نـآمـت زیبآست امـآ افسوس مجآزی هستی..
پـشتِ هـَـر یک اَز این نوشتِه هآ یک نــفر نِشـسته اَست..
میخوآنــد، فکــر میکـنــد، گآهی هـَم گِریه میکـنــد یآ میخندد
بـــرآی چَنددَقیقــه هـــم کـه بآشـد اَز دُنیآی وآقعی مــُـرخـصی میگیــری
میِشینی بــَـرآی دِل خـُـودَتـ
گـآهِی هــَـم شـَب وَ روُز میچــَـرخی دَر این دُنیآیِ رَمز دآر