ها ابزارهای متعارفی هستند ولزوما در تمامی موارد کاربرد ندارند و هر مدرک ناقصی،کاربرد مربوط به خود دارد.
به منظور تهیه و تنظیم صورت های مالی با استفاده از مدارک ناقص و سیستم یک طرفه،می توان با تسلط بر اصول و قواعد حسابداری و روابط موجود بین اطلاعات مالی با تکیه بر مدارک و شواهد موجود به استنتاج سایر اطلاعات موجود پرداخت و در نهایت صورت ها و گزارش های مالی را تهیه و تنظیم نمود. به طور خلاصه،نحوه تعیین اقلام به شرح زیر می باشد:
1)صندوق- از طریق شمارش وجوه نقد تعیین می شود.
2)موجودی بانک-با تجزیه و تحلیل سوابق مربوط به حساب بانک در دفاتر واحد تجاری و بررسی صورت حسابهای بانکی تعیین می شود.
3)مطالبات-از طریق رسیدگی به فاکتورهای دریافت نشده فروش،تجزیه و تحلیل حساب مشتریان و سوابق مربوط به اسناد وصولی مدت دار تعیین می شوند.
4)موجودی های مواد و کالا-از طریق شمارش یا توزین اندازه گیری شده و بر اساس فاکتور های خرید قیمت گذاری می شوند.
5)دارایی های غیر جاری- این گونه دارایی ها نیز مانندموجودی های مواد و کالا تعیین می شوند.
6)بدهی ها-از طریق رسیدگی به فاکتورهای پرداخت نشده خرید،تجزیه و تحلیل حساب فروشنگان و سوابق مربوط به اسناد پرداختنی مدت دار تعیین می شوند.
7)سرمایه-پس از تعیین مبلغ دارایی ها و بدهی ها به ترتیب فوق،مبلغ سرمایه از تفاوت بین دارایی ها و بدهی ها در هر تاریخی به دست می آید.
در برخی موارد،اطلاعات موجود ممکن است خیلی کم باشد تا بتوان آنها را در یک سیتم ثبت دو طرفه پیاده نمود.به عنوان مثال،ممکن است مدارکی در خصوص مبالغ دریافت شده ی ناشی از فروش و مبالغ پرداخت شده بابت خرید وجود نداشته باشد،که در این مورد محاسبات مربوط به سود ناخالص امکان پذیر نمی گردد.آنچه که امکان پذیر خواهد بود ردیابی وجوه نقد سرمایه گذاری شده ی مالکان یا وام دریافتی از آنها خواهد بود. دراین راستا ،پس از تعیین مانده های سرمایه در پایان و اول سال می توان با مقایسه ی آنها و لحاظ هر گونه تغییرات سرمایه ای در طول سال مالی به سود و زیان خالص دست یافت.
همان طور که می دانید سیستم حسابداری فعلی بر مبنای تعهدی استوار است.بنابراین، هنگام تهیه ی صورت جریان وجوه نقد که بر مبنای نقدی ارائه می شود، آثار مبنای تعهدی خنثی و به مبنای نقدی تبدیل می شود. در خصوص مدارک ناقص این امر معکوس بوده بدین معنی که مبنای نقدی تبدیل به مبنای تعهدی می شود.به عبارت دیگر،با استفاده از مدارک موجود در خصوص دریافت ها و پرداخت های نقدی،اطلاعات مورد نیاز برای ثبت به مبنای تعهدی به دست می آید.
منابع:تاروردی یدالله(1387)-حسابداری مالی-جلد اول چاپ هفتم
      اسکندری جمشید-حسابداری میانه-جلد دوم-چاپ هفتم
      خواجوی شکرالله-حسابداری میانه-جلد دوم





Linkback: https://irmeta.com/meta/b277/t15094/

7)سرمایه-پس از تعیین مبلغ دارایی ها و بدهی ها به ترتیب فوق،مبلغ سرمایه از تفاوت بین دارایی ها و بدهی ها در هر تاریخی به دست می آید.

با سلام

البته به دست آوردن این مبلغ برای شرکتها که سرمایه آنها ثبت گردیده راه درستی نمیباشد و باید طبق آخرین تغیرات سرمایه که در روزنامه رسمی شرکت ثبت گردیده سرمایه را شناسایی نمود