سلام

هر چه مبنای یک تجارت یا ارائه خدمت بر بستر امکانات الکترونیکی باشد آنرا به تجارت الکترونیک نزدیک تر می دانیم.

بنده تعاریف زیادی از تجارت الکترونیک می بینم که در آن تاکید بر انجام تجارت بصورت کامل در حوزه الکترونیکی و به دور از استفاده از کاغذ و حضور فیزیکی و همزمان افراد است.

اما شخصا ضمن اینکه تعاریف ارائه شده بر این مبنا را ناصحیح نمی دانم تمرکز بیش از حد بر این نوع تجارت را نیز در شرایط فعلی ایران توصیه موکد نمی کنم و قبل از آن تحکیم ارتباط موثر که حداقل لازمه آن درستی و صداقت است را ضروری تر برای جامعه و همچنین کاهنده تر در هزینه های عمومی می دانم.

چرا که اگر مردم جامعه به صداقت و راستی التزام کافی نداشته باشند قطعا تجارت الکترونیک یا هر ابزار جدید دیگری زمینه سوء استفاده و کاهش آرامش فکری را فراهم می کند از این باب که ممکن است مردم، حداقل در ابتدای استفاده از آن بستر یا در حین تغییراتی که در مسیر حرکت آن تکنولوژی رخ می دهد شناخت کافی را در اختیار نداشته و سیستم حکومتی نیز ساز و کار همه جانبه را ایجاد نکرده باشد لذا تحمیل زیانهایی به جامعه قابل پیش بینی خواهد بود و همین امر باعث کاهش استقبال عمومی و همراهی کمتر ایشان با یک تکنولوژی جدید و نتیجتا افزایش هزینه های عمومی جامعه است.

هر چند در صورت فقدان فضای صداقت هر چه هم سیستم حکومتی برای مهار تقلب و جرم تلاش کند نمی تواند حریف سیستمی شود که سوء استفاده و تقلب در آن خصلتی شبیه یک موجود زاینده به خود گرفته است که البته هر که نیز در آن جامعه و سیستم، بیشتر صادق باشد ممکن است زودتر خورده شود (کلاه سرش بگذارند).

محوای عرض بنده این است که مقدم و ضروری تر است ابتدا برای حصول شرایطی تلاش کنیم که در آن مردمان جامعه ما آن چنان ارزش بیایند که حاضر نباشند بدی کنند برای مثال حاضر نباشند در شیر، روغن پالم اضافه نمایند و هزاران مثال ریز و درشت آشکار شده و نشده از این دست.

البته مغایر و بر خلاف آنچه در بالا گفتم لازم است عرض کنم نهادینه کردن تجارت الکترونیک را در امور حکومتی و دولتی بسیار ضروری می دانم که تجربه دیگر کشورها - که همواره تجارت الکترونیک را از هسته حکومتی و دولتی خود آغاز کرده و در امتداد آن به کف جامعه توسعه و تسری داده اند - کاهش هزینه های عمومی (بیت المال ) به میزانی بسیار قابل توجه بوده است که کاهی تا 60 درصد در سایر کشورها گزارش داده شده است و احتمالا برای ایران نیز در صورتی که این امر اتفاق بیافتد چنین ارقامی را خواهیم داشت.
لازم به توضیح است که در کشورهای مختلف از جمله ایران واسطه گری های زائد در بین کارکنان سیستم اداری، موجبات فساد و مصرف بی دلیل سرمایه کشور است که تحقق این امر آغاز تسری صداقت بیشتر به بطن جامعه و به خواست خدا کاهش رتبه خجالت آور فساد اداری در ایران است که بر اساس ارزیابی های جهانی در سال 2013 در بین 177 کشور جهان، 144 ارزیابی شده است و البته همه مردم نیز به نوعی مستقیم و غیر مستقیم آنرا چشیده اند و عاملی برای گسترش تقلب در کف جامعه همین فساد اداری است.
لارم است در این میان بی انصافی نشود و زحمات فراوان بسیاری از زحمتکشان در سیستم اداری را قدر نهاده و سپاس گوییم .

برای اینکه آنچه گفته ام نامربوط به نظر نرسد این توضیح مفید خواهد بود که اگر رفتار حاکم بر سیستم اداری و جامعه در امتداد آن سیستم، دارای بهداشت و سلامت کافی باشد مردم می توانند حتی در صورت نبود بسیاری از قوانین بازدارنده با آسودگی خاطر بیشتری به یک سایت مراجعه کرده و خدمات دریافت نمایند که هم موجب افتخار، اطمینان و نشاط جامعه است و هم فرهنگ سازی را برای هر تکنولوژی مفید و جدیدی کم هزینه تر می کند.