در مورد اولی او حق انتخاب دارد و می تواند به راحتی به او جواب منفی دهد، چه لزومی دارد تا آخر عمر به پای اشتباهی که کرده بماند و اشتباه بعدی یعنی ازدواجی ناموفق را که با هم تفاهمی ندارند را پیش رو بگیرند. ازدواج یک امر ساده نیست، صحبت یک عمر زندگی ست. این خانم بخاطر اشتباهاتش شکست هایی رو متحمل شده، اما نباید به خاطر این اشتباهات، اشتباه دیگری رو انجام دهند. (فقط و فقط برای اینکه به عشقی بدون چارچوب و منطق پایدار باشند!!!!)

در مورد شخص دوم، به نظرم دوست شما خیلی احساساتی هستند، سعی کنید باایشون بیشتر صحبت کنید. نصیحت نیاز نیست اما دوستانه مشکلاتی که ممکنه برای ایشون ایجاد بشه رو بیان کنید. کمک کنید عزت نفسشون رو حفظ کنند. برای وجود خودشون ارزش بگذارند و احساسی تصمیم نگیرند. اگر واقعا پسری قصد ازدواج با ایشون رو دارند چرا برای خواستگاری اقدام نمی کنند! چرا خانواده ها رو در جریان نمی گذارند! اگر صرف دوستی با هم رابطه دارند که خوب باید عواقب کارشون رو هم بپذیرند. چون این رابطه پایدار نیست، و هیچ ضمانت و تعهدی برای ماندگاری این عشق ها وجود ندارد مطمئنا باز هم صدمه خواهند دید.