اختلال شخصیت پارانوئید:
[blink]میل نافذ و بی مورد به تعبیر اعمال دیگران به عنوان عملی تحقیر آمیز و تهدید کننده عمدی[/blink]،
که در اوایل بزرگسالی شروع و خود را در زمینه های گونگون نشاد میدهد.
و حداقل با چهار مورد از خصوصیات زیر مشخص است :
1- بدون دلیل کافی منتظر سوء استفاده و آسیب دیدن از جانب دیگران است.
2- بدون دلیل وفا داری و قابلیت اعتماد دوستان و بستگان خود را مورد پرسش قرار می دهد.
3- در اشارات و اتفاقات خوش خیم معانی تحقیر آمیز و تهدید کننده می بیند، مثلا تصور می کند که همسایه به قصد آزار او صبح زود ظرف زباله را دم در گذاشته است.
4- لجاجت می کند و بی اعتنای و اهانت را نمی بخشد.
5- در اعتماد به دیگران مردد است چون میترسد از اطلاعات او بر علیه خود وی استفاده شود .
6- زود احساس تحقیر کرده و با خشم و حمله متقابل واکنش نشان می دهد.
7- بدون دلیل وفاداری همسر و شریک جنسی را مورد پرسش قرار می دهد.
شیوع :
0.5 تا 2.5 درصد افراد جامعه.
در مردها بیشتر است و در اوایل جوانی شروع می شود.در بین گروه های اقلیت، مهاجران و ناشنوایان شایع تر است.
برای مقام و قدرت اهمیت خاصی قایلند.
درمان :
روان درمانی درمان انتخابی است و گروه درمانی چندان مناسب نیست.
درمان دارویی معمولا ضد اضطراب ها و گاهی نورولیپینگ (حتما تحت نظر روانپزشک متخصص) موثر است.
رابطه با اعتیاد و مصرف مواد:
این افراد معمولا برای کنار آمدن با شرایط اجتماعی و خارج شدن از زیر بار فشار فراوانی که بخاطر داشتن این اختلال به صورت ناخود آگاه به آنها وارد می آید به مصرف مواد و نوشیدن الکل روی می آورند و با خلسه و سرخوشی حاصل از استفاده مواد شیمیایی تغییر دهنده خلق بار این فشارها را کم میکنند.
این افراد وقتی مصرف مواد خود را قطع می کنند (اصطلاحا ترک میکنند) برای ادامه برنامه درمانی خود با مشکلات عدیده ای مانند عدم اعتماد به درمانگر ، عدم اعتماد به گروه جهت گروه درمانی و ... مواجهه می شوند لذا احتمال عود و بازگشت به مصرف مواد در آنها بالا می رود.مگر اینکه درمانگریا خانواده از وجود این اختلالدر فرد معتاد آگاه بوده و در کنار درمان اعتیاد به درمان این اختلال بپردازند.
گردآوری تنظیم: امیر حسین کمالیروستا
Linkback: https://irmeta.com/meta/b2081/t7564/