Google


normal_post - وقتی که همسرتان به شما   گوش نمی دهد - متا نویسنده موضوع: وقتی که همسرتان به شما گوش نمی دهد  (دفعات بازدید: 1351 بار)

0 کاربر و 1 مهمان درحال دیدن موضوع.

آفلاین A.Ehsani

xx - وقتی که همسرتان به شما   گوش نمی دهد - متا
وقتی که همسرتان به شما گوش نمی دهد
« : ۲۶ دی ۱۳۸۹ - ۱۱:۴۵:۱۳ »
فرض کنيد که ازدواج، همچون دو اتاق هتل است که درهای آنها روبروی يکديگر قرار دارند. صداقت و تمايل به صحبت با همديگر را می توان به شکل هميشه باز گذاشتن هر دوی اين درها توصيف نمود. اين صداقت و تمايل به صحبت با همديگر، از تمايل افراد برای در ميان گذاشتن احساسات و عقايد خود با ديگری ناشی می شود. اگر همسرتان در اتاق خود را ببندد، شما نمی توانيد آنرا باز کنيد. فقط شخصی که در اتاق است می تواند در آن را باز کند.
اگر همسرتان تعصب دارد، گوش نمی دهد و وجود مشکل در ازدواجتان را نمی پذيرد، تنها کاری که می توانيد انجام دهيد اين است که همچنان در بزنيد، يا يادداشتهايی را از زير در برای او بفرستيد و در اتاق خود را همچنان باز نگه داريد. با اين حال اگر از نظر روحی آزرده ايد و و از نظر فيزيکی مورد سوء رفتار قرارگرفته ايد، در اين صورت می بايست خودتان را از در دور نگه داريد. مردم می خواهند بدانند چگونه می توان کاری کرد که همسرشان به آنها گوش دهد.
نکته اساسی اين است که اگر همسرتان نخواهد به شما گوش دهد، نمی توانيد او را به اين کار واداريد. شما نمی توانيد کسی – بجز خودتان - را تغيير دهيد. اگر همسرتان نخواهد ، نمی توانيد او را وادار کنيد تا به حرفهای شما گوش دهد و بفهمد که چه احساسی داريد. واداشتن کسی به گفتگو بدان معنا نيست که او به آنچه که گوينده می بايست بگويد واقعاً گوش کند. اينکه در يک رابطه زناشويی يکی از همسران به دنبال گفتگو باشد، حتی اگر همسر وی از اين کار سر باز زند می تواند مفيد باشد.
دانستن رفتارهای مثبت و منفی موجود در يک رابطه زناشويی، کسب اطلاع در مورد خود، و آموختن مهارتهای نحوه رفتار می تواند به همسران کمک کند. خيلی ناراحت کننده است که گاهی يک فرد تا وقتی که مدارک طلاق را نبيند شروع به گوش دادن به همسر خود نمی کند. ناگهان لحظه ای فرا می رسد که فرد متوجه اوضاع و احوال می شود و «تازه دو زاری اش می افتد!». اين يک فاجعه است که اين افراد سرانجام قبول می کنند که رفتار نامناسبی در زندگی زناشويی داشته اند.
نکته منفی در «افتادن دو زاری!» اين است که فرد از همه انتظار دارد که به سرعت او را ببخشند و کارهای گذشته را فراموش نمايند. اين ذهنيت که «من تغيير کرده ام» با شک و عدم اعتماد ديگران روبرو می شود.
بسيار مهم است که بدانيم که زمان و شکيبايی زيادی لازم است تا بتوان تغييراتی بوجود آورد و سپس دوباره اعتماد ديگران را بدست اورد.اين کار به سادگی روی نمی دهد. افراد برای بخشيدن و التيام يافتن نياز به زمان دارند.
همچنين مهم است که بدانيم نمی توانيم به گذشته بازگرديم. می توانيم دوباره آغاز کنيم ولی گذشته ديگر گذشته است.

Linkback: https://irmeta.com/meta/b1993/t6528/


اشتراک گذاری از طریق facebook اشتراک گذاری از طریق linkedin اشتراک گذاری از طریق twitter