بلوط (Oak)

   ◊ تركیبات شیمیائی

   ◊ خواص داروئی

   ◊ مضرات




    بلوط درخت بومی در مناطق معتدله است و در ایران در جنگل‌های كردستان، ‌لرستان و كهكلویه می‌روید. ارتفاع این درخت در بعضی نواحی تا ۵۰ متر و قطر تنه آن به ۳ متر نیز می‌رسد‌. برگ‌های درخت بلوط پنجه‌ای و مانند انگشتان دست می‌باشد. میوه درخت بلوط كه به‌نام بلوط معروف است مانند فندق بوده و در پیاله‌ای جای می‌گیرد.


     تركیبات شیمیائی

پوست و برگ درخت بلوط دارای تانن، قند، اسید گالیك، اسید مالیك، كوئرسین Quercine، موسیلاژ، پكتین، ‌رزین و روغن است.

     خواص داروئی

بلوط از نظر طب قدیم ایران گرم و خشك است. میوه بلوط از قدیم‌الایام مورد مصرف بوده و از آن به‌عنوان غذا استفاده می‌كرده‌اند‌. حتی اگر آن را خشك و آرد كرده و با آرد گندم مخلوط می‌كنند و از آن نان تهیه می‌نمایند‌. می‌توان بلوط را بو داده و سپس آن را آرد كرده و از آن چائی تهیه كرد. مقدار مصرف آن یك قاشق چایخوری در یك لیوان آب جوش می‌باشد‌. این دم‌كرده را می‌توان برای موارد زیر به‌كار برد:

۱. بواسیر را برطرف می‌كند.
۲. اسهال ساده و اسهال خونی را رفع می‌كند.
۳. درد معده و گاز معده را برطرف می‌كند.
۴. برای رفع كم‌خونی مؤثر است.
۵. نرمی استخوان را درمان می‌كند.
۶. برای تقویت عمومی بدن مؤثر است.
۷. برای معالجه اسهال اطفال، ‌در بلوط را با كاكائو مخلوط كرده و دم‌كرده آن را به اطفال می‌دهند.

ـ خواص درخت بلوط:
برای استفاده از پوست درخت بلوط می‌توان آن را آرد كرده و با عسل مخلوط كنید و یا اینكه یك قاشق آن را در یك لیوان آب جوش ریخته و به مدت ۱۰ دقیقه دم كنید:

۱. خونریزی‌ها را متوقف می‌سازد.
۲. درمان‌كننده بواسیر خونی است.
۳. خاصیت ضد عفونی دارد.
۴. ادرار را زیاد می‌كند.
۵. ترشحات زنانه را از بین می‌برد.

ـ مصارف خارجی پوست درخت بلوط :
برای استفاده خارجی از جوشانده پوست درخت استفاده می‌شود. بدین منظور باید ۱۵ گرم پوست درخت را در یك لیتر آب جوش ریخته و بگذارید به آرامی بجوشد تا حجم آن به دوسوم تقلیل یابد. از این جوشانده می‌توان به‌عنوان كمپرس استفاده كرد و یا آن را در وان حمام ریخته و در آن استراحت نمود:

۱. خون‌مردگی را درمان می‌كند.
۲. اگزما را از بین می‌برد.
۳. اگر واریس دارید این قسمت‌ها را با جوشانده پوست بلوط كمپرس كنید.
۴. برای درمان بیماری‌های پوستی در وان حمام كه در آن جوشانده پوست درخت بلوط را ریخته‌اید به مدت یك‌ربع ساعت استراحت كنید.

ـ گز علفی:
در اثر نیش زدن حشره‌ای مخصوص به برگ و یا شاخه‌های درخت بلوط ماده‌ای به بیرون تراوش می‌كند كه در اثر مجاورت با هوا سفت شده و به‌صورت دانه‌هائی به قطر ۲ سانتی‌متر بر روی ساقه و یا برگ ظاهر می‌شود. برای استفاده از گز شاخه‌های درخت را تكان می‌دهند تا دانه‌های گز به زمین بریزد. البته این دانه‌ها مخلوط با برگ و پوسته درخت است كه باید تمیز شود. گز علفی از نظر طب قدیم ایران گرم و خشك است. برای استفاده طبی از گز علفی می‌توان آن را با عسل مخلوط كرد و یا جوشانده آن را تهیه نمود. (۵۰ گرم در یك لیتر آب جوش)

ـ خواص گز علفی:
۱. قابض است.
۲. خونریزی‌ها را متوقف می‌سازد.
۳. مقوی معده است.
۴. تقویت‌كننده دستگاه تنفسی است.
۵. سینه را نرم و صدا را صاف می‌كند.
۶. سرفه‌ها را برطرف می‌كند.
۷. تنگی نفس را درمان می‌كند.
۸. برای معالجه بواسیر گز علفی را با عسل مخلوط كرده و بر روی بواسیر بگذارید.

     مضرات

مضرات خاصی برای آن بیان نشده است.

مجله الکترونیکی ویستا

Linkback: https://irmeta.com/meta/b1557/t4049/