با سلام
دفاتر مؤدی مطابق با بند 2 ماده 20 آئیننامه تحریر دفاتر، توسط ممیز مالیاتی مردود و به هیأت سه نفره موضوع بند 3 ماده 97 ق. م. م ارجاع میشود. با توجه به توجیهاتی که مؤدی به هیأت مزبور ارائه میکند و با توجه به اینکه ثبت مزبور ماهیت درآمد و هزینه ندارد و علیالقاعده جنبه کتمان درآمد و یا حسابسازی ندارد لذا هیأت مزبور میتواند نظر به قبولی دفاتر بدهد. با همه این اوصاف و با توجه به اینکه مالیات ابرازی عموماً از محل صندوق یا بانک پرداخت میشود لذا ابهامی که مطرح میشود این است که اگر مؤدی دفاتر خود را به هنگام و به موقع تحریر کرده است چگونه طی سال متوجه مغایرت بانک یا صندوق خود نشده است!!!؟ و این یعنی دفاتر با تأخیر و پس از انقضای سالِ مورد رسیدگی تحریر شده است! اگر پرداخت مالیات را به صورت نقدی انجام دادهاید و به طریق مقتضی بتوانید پرداخت را از صندوق و بانک نشان ندهید لااقل میتوان اینطور عنوان کرد که مالیات ابرازی توسط یکی از شرکا پرداخت شده و چون حساب شریک مزبور طی سال رسیدگی نشده است لذا متوجه مغایرت نشدهاید (یعنی علیرغم اینکه دفاتر به موقع تحریر شده است اما متوجه اشتباه بودن مانده حساب شریک مزبور نشدهاید).
به طور کلی، در این مورد، توفیق مؤدی کاملاً به این بستگی دارد که چگونه بتواند هیأت فوقالذکر را متقاعد کند.
ضمناً، حتی اگر دفاتر مؤدی هم مردود اعلام شود با توجه به اینکه همچنان امکان تعیین درآمد مشمول مالیات از طریق رسیدگی به دفاتر وجود دارد لذا بعید به نظر میرسد که قرائن دیگر را ملاک تعیین درآمد مشمول مالیات قرار دهند مگر اینکه به کلی به اعتبار دفاتر قانونی خدشه وارد کنند.
با احترام