feeble /fēʹ bl/ IPA /'fi:bl / adj

Syn. weak; frail; inadequate

Ant. strong; poweful

:Examples

A.   We heard a feeble cry from the exhausted child
صدای گریه ضعیفی را از کودک خسته شنیدیم.

B.   The guid made a feeble attempt to explain why he had taken the wrong turn
شخص راهنما با تلاش کمی ، علت اشتباه رفتن مسیر را توشیح داد.

C.    The feeble old man collapsed on the sidewalk
پیرمرد ضعیف در پیاده رو غش کرد.