Vein /vān/ IPA /veɪn / n

Syn. Mood; a blood vessel that carries blood to the heart; a crack or seam in a rock filled with a different mineral

:Examples
 
A.   A vein of lunacy* seemed to run in the family
به نظر می رسید که حالت دیوانگی گریبان گیر خانواده شده است.

B.  Mario's wrist was severely* cut by the rock causing his vein to bleed heavily
مُچ دست ماریو توسط صخره به شدت بریده شد و باعث شد که خون زیادی از رگ او برود.

C.   Explorations disclosed* the rich vein of copper in the mountain
اکتشافات رگه غنی ای از مس را در کوه نشان داد.