سلام خشم يک آموخته اجتماعيست که بايداز سرچشمه نجوشد وانسانها اگريادبگيرن هيجانات خودراروي ديگران تخليه کنند جامعه اي خشن شکل ميگيرد.
تخليه هيجان نبايدرباعث خرد کردن ديگران انجام شود واگرحتي عصبانيتي هم وجود داشت باروشهاي بهتري ميتوان مهارکرد.

سلام
طبیعیست که وجود یک ارتباط توام با توافق موجب رضایتمندی و زندگی پرثمرتریست از سوی دیگر ارتباط بهتر پیرو دو مقوله موضوع و موضع است که مبحث موضع به هوش هیجانی افراد بر می گردد .

موضوع هر چیزی ممکن است باشد اما اتفاقات خوب و بدی که روزانه در زندگی ما می افتد متاثر از موضعی است که در لوای آن ، موضوع خود را طرح می کنیم.

همان طور که از اسم هوش هیجانی مشخص است این هوش بر اساس هیجانات شکل می گیرد.
مثلا شما موضوعی را با دوستی در میان می گذارید او نیز علاقه مندی خود را در قالب هیجانی بروز می دهد و همان موضوع ، موضوع مشترک شما می شود و زمینه ساز بسیاری تعاملات و توافقات و همراهیها

حال همان موضوع را با دوست دیگر در میان می گذارید و در عین اینکه دوست دیگر شما نیز علاقه مند است ، عکس العمل مناسبی (هیجان مناسبی) را نشان نمی دهد و در زندگی خانوادگی سردی و در زندگی کاری ناکامی ثمره این رفتار است .

حال همان هیجانات دو قسم است هیجانات مثبت و هیجانات منفی
هیجانات مثبت همیشه کارساز است.
هیجانات منفی که بدترین آنها خشم است همیشه دامنه را تنگتر می کند و باعث کمتر و کمتر شدن توجه به موضوع می شود.

اما به فرمایش آقای احسانی نگاه به خشم به عنوان چشمه است و کار صحیح این است که عوامل ایجاد کننده خشم را کنترل کنیم نه اینکه بعد از ایجاد خشم آنرا سرکوب نماییم که البته کنترل خشم هم دارای تکنیکهایی است که امیدوارم بتوانیم در تاپیکی جدا گانه به آن بپردازیم.

                                    سرمست و شاد باشید

با نـــام و یــاد او ...

با سلام و سپــاس فـراوان از پاســخ های خوب و مفیـــد همه دوستــان. (سرکار خانم دلفان عزیز، جناب احسانی بزرگوار و جناب کوکبی بزرگوار)

با توجه به مطالبــی که دوستان گرامی اشاره نمودند بنابراین نتیجه ای که حاصل می شود:

1. اینکه خشم باید کنترل شود نه سرکوب! (درون کنترلی بهتر از سرکوب است).

2. توانایی کنتـرل خشــم، به نوعی هوش هیجـانی و اجتماعـی محسوب می شود و یک آموخته اجتماعی ست در نتیجه اکتسابی ست و می توان آن را تقویت نمود.

3. کنترل خشم بستگی به شرایط و مواضع گوناگون دارد.

 => بنابراین باید تکنیک هایی برای کنترل خشم را بیاموزیم. همان گونه که ارنست هاربورگ، استاد بازنشسته دانشگاه بهداشت عمومی و بخش روان ‌شناسی دانشگاه میشیگان در این مورد می‌ گوید:

 "مساله کلیـــدی این است که هنگام بروز اختلاف بدانیم چگونه آن را حل کنیم. اگر این کار را انجام ندهید، اگر خشم خود را پنهان کنید، با آن اشتغال خاطر داشته باشید، در مورد طرف مقابل ‌تان تلخ کام بمانید و این مشکل را حل نکنید، به دردسر می ‌افتید."

زیرا با توجه به آنچه در مطالب پیشین بیان شد:


با نتیجه ای که حاصل شد از دوستان عزیز خواهشمندم در صورت تمایل تجارب شخصی و علمی خود را در ارتباط با روش های کنترل خشم بفرمایید تا سایرین نیز استفاده نمایند.

                                    با سپاس فراوان از پاسخ های خوب دوستان