سلام و درود

موضوع ما مهتر است یا موضع ما ؟

ما به کدامیک توجه بیشتری داریم؟

                                          لبخند هدیه خداوند است

Linkback: https://irmeta.com/meta/b2059/t9675/

سلام

جناب رئیسی بزرگوار در صورت امکان بیشتر باز بفرمایید.

همانطور که مشخص است مذاکره بر اساس اخذ بیشتر منافع صورت می گیرد که البته همیشه برنده برنده نیست و در برخی مذاکرات بر حسب نوع موضوع کسب منافع بیشتر یکی از طرفین ، معادل با کسب منافع کمتر برای طرف دیگر خواهد بود.

اما بطور کلی مذاکره و ارتباط موفقتر ، مذاکره ای است که دربردارنده حداکثر منافع برای هر دوطرف باشد.

با توضیح بالا به نظر حقیر منافع را به سه دسته می توان تقسیم کرد

1- نیازهای اساسی مانند امنیت ، رفاه اقتصادی ، احساس تعلق خاطر ، استقلال ، ادامه حیات و... که این نیازها اغلب در مذاکرات از نظر پنهان هستند اما نباید از نظر دور باشند

2- نیازی که موضوع اصلی مذاکره است

3- نیازهایی که با توجه به اینکه طرف مذاکره یک انسان است در کنار جریان مذاکره همیشه وجود خواهد داشت
مانند ارزشها ، روابط انسانی ، راه مورد نظر طرف مقابل برای رسیدن به موضوع ، شخصیت طرف مقابل و...

بر این اساس تصور حقیر این است چنانچه هر چه توجه خود را به سمت مورد سوم کاهش دهیم مذاکره و رابطه موفقتری را خواهیم داشت.

                          نظرات دوستان گرامی موجب امتنان است

سلام
جناب کوکبی بنده بیشتر در خصوص مذاکرات اقتصادی توضیحاتی را براساس تجربه شخصی ارائه کردم وقتی به موضوع مذاکره در بعد انسانی ان نگاه میکنید داستان متفاوت است نیازهایی را که شما نام بردید دقیقا براساس هرم نیازهای ابراهام مازلو میباشد و مذاکره در این خصوص در سطوح پائین ان هر نتیجه ای که بگیری برنده شده ای در سطح فیزیواژیک وقتی بنده گرسنه هستم به یک تکه نان در مذاکره قناعت میکنم ولی اگر در مرحله بالاتری باشم غذای انچنانی هم برایم اهمیت ندارد.پس در مذاکرات اقتصادی باید منافع طلب بود و مانند یک شطرنج باز اگر لازم شد وزیر را هم به زیر تیغ بدهی ولی در نهایت برنده باشی البته در خصوص سیاست نظرات ماکیاولی را قبول ندارم که از هر طریق باید برنده شد.

سلام و عرض ادب خدمت شما بزرگوار

جناب رئیسی گرامی منظور حقیر از نیازها بر اساس جدول بندی مازلو نبود و شخصا معتقد تمام و کمال بر آن نیستم.
مازلو بر اساس این تقسیم بندی ،معتقد است ابتدا نیازهای دست پایینتر باید برطرف شود و سپس نیاز بالاتر تا در مراحل بالاتر نوبت به خود شکوفایی و تعالی برسد. یعنی برای اینکه شخصی به سعادت جامعه بیاندیشد ابتدا لازم است نیازهای قبل از آن یعنی نیازهای فیزیولوژیک ، سپس نیازهای دست بالاتر ، مرحله به مرحله برطرف شود تا شخصی در آن دیدگاه قرار گیرد و به خودشکوفایی برسد.

در حالیکه برای مثال بر اساس تعالیم مذهبی ما در عین اینکه شخص روزه می گیرد اما لازم است توجه خود را به جامعه و به دیگران بیشتر معطوف کند و به نیازهای دست پایینتر کم توجه تر باشد یا شخصی که شاید ثروتمند نباشد اما به رهبری جامعه برانگیخته و برگزیده می شود.

منظور حقیر این است که در پایه مذاکره توجه کافی به اصل موضوع اهمیت دارد (هرچه که مد نظر مذاکره کننده باشد بسیار بزرگ یا دم دستی تر ) و توجه و بیان جمله یا جملاتی که ضرورتی ندارد می تواند برای طرف دیگر ایجاد موضع کند و ادامه مذاکره در خصوص اصل موضوع جلسه را تغییر دهد . برای مثال اشاره به اعتقادات شخص مقابل یا پیشداوری در خصوص نگرش طرف مقابل و مواردی از این دست    سبب می شود طرف مقابل ما لاجرم تصمیم به اتخاذ موضع نماید و به دفاع از خود بپردازد و این سبب می شود مذاکره از اصل موضوع ، منحرف شود.

حال برخی دوستان معتقدند ایتدا باید مواضع به هم نزدیک باشد تا بتوان در مورد اصل موضوع ، راحتتر مذاکره کرد خوشحال خواهم بود نظر سایر دوستان عزیزم را بدانم.

                                                                               لبخند هدیه خداوند است

همانطور که مشخص است مذاکره بر اساس اخذ بیشتر منافع صورت می گیرد که البته همیشه برنده برنده نیست و در برخی مذاکرات بر حسب نوع موضوع کسب منافع بیشتر یکی از طرفین ، معادل با کسب منافع کمتر برای طرف دیگر خواهد بود.

اما بطور کلی مذاکره و ارتباط موفقتر ، مذاکره ای است که دربردارنده حداکثر منافع برای هر دوطرف باشد.

با توضیح بالا به نظر حقیر منافع را به سه دسته می توان تقسیم کرد

1- نیازهای اساسی مانند امنیت ، رفاه اقتصادی ، احساس تعلق خاطر ، استقلال ، ادامه حیات و... که این نیازها اغلب در مذاکرات از نظر پنهان هستند اما نباید از نظر دور باشند

2- نیازی که موضوع اصلی مذاکره است

3- نیازهایی که با توجه به اینکه طرف مذاکره یک انسان است در کنار جریان مذاکره همیشه وجود خواهد داشت
مانند ارزشها ، روابط انسانی ، راه مورد نظر طرف مقابل برای رسیدن به موضوع ، شخصیت طرف مقابل و...

بر این اساس تصور حقیر این است چنانچه هر چه توجه خود را به سمت مورد سوم کاهش دهیم مذاکره و رابطه موفقتری را خواهیم داشت.

سلام
به نظر منهم در طول مذاکره فقط باید به اصل موضوع پرداخت و توجهی به مواضع طرف مقابل مثل مسائل سیاسی که جذابیت زیادی دارند و یا مسائل مذهبی که بالاترین درجه حساسیت را ایجاد می کنند نداشته باشیم چون باعث اختلاف نظر می شود .

ولی توجه و رعایت مواردی که شما برای رسیدن به منافع دوطرفه و مذاکره ای خوب و منطقی به آن اشاره کردید - مستلزم این است که طرف مذاکره کننده نیز گوشه چشمی به منافع ما داشته باشد . مشکلی که اغلب در مذاکره وجود دارد این است که طرف مذاکره کننده فقط به منافع خودش فکر می کند - یا مذاکره کننده مقابل ، آداب مذاکره را نمی داند و یا از تاکتیک ها و روش هایی استفاده می کند تا بر جلسه مذاکره مسلط شود و مذاکره را به نفع خود تمام کند .
بهرحال مذاکره خوب کار ساده و آسانی نیست