تالار تخصصی حسابداری

به نظر من دارايي

الف ) در واحدهاي اقتصادي كوچك (گردش مالي و درآمد پايين) =‍‌‍› ماليات علي الرأس به نفع دارايي است ، چون اكثر مالكان در اين واحد ها از قوانين و آيين نامه هاي مالياتي اطلاع كافي ندارند و ازطرفي هنوز به نقش حسابدار در جلوگيري از علي الرأس نشدن پي نبرده اند . شايد بتوان گفت اگر اصول حسابداري و روشهاي لازم براي جلوگيري از علي الرأس شدن صورت بگيرد . اكثراً اين واحدها از پرداخت ماليات معاف خواهند بود و دارايي بصورت كاملاً آگاهانه نظارتي بر اجراي قوانين و آيين نامه هايي كه خودش تنظيم كرده ندارد و از اين قضيه سود مي برد. (يك مثال كوچك › مواد 13 تا 17 آيين نامه تحرير دفاتر)

ب )  در واحدهاي اقتصادي بزرگ (گردش مالي و درآمد بالا) =‍‌‍› ماليات علي الرأس به نفع دارايي نيست ، چون دارايي زماني كه گردش مالي و درآمدي واحد اقتصادي را ببيند ، مطمئناً به راحتي از كنار آن نخواهد گذشت و با اطلاع از اين قضيه كه رسيدگي دقيقتر به حسابهاي اين واحدها باعث درآمد بيشتري برايش (براي دارايي)مي شود ،  تا حد امكان از علي الرأس كردن خودداري مي كند.

منتظر نظرات دوستان هستم

با سلام
دوست عزیز شما در نتیجه گیری زود قضاوت کردید جالب اینجاست که برخی شرکتها جدیدا به سمت علی الراس شدن پیش می روند و این به نفعشان هست حتی شرکتهای بزرگی که فرمودید

سلام خانم آيلان . خب منظور منم همينه ديگه! وقتي شركتهاي بزرگ به سمت علي الرأس ميرن ،يعني به نفعشونه و از اونطرف به نفع اداره دارايي هم نيست ديگه!

و در مورد این فرمایش شما:ممیز مالیاتی در اولین برخورد سعی میکنه که همه شرکتها رو علی الراس کنه و تنها مواردی که من دیدم ممیز با مودی کنار میآید کسانی بودند که معافیت مالیاتی داشتند!

اينجا رو متوجه نشدم !!!