رهبری فراگرد نفوذ در زیردستان است كه تلاش وكوشش داوطلبانه و مشتاقانه آنان را درجهت تحقق اهداف سازمان برمی انگیزاند.
کسانی می توانند مدیر و رهبر مناسبی باشند که به دیگران اهمیت می دهند. آدمها را دوست دارند. روش تعامل، همفکری و کار گروهی را دوست دارند. اخلاق مثبت و امید دهنده دارند. از انتقال دانش به دیگران لذت می برند. و در نهایت هدف گروه را به هدف شخصی ترجیح می دهند. البته این نکته فراموش نشود که اهداف شخصی به اندازه اهداف گروه مهم است. همه آدمها باید هدف داشته و برای رسیدن به هدف خود برنامه ریزی و تلاش کنند و در گروههایی عضو شده و کار کنند که در راستای هدفشان است. لیکن در مواردی ممکن است نیاز به گذشتن از مواردی شخصی در مقابل گروه باشد.از دیگر خصوصیات رهبری، می توان به مدیریت بحران اشاره کرد. افرادی که در مواقع بحران، از بیرون بحران بدان فکر کرده و مشکل را تشخیص داده و با آدمهای مرتبط و توانمند به رفع آن می پردازند بدین معنی که در زمان بروز مشکل، مدیران باید از بیرون مشکل به مشکل نگاه کرده و خود را درگیر درون آن نکنند. در اینصورت راهکار ریشه ای ارائه خواهند کرد.
يک رهبر بايد اين خصوصيات را داشته باشد: مسئوليت پذير، دلسوز، متعهد، شجاع، قابل احترام،دارای نفوذ کلام، محصل و معلم تجربه، توانايي عاطفي، هنر مردم داري، نظم، آرمان خواهی ، پويايي، وقت شناسي. مهارت انساني و به نقاط ضعف و قوت خود آگاه باشد، عقاید و افكارش بر خود او روشن باشند، اعتماد به نفس داشته باشد، و به دیگران اعتماد كند، به عقاید، ارزشها و احساسات آنها احترام بگذارد، آنان را درك كند، از تاثیر گفتار وكردار خویش بر دیگران آگاه باشد و بتواند محیط امن و قابل قبولی برای جلب همكاری دیگران فراهم سازد و مهارت ادراكي و توانایی درك پیچیدگیهای كل سازمان و تصور همه عناصر و اجزای تشكیل دهنده كار و فعالیت سازمانی به صورت یك كل واحد. به عبارت دیگر، توانایی درك و تشخیص اینكه كاركردهای گوناگون سازمان به یكدیگر وابسته بوده، تغییر در هریك از بخشها الزاماً بخشهای دیگر را تحت تاثیر قرار می دهد. خصوصيات ظاهرى و فيزيکى مانند قد، سيما و حرکات دست. رهبران شخصيت برونگرا دارند و رهبران داراى انگيزه هاى قوى براى موفقيت هستند و توفيق طلب اند. خصوصيات شغلى مانند مهارت فني و پشتکار و تلاش و ابداع و ابتکار. انسانگرايى و تاکيد بر ارزش انسانها خصوصيت بارز ديگر رهبران موفق است.موفقیت (علمی، اطلاعاتی، ورزشی)؛مسئولیت (قابلیت اعتماد، ابتكار، پافشاری، پرخاشگری، اعتماد به نفس، علاقه به برتری)؛
مشاركت (فعالیت، اجتماعی، همكاری، سازگاری، شوخی)؛منزلت (موقعیت اجتماعی - اقتصادی، معروفیت).
رهبر باید باهوش تر از سایر افراد گروه باشد اما اختلاف هوش رهبر با سایر افراد گروه نباید چندان زیاد باشد كه تفاهم مشترك درمورد اهداف نهایی سازمان را دشوار سازد
امین: فرد رهبر باید ازنظر افراد فرادست و زیردست و به طوركلی جامعه به امانتداری معروف باشد؛
حفیظ: رهبر می بایست قدرت نگهداری و حفظ اموال، مقام و مسئولیتی را كه برعهده او گذاشته شده است داشته باشد
علیم: رهبر باید آگاه بوده به نحوی كه بتواند اموال و امكاناتی را كه دراختیار دارد به جای خود و عادلانه مصرف كند به نحوی كه تفویض اختیار و منابع به طور صحیح انجام گیرد.
یكی از صفات اولی و برتر رهبر رازداری و فاش نكردن عیوب است. یكی دیگر از خصوصیات رهبر عدالت است مفهوم عدالت این است كه استحقاقهای طبیعی و واقعی درنظر گرفته شود و به هركس مطابق آنچه به حسب كار و استعداد، لیاقت دارد داده شود.
بلوغ اجتماعى و وسعت ديد: رهبران از جهت عاطفى با ثبات و داراى اعتماد به نفس اند و نسبت به مسايل و رويدادهاى اطراف خود ديد و بينش وسيعى دارند.
شوق و حرارت، که شاید مهمترین محرک افراد برای پذیرش مسئولیت و ایجاد انگیزه در دیگران باشد. کسی که ابتکار نو می آورد. در میان نیروها کسی که دارای ابتکار و حرف نو باشد می تواند رهبری کند.
باید توجه داشت كه رهبری یك خاصیت ناشی از اقـــدامات طبیعی است. هیچ كس نمی تواند فارغ از وجود گروه، خود را رهبر بداند. رهبری عبارت از كوششی است كه فرد در میان گروه از خود ظاهر می سازد. گروه و رهبری لازم و ملزوم یكدیگرند و هیچكدام بدون وجود دیگری حاصل نمی شود.
اشتراک و بوک مارک کردن این تاپیک در شبکه های اجتماعی
۱۷ آبان ۱۳۹۰ - ۱۵:۰۰:۳۶