۱- تعریف مالیات
مالیات قسمتی از دارایی و در آمد اشخاص حقیقی و حقوقی تبعه یا مقیم یا دارای در آمد و ثروت در یک جامعه سیاسی معین (کشور) است که اشخاص یادشده بر حسب قوانین مالیاتی آن جامعه مکلف به پرداخت آن می شوند و در صورت استنکاف مجبور به پرداخت آن خواهند شد.
اصولاً وضع مالیات بایستی به موجب قانون باشد. (بنا به اصل قانونی بودن مالیات که در همه دنیا رعایت می گردد.)
اصل ۵۱ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بیان می دارد که “هیچ نوع مالیات وضع نمی شود مگر به موجب قانون، موارد معافیت و بخشودگی و تخفیف مالیاتی به موجب قانون مشخص می شود.”
قوانین مالیاتی درهر کشوری جزء حقوق عمومی و در نیتجه آمره هستند و برای مردم تکلیف بوجود می آورند و ضمانت اجرا دارند. براین اساس پرداخت مالیات برای همه ی اشخاص تبعه ی یک کشور اصل و معافیت مالیاتی استثناء براصل تلقی می شود. (مواد ۱ و ۲ قانون مالیاتهای مستقیم)
ممنوع الخروج شدن ، جریمه های مالیاتی، توقیف اموال، تامین اموال بدهکار مالیاتی نزد اشخاص ثالث از جمله ضمانتهای اجرای قانون مالیاتهاست .( مواد ۱۸۹ تا ۲۰۲ قانون مالیاتهای مستقیم)
۲- عمر مالیات
عمر مالیات به اندازه عمر کشور ها می باشد. ایجاد و توسعه ی آموزش، بهداشت، زیر ساختهای اقتصادی ، راهها ،بنادر، فرودگاهها و…. از وظایف عمومی دولتهاست که بایستی هزینه ی آنها را از محل مالیات تامین کنند.
باج ، خراج ، حقابه، عوارض و …اسامی متعدد مالیات درگذشته هستند.
حق بیمه و عوارض شهرداری ها نیز نوعی مالیات هستند . تفاوت آنها با مالیات مستقیم این است که موارد و محل خرج آنها کاملاً مشخص می باشد .
مودی مالیاتی
مودی به صورت عام به معنی ادا کننده و کسی که وجهی را پرداخت می کند و به صورت خاص به معنی پرداخت کنندگان مالیات به اشخاص حقیقی و حقوقی که به موجب قانون مکلف به پرداخت مالیات هستند گفته می شود.
۳- عدم پرداخت مالیات
دو نوع عدم پرداخت مالیات داریم:
۱) اجتناب از پرداخت مالیات براساس معافیتها و نکات قانونی.
۲) فرار از مالیات با اعمال تقلب آمیز که جرم است و مجازات دارد .
۴- انواع مالیات
۱- مالیات مستقیم که به درآمد و دارایی اشخاص حقیقی و حقوقی تعلق می گیرد.(مواد ۱۷ تا ۱۳۰ قانون مالیاتهای مستقیم)
۲- مالیات غیر مستقیم که به کالا و خدمات تعلق می گیرد و مصرف کننده آنرا می پردازد.( قانون مالیات برارزش افزوده)
۵- تفاوت مالیات مستقیم با مالیات غیر مستقیم
۱- در مالیات مستقیم مودی قابل شناسایی است و عدم پرداخت مالیات در مورد او ضمانت اجراء پیدا می کند.
۲- در مالیاتهای غیر مستقیم ، دولت پرداخت کننده واقعی مالیات را نمی شناسد و این مالیات ها را از طریق اشخاص دیگری که قانوناً مکلف به وصول و پرداخت آن به دولت می شوند وصول می نماید.
۶- شاخص مالیات
هر مالیات با دو شاخص معرفی می شود:
۱- پایه مالیات. (ماخذ مالیات، مبنای مالیات) Tax Base
2- نرخ مالیات. Tax Rate
پایه ی مالیات آن جنس یا چیزی است که مالیات به آن تعلق می گیرد.
نرخ مالیات تعیین می کند که چه میزان از پایه ی مالیات متعلق به دولت است .( ماده ۱۳۱ قانون مالیاتهای مستقیم)
نرخ مالیات ممکن است تصاعدی، مقطوع، تنازلی و….. باشد . نرخ مالیات تعیین می کند که دولت چه میزان در درآمد ما شریک است. بنابراین همانگونه که هر شریک می تواند از شریک دیگر حساب شراکت و صورت عملکرد دوره یا مورد شراکت را بخواهد دولت نیز می تواند حساب شراکت خود در درآمد ما را بخواهد و به این دلیل ما در قانون مالیاتها هزینه های قابل قبول و غیر قابل قبول داریم.
دولت ممکن است بعضی هزینه ها و مخارج ما را قابل قبول نداند. مانند هزینه های غیر مربوط با فعالیت های دوره مالی مورد رسیدگی مؤدیان.
یک اصل مهم در اخذ مالیات ، محدود و ممنوع شدن اخذ مالیات مضاعف است. به این معنی که راجع به یک مورد مشخص نباید و نمی توان بیش از یک مالیات اخذ کرد. براین اساس نسبت به واگذاری حقوق املاک براساس ماده ۵۲ قانون مالیاتهای مستقیم به ماده ۷۶ قانون مذکور که تعلق یک مالیات را باعث ساقط شدن بقیه مالیاتها می داند توجه بفرمایید.
۷- رابطه در آمد مشمول مالیات و سود
اداره ی مالیاتی عمدتاً با سود کاری ندارد. معمولاً با درآمد مشمول مالیات کار دارد .
در این مورد سه فرض و حالت داریم :
۱- سود مساوی با درآمد مشمول مالیات است .
۲- سود بیشتر از درآمد مشمول مالیات است.
۳- سود کمتراز در آمد مشمول مالیات است .
حالت اول: اگر دفاتر قانونی عیناً پذیرفته شود و هزینه ها قابل قبول تلقی شوند فقط در این حالت سود مساوی با درآمد مشمول مالیات می شود .
حالت دوم: نرخ های خاص مالیاتی یا سودهای معاف از مالیات ؛ مانند مادة ۱۴۱ ق.م.م (سود حاصل از صادرات). در این حالت سود شرکت مشمول نرخ خاص بوده یا مشمول معافیت شده است و نتیجتاً بیش از درآمد مشمول مالیات خواهد بود.
حالت سوم: مأمور مالیاتی هزینه ها را غیر قابل قبول می داند، ذخیره استهلاک را نمی پذیرد، سود و زیان سنواتی را قبول نمی کند و یا ممکن است دفاتر شرکت رد شده باشد و مأمور مالیاتی در آمدها را علی الرأس تشخیص داده باشد. دراین حالت سود کمتر از درآمد مشمول مالیات شناخته می شود.
Linkback: https://irmeta.com/meta/b275/t2952/